"بورکینی" بله، "بورکینی" نه

روزنامه فیگارو که بخش بزرگی از صفحه نخست و سه صفحه دیگر را به "بورکینی" اختصاص داده در سر مقاله خود، به قلم "ایو تره آر" می نویسد : چنانچه "شورای دولت" از بخشنامه شهردار هائی حمایت کند که بورکینی را در پلاژ های خود ممنوع کرده اند، دیگر نیازی به قانون گذاری نخواهد بود. و چه بهتر..چرا که اگر این مشاجره ادامه پیدا کند ما وارد بحث دیگری خواهیم شد که با بحث این لباس آبرو بر بیگانه خواهد بود. به ویژه این که لائیسیته و مذهب در آن نقشی نخواهند داشت چرا که "بورکینی" را قرآن تجویز نکرده است بلکه نمادی است از اسلام سیاسی مبارز و ویرانگر که تلاش دارد شیوه زندگی، فرهنگ و تمدن ما را زیر پرسش ببرد.
"ایو تره آر" می نویسد : از سی سال پیش به این سو، حجاب در مدرسه، نماز جماعت در کوچه ها، آپارتاید جنسی در استخر ها، بیمارستان ها ، مدارس راهنمائی-رانندگی، نقاب، برقعه و....جامعه ما را در تنگنا قرار داده در پی بی ثبات ساختن آن است. حال زمان آن رسیده که در را به روی آن ببندیم.
"ایو تره آر" یاد آوری می کند که "یوسف ال غرداوی"، مداح بنام مصری، که پیش از بیرون رانده شدن از فرانسه در این کشور کنفرانس می داد، زمانی گفته بود : "به یاری قوانین دمکراتیکتان، به استعمار ما در خواهید آمد."
"ایو تره آر" می افزاید : ما به دلیل بی تفاوتی و سادگی، سالها با این دسیسه خزنده و شوم همدست شدیم و پاسخمان با دیر کرد رسید وبسیار رقیق بود. بدین معنا که پوشش کامل (مانند چادر) را در بیرون از خانه پذیرفتیم. حال باید به تطبیق دادن خود با این پدیده پایان دهیم چرا که آنهائی که سخن از بدنام سازی مسلمانان می کنند، هیچ حساسیتی نسبت به نبود برابری میان زنان ومردان نشان نمی دهند. کسانی که با عوام فریبی برای استقرار نظمی بر پایه کهن الگوها در جامعه تلاش می کنند و در آن شکاف به وجود می آورند می بایست جریمه، محکوم و یا از کشور بیرون رانده شوند. چرا که ازادی ما در خطر است..
فیگارو همچنین به سخنان، از یک سو، "فرانسوآ باروئن"، رئیس اجتماع شهرداران فرانسه و از سوی دیگر "ژان-لوک ملانشون"، کاندیدای چپ رادیکال برای ریاست جمهوری، پرداخته می نویسد به باور "فرانسوآ باروئن"، "بورکینی" با نظم اجتماع پیوند می خورد چرا که در نهایت علامت روشن وابستگی به اسلام به روایت سلفیون است. چیزی که جمهوری فرانسه نمی خواهد در خاک خود داشته باشد . فیگارو سپس سخنان "ملانشون" را تکرار می کند که گفت : "بورکینی" یک لباس مذهبی نیست واو تصور نمی کند که پیامبر اسلام در دوران خود درباره آن و یا شنا در دریا دستوری داده باشد. "بورکینی" حکایت از اسلام مبارز می کند.

لیبراسیون که جهت عکس فیگارو را گرفته، در صفحه نخست خود، جریمه شدن زنان بورکینی پوش را که در بیرون از فرانسه مورد تمسخر قرار گرفته و گونه ای بیقراری به وجود آورده ، عملی واهی توصیف می کند. "لوران ژوفرن"، سر دبیرلیبراسیون با این حال می نویسد : مبارزه با بنیادگرائی یکی از مهمترین هدف هاست. چرا که در محله های مسلمان نشین و مسجد ها ، سلفیون در تلاش جذب هر چه بیشتر مسلمانانی هستندکه ره گم کرده اند. این بازگشت به قرون وسطا می بایست به یاری سیاست های درست، آموزش و پیاده کردن لائیسیته واقعی، متوقف شود.
سردبیر لیبراسیون می گوید فرانسه چشم خود را بر این معضل نبسته و تا کنون قوانینی را برای مبارزه با علائم مذهبی افراطی به ویژه حجاب در درون مدارس به کار بسته است. به گفته "لوران ژوفرن"، لائیسته واقعی ضامن بی طرفی دولت در زمینه باورهای مذهبی وبه ویژه به جا آوردن آئین های مذهبی در چهار چوب قانون است. او برعکس,سرمقاله نویس فیگارو آرزو می کند که شورای دولتی به این مسخره بازی تبعیض گر پایان دهد که دمکرات ها را شوکه کرده، ماموران پلیس را شرم زده می کند.
روزنامه مسیحی "لا کروآ"، که صفحه نخست و مطلب بزرگی را به ورود نیروهای ترک به خاک سوریه اختصاص داده، با فاصله و به سردی به برشمردن چند و چون ماجرای "بورکینی" وجنبه های حقوقی ممنوع کردن آن می پردازد. این روزنامه در پایان به تصمیم شورای دولتی اشاره می کند که می بایست هر چه زودتر گستره ازادیهای پایه ای را مشخص نماید، که به باور شماری شهردار، پوشیدن "بورکینی" به آن خدشه وارد می کند. البته تصمیم این شورا تنها بخشنامه شهردار "ویل نوو لوبه" را در بر می گیرد. اما روشن است که کسان دیگر هم آن را مشعل راه خود قرار خواهند داد.

روزنامه اقتصادی "لز اکو" که صفحه نخست و مطلبی را به آسیب هائی اختصاص داده که داروی ضد صرع "دپاکین" بر نوزادان رنانی وارد ساخت که در زمان بارداری آن را مصرف کرده بودند، در مطلبی به فشار سرمایه گزاران بر سران "جی 20" برای پیاده کردن توافق "آب و هوا" در نشست پاریس اختصاص می دهد. "لز اکو" می نویسد : این 130 سرمایه گزار بین المللی، دو هفته مانده به برگزاری نشست "جی 20" در چین، از این سران می خواهند که همین امسال این توافق را به امضای پارلمان های خود برسانند. آنها می نویسند در برابر خطرات گرمای آب و هوا، هر چه زودتر سرمایه گذاران بتوانند از امنیت برخوردار شوند، بیشتر خواهند توانست راه حل هائی برای پائین آوردن میزان گاز کربنیک پیدا کنند. در میان امضا کنند گان، شماری صندوق بازنشستگی، صندوق های مستقل و بیمه دیده می شوند که دارائی آنها به 13000 میلیارد دلارمی رسد.