تاریخ در افغانستان به لکنت افتاده است

مجلات هفتگی فرانسه در آخرین شماره خود مطالب متنوعی درباره مسائل داخلی فرانسه و نیز گزارشات و تفسیرهای بسیاری درباره حوادث بین‌المللی دارند.

نشریه لوبز (نوول ابسرواتور سابق)، که طرح روی جلد و صفحات متعددی از مطالب داخلی مجله را به حضور نظامی روسیه در خاورمیانه اختصاص داده و به احتمال آغاز جنگ سوم جهانی اشاره دارد، در عین حال در یکی از تفسیرهای خود به حوادث اخیر افغانستان و آینده ناروشن این کشور پرداخته است.

"پییر هاسکی" تحلیلگر بین‌المللی این نشریه، از انتشار کتاب جدیدی درباره سرگذشت "هانری کیسینجر" مشاور امنیت ملی آمریکا در دوران ریچارد نیکسون خبر می‌دهد و با نقل قولی از این کتاب به گفتگوهای وی با رئیس جمهوری آمریکا در جریان مذاکرات صلح با ویتنام اشاره می‌کند.
در آن روزها نیکسون اظهار نگرانی می‌کند که در صورت برقراری صلح با ویت کنگ‌ها، دولت ویتنام جنوبی که متحد آمریکاست بسرعت سقوط خواهد کرد. کیسینجر می گوید کافی است رژیم طرفدار آمریکا را یکی دوسالی پس از برقراری صلح سرپا نگه داریم و پس از آن اگر هم سقوط کرد دیگر شکست ما به حساب نمی آید، بلکه بی‌کفایتی همان دولت محسوب می‌شود.

نویسنده سپس این پرسش را مطرح می کند که آیا وضعیت آینده افغانستان مشابهتی با این واقعه تاریخی ندارد؟ او می گوید از زمان خروج فرانسه از این کشور، حوادث افغانستان هم از صفحه اخبار رسانه‌ها خارج شده است؛ اینک پس از مدت ها سکوت، همزمان با قصور هولناک بمباران یک بیمارستان در قندوز توسط هواپیماهای آمریکائی، بار دیگر نظرها بسوی کشوری جلب می شود که سال‌ها مبارزه مشترک نیروهای نظامی ائتلاف کشورهای غربی در آن، که گویا قرار است تا سال آینده به اتمام برسد، نه تنها نتیجه مهمی نداده است بلکه طالبان با اشغال چند روزه شهر٣٠٠ هزار نفری قندوز، به یک پیروزی بزرگ دست یافته‌اند.

بعقیده نویسنده لوبز، طالبان که بنظر می‌رسید پس از ملاعمر دچار تشتت شده اند، اینک با رهبری جدید ملا اختر منصور به موفقیت‌های نظامی جدید دست می‌یابند و از همین اول سال جاری میلادی تا امروز، تلفات ارتش افغانستان نسبت به سال گذشته ٢برابر شده است.
این خرابی اوضاع آنچنان مسئولان آمریکائی را نگران کرده است که ممکن است حضور نظامی خود را در افغانستان تمدید کنند.
با این حال بنظر می رسد که چه از طریق یک تغییر و تحول سیاسی و چه از طریق اعمال قدرت، امکان بازگشت طالبان به درون حاکمیت، موضوعی نیست که بتوان آنرا منتفی قلمداد کرد.
در چنین احوالی، شباهت وقایع افغانستان با ویتنام از بین می رود و دیگر نمی توان «بی کفایتی افغان‌ها» را سپر بلای «شکست» آمریکا و متحدانش در این کشور کرد.

اکسپرس، این هفته در میان مطالب بین‌المللی‌اش گزارش جالبی دارد که فرستاده ویژه این نشریه از مرزهای ترکیه با سوریه فرستاده است.
اکسپرس می‌نویسد پس از مدت های زیادی که از عملیات بمباران هوائی آمریکا و متحدان اش علیه مواضع داعش در عراق و سوریه می گذرد، اینک فرانسه و روسیه نیز آستین‌ها را بالا زده و به آسمان سوریه وارد شده اند و بر شدت بمباران‌های قبلی افزوده‌اند؛ معنای دیگر این خبر آنست که وضع مردم سوریه بیش از پیش تخریب می شود.

گزارشگر اکسپرس در یکی از روستاهای مرزی ترکیه با سوریه، با کسانی از آوارگان سوری صحبت کرده است که پس از سال‌ها مقاومت سرانجام مجبور به ترک وطنشان شده اند؛ آنها که بتازگی وارد ترکیه شده اند تعریف می کنند که حملات هوائی نیروهای ائتلاف بیشترین قربانیانش را در میان مردم عادی میگیرد. زنی که به اتفاق دو کودک خردسالش بتازگی وارد ترکیه شده شرح می‌دهد که همسرش بعنوان مأمور محلی اداره برق مشغول نصب یک کانال بوده است که توسط بمباران بقتل می رسد ولی چون داعشی‌ها حاضر نمی‌شوند به این زن و کودکانش مستمری زنان بی سرپرست بپردازند، وی بناچار دهکده را ترک می کند؛ او می گوید هر گاه که داعشی ها بسرعت خود را در سنگرها پنهان می کردند ما می‌فهمیدیم که بمباران نزدیک است، ولی سرپناهی نداشتیم که خود را نجات دهیم.

و سرانجام بد نیست بدانید که نشریه لوپوئن این هفته گزارش مفصلی را به "پاپ فرانسیس" رهبر کلیسای کاتولیک اختصاص داده و او را «پر نفوذ ترین شخصیت جهان» توصیف کرده است.
به همین مناسبت مقالات متعددی بقلم کارشناسان مختلف، جنبه‌های متفاوت اندیشه‌ها، اعتقادات و دیدگاه‌های مذهبی، سیاسی و اقتصادی وی را مورد بررسی قرار داده‌اند.
در این مطالب، دیدگاه‌های اقتصادی او با ایده‌های "مارکسیسم" مقایسه شده، دفاع او از پناهجویان و همبستگی اش با تهیدستان از دیدگاه اجتماعی مورد تحلیل قرار گرفته و سرانجام از زاویه مذهبی، برخی از سنت شکنی‌های او و بازنگری‌های محتاطانه‌اش در باره برخی از مطالبات اجتماعی مدرن، از جمله درباره همجنس‌گرائی مورد بررسی و نقد قرار گرفته است.