تا چه حد می توان به ماندگاری آن چه دستاوردهای "بارا ک اوباما" خوانده می شود امیدوار بود؟- گفتگو با رسول نفیسی

باراک اوباما در سخنرانی یک ساعته خود تلاش نکرد کسی را دلداری دهد، شوخی نکرد و تنها بدرود گفت و هشدار داد.
او که در روز ۲۰ ژانویه پست خود را ترک می کند، در سال ۲۰۰۸ با شعار امید و تغییر به عنوان نخستین رئیس جمهوری سیاه پوست آمریکا برگزیده شد.

باراک اوباما، اصلاحات در قوانین اجتماعی از جمله "اوباما کر" یا دسترسی شمار بزرگی از مردم به بهداشت و بیمه، بازگرداندن توان اقتصادی به آمریکا و در سیاست خارجی، ازسر گیری روابط با کوبا، متوقف ساختن برنامۀ هسته‌ای ایران  و کشتن اسامه بن لادن، رهبرپیشین القاعده، را از دستاوردهای خود توصیف کرد.

"باراک اوباما" از همه هواداران خود خواست که هوشیار باشند و برای پاسداری از دمکراسی آمریکا تلاش کنند.
او از همه خواست سرنوشت خود را به دست گیرند و از پیشنهاد دادن باز نایستند.

البته این دستاوردها برای همه امریکائیان دستاورد به شمار نمی آیند. بسیاری به باراک اوباما ایراد می گیرند که، به ویژه در صحنه بین المللی، اراده کافی برای حفظ جایگاه آمریکا به عنوان نخستین قدرت جهان انجام نداده و به ویژه در سوریه سیاست نادرستی در پیش گرفته است.

از رسول نفیسی، استاد علوم اجتماعی در آمریکا، پرسیدم آیا با این دستاوردهائی که اوباما از آنها سخن گفت و یا انتقاداتی که از او می شود موافق است؟
و تا چه حد می توان به ماندگاری آن چه دستاوردها خوانده می شود امیدوار بود؟

رسول نفیسی می گوید در چند مورد دستاوردهای اوباما بر جا خواهد ماند. نخست این که او دید نسبت به پزشگی را تغییر داد و مفهوم خدمات را در رشته ای به وجود آورد که تنها به عنوان یک حرفه پول ساز شناخته شده بود. دیگر این که او نخستین رئیس جمهوری سیاه پوست آمریکا بود و گرچه گزینش او احساسات نژاد پرستانه بیشتری را بر انگیخت، اما در آینده به کاهش اختلافات نژادی خواهد انجامید. او همچنین توانست در سطح جهان این اندیشه را گسترش داد که به جای جنگ می توان مذاکره و صلح را به کار بست.

گفتگو با رسول نفیسی را در فایل صوتی گوش کنید.