بی عدالتی های حکومتی و مردمی

از مدت ها به اینسو، بد رفتاری های حکومت و مردم ایران در برابر افغانهای ساکن این کشور، یا با بی تفاوتی برابر میشود یا اینکه در مورد آن، اعتراضات ناامیدانه ای بگوش میرسد. این بار، سازمان عدالت برای ایران گزارشی را در این مورد تهیه کرده است، که روی مسایل خاصی در این موضوع انگشت میگذارد.

در بررسی این موضوع، با مدیر سازمان عدالت برای ایران، خانم شادی صدر، گفنگویی داریم. موضع این گفتگو بررسی این افغان ستیزی، انواع و ریشه های آن است. خانم شادی صدر، بعد از یاد آوری از قضیۀ پارک صفۀ اصفهان، که در آن، روز سیزدهم ماه حمل (جشن سیزده بدر) ورود افغانها را ممنوع کرده بودند، تصمیم مسئولین استان مازندران در اخراج افغانها از این استان، اخراج افغانهای مجرد از استان های تهران، خراسان رجوی و اصفهان، و تصمیم ندادن ملیت ایرانی به کودکانیکه پدر افغانی و مادر ایرانی دارند، توسط مجلس ملی ایران، اضافه میکند که این ها همه نمایانگر این استند که علاوه بر مشکلاتی که افغانها در طی دهه های گذشته در ایران تحمل کرده اند، این بار، وارد دور تازه ای از اقدامات علیه افغانها میشویم، که هدفش، اینست که افغانها را وادار به برگشت به کشور خودشان کنند.

خانم شادی صدر اضافه میکند که این برخورد با افغانها در حالی صورت میگیرد، که آنان به دلیل بی امنیتی و جنگ در کشور شان، مجبور به اقامت در ایران استند.

در مورد ریشه های این نابسامانی خانم صدر میگوید که اگر دولت توانسه است سالها این سیاست را دنبال کند، دلیل آن اینست که در میان مردم ایران هم افغان ستیزی رواج دارد. ریشۀ افغان ستیزی را، در ایران میتوان در روحیۀ «دیگر ستیزی» پیدا کزد، چون مردم ایران تنها با افغانها مشکل ندارند، بلکه با عرب ها و کرد ها و اقلیت های مذهبی و بصورت عموم با هرکسی که تفاوتی با عموم مردم ایران داشته باشد، مشکل دارند.

بصورت عمومی تر، خانم شادی صدر اضافه میکند که این نژاد پرستی متاسفانه در همه جوامع انسانی وجود دارد. ولی میزان و مصادیق و نحوۀ بروز آن فرق میکند. ولی چیزیکه در مورد ایران باعث تاسف او میشود این است که ایران ادعای اسلامی بودن را میکند و مسلمانان امت واحد استند ولی نه تنها حکومت ایران هیچ کاری در رفع این نژاد پرستی نمیکند، بلکه بیشتر آنرا دامن میزند.