تجمع اعتراضی "سازمان گزارشگران بدون مرز" نسبت به وضعیت روزنامه نگاران ایرانی، در پاریس برگزار شد
امروز دهها تن از فعالان گزارشگران بدون مرز و روزنامهنگاران تبعیدی ایران در برابر دفتر شرکت دولتی "ایران ایر" در خیابان شانزه لیزه در پاریس، تجمعی را در اعتراض به بازداشت خودسرانه و شکنجه روزنامهنگاران و وبنگاران در ایران برگزار کردند.
نتشر شده در: : روزآمد شده در
در این حرکت اعتراضی، پنج نفر از اعضای گزارشگران بدون مرز همچون زندانی با بدنی زخمی از شلاق و آثار شکنجه، چشمبند زده و با زنجیر بر دست و پا، در برابر نمادهای رسانهای (دوربین فیلم برداری، قلم و کاغد، رادیو و روزنامه) وضعیت امروز روزنامهنگاران ایران را تصویر کردند.
معترضان پلاکاردهایی را با شعارهای «آزادی برای روزنامهنگاران ایران»، «نه به شکنجه و انفرادی» و «در ایران ٣٣ روزنامهنگار ١٩ وبنگار زندانی هستند»، در دست داشتند.
زهرا (زیبا) کاظمی در پی شکنجه اعمال شده از سوی مسئولان قضایی در زندان اوین جان خود را از دست داد. گزارشگران بدون مرز در بیانیهای اعلام کرده است:«مصونیت از مجازات در ایران و بیرحمی دستگاه قضایی علیه روزنامهنگاران زندانی را محکوم میکند و خواهان توجه بیشتر جامعه جهانی به وضعیت زندانیان در ایران است.»
گزارشگران بدون مرز هشدار میدهد که در شرایط کنونی زندانیان دیگری نیز ممکن است به فهرست قربانیان کشته شده از سوی شکنجهگران اضافه شوند.
***
رضا معینی- مسئول میز ایران ، افغانستان و تاجیکستان درسازمان گزارشگران بدون مرز، در گفت گو با بخش فارسی رادیو بین المللی فرانسه گفت:
گفتگو با رضا معینی- مسئول میز ایران، افغانستان و تاجیکستان درسازمان گزارشگران بدون مرز
«ما نگران جان روزنامهنگاران و وبنگاران زندانی در ایران هستیم. بسیاری از آنها که بیمار و از نظر روحی و جسمی به شدت ضعیف شدهاند، امروز یا در همان مکان و یا در همان شرایطی بسر میبرند که منجر به قتل زهرا کاظمی شد. ما جامعه جهانی را به ویژه به وضعیت این پنج زندانی، محمدصدیق کبودوند، بهمن احمدی امویی، آرش هنرور شجاعی و محمد سلیمانی نیا، نرگس محمدی، که نمونهوار شرایط زندانیان ایران هستند، فرا میخوانیم. ما خواهان آزادی بدون قید و شرط همه فعالان عرصه اطلاع رسانی هستیم که تنها برای استفاده از حق آزادی بیان خود بازداشت شدهاند.»
او در پاسخ به این پرسش که رئیس قوه قضائیه بر چه اساسی اعلام کرده است که در ایران زندان سیاسی نداریم! گفت:«در حال حاضر 33 روزنامه نگار، 19 وبنگار در زندان های ایران با احکامی بین 6 تا 11 سال زندان، بسر می برند. البته جواد لاریجانی که در اصل نماینده جمهوری اسلامی در نهاد های بین المللی به اسم حقوق بشراست، ازهمان قانون سیاه رضا شاهی که از سال 1310 در ایران برقرار است صحبت می کند، همان قانونی که بر اساس آن بسیاری از روزنامه نگاران و وبنگاران و بسیار از زندانیان عقیدتی را امروز در زندان با احکام طویل المدت نگهداری می کنند.»
همچنین در بیانیهای که امروز از سوی سازمان گزارشگران بدون مرز منتشر شد در خصوص آخرین وضعیت پنج روزنامه نگار زندانی که در شرایط بحرانی در زندان بسر می برند آمده است:
محمد صدیق کبودوند- سردبیر هفتهنامه توقیف شده پیام مردم کردستان، بیش از ٤٠ روز است که در اعتراض به تصمیم مقامات قضایی در ممانعت از دیدار با فرزندش که بیمار و در بیمارستانی در تهران بستری است، در اعتصاب غذا بسر میبرد.
این روزنامهنگار که از تیر ماه ١٣٨٦ بازداشت شده است، برای تأسیس سازمانی در دفاع از حقوق بشر در کردستان به یازده سال زندان محکوم شده است؛ وی از بیماریهای متعددی از جمله عارضه قلبی رنج میبرد و در وضعیت نگران کنندهای بسر میبرد.
این روزنامهنگار یکی از قربانیان سختگیریهای بیرحمانه مسئولان قضایی است. دستگاه قضایی درخواستهای مکرر وی برای معالجه و مرخصی را نظاممند رد میکند..
بهمن احمدی امویی- روزنامهنگار زندانی، که از تاریخ ٣٠ خرداد ١٣٨٨ در زندان بسر میبرد، در تاریخ ٢٢ خرداد ١٣٩١ در پی شرکت در مراسمی که زندانیان سیاسی بند ٣٥٠ زندان اوین، بیاد همبند به قتل رسیده شان "هدی صابر" برگزار کرده بودند، به زندان رجایی شهر منتقل شده است.
زندان رجایی شهر یکی از بدترین زندانهای ایران از نظر خشونت و شکنجه و حتا قتل زندانیان است. روزنامهنگار روزنامه توقیف شده "سرمایه"، یکی از نمونههای آزارهای قضایی مسئولان زندان است.
وی در تاریخ ٢٧ خرداد به دادگاه انقلاب برده شد و در بازگشت، در یکی از سلولهای انفرادی زندان رجایی شهر نگاهداری میشود. خانواده تاکنون موفق به ملاقات با وی نشدهاند و هیچ خبری از وضعیت سلامت او ندارند.
محمد صادق (آرش) هنرور شجاعی- روحانی وبلاگ نویس، از تاریخ ٦ آبان ١٣٨٩ در زندان است. یک سال پس از زندانی شدنش از سوی دادگاه ویژه روحانیت به چهارسال زندان، ٨٠٠ هزار تومان جریمه نقدی و ٥٠ ضربه شلاق محکوم شد.
اتهام وی نوشتههای وبلاگش و نوشتن در وبلاگی "کفرآمیز" اعلام شده است، اما این وبنگار این اتهام را رد کرده است.
وی در اعتراض به شرایط بازداشت خود از ده روز پیش دست به اعتصاب غذا زده است. خانوادۀ وی به شدت نگران وضعیت سلامت او هستند که تاکنون چندین بار دچار حملهی عصبی شده است و مسئولان زندان از رساندن داروهای لازم به او خوداری میکنند.
محمد سلیمانینیا- مدیر سایت یو ٢٤، در تاریخ ١٠ تیرماه ١٣٩١ دوباره دستگیر شد. این وبنگار در تاریخ ٢٠ دی ماه ١٣٩٠ پس از احضار به دادگاه انقلاب کرج بازداشت شده بود، در تاریخ ٢ خرداد ١٣٩١ با سپردن ٤٠ میلیون وثیقه به شکل موقت آزاد شد. مقامات قضایی از دادن هر گونه اطلاعات در بارۀ علت بازداشت دوباره و محل بازداشت این وبنگار به خانواده خوداری میکنند. امری که باعث نگرانی شدید خانواده شده است.
نرگس محمدی- روزنامهنگار و سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر، در تاریخ ٢ اردیبهشت ١٣٩١، در زنجان بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. وی پیش از این در تاریخ ٢٠ خرداد تا ١١ تیرماه ١٣٨٩ را در زندان اوین بسر برده بود، که در مدت بازداشت بر اثر فشارهای بازجویی دچار فلج عضلانی شد. وی که به شدت بیمار و تا کنون چندین بار در زندان دچار عارضه شده است، برای «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور، عضویت در کانون مدافعان حقوق بشر و فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران» به شش سال زندان محکوم شده است.
در تاریخ ٢٧ اردیبهشت ماه، نرگس محمدی را به زندان شهر زنجان منتقل کردهاند. با وجود حدت یافتن بیماری وی رئیس زندان به دستور وزارت اطلاعات تا روز گذشته اجازه انتقال او را به بیمارستان نمیداد. نرگس محمدی در تاریخ ١٩ تیرماه به بیمارستان ولی عصر شهر زنجان منتقل شد. ما خواهان آزادی وی و عدم بازگشتش به زندان هستیم.
زهرا (زیبا) کاظمی- خبرنگار ایرانیتبار کانادايی، در دوم تير ماه ١٣٨٢ در حين عکسبرداری از تجمع خانوادههای زندانيان در مقابل زندان اوين بازداشت شد. اين روزنامهنگار در مدت بازداشت مورد ضرب و شتم قرار گرفت و در اثر ضربات وارده در ٢٠ تير ماه در بيمارستان نظامي "بقيةالله اعظم" جان سپرد.
پس از تلاش اوليه در پنهان کردن علت واقعی مرگ وی، مقامات رسمي ايران در ٢٥ تير اعلام کردند که زهرا کاظمي در اثر «ضربه ی مغزی» در گذشته است.
مادر زهرا کاظمي اعلام کرده بود که از سوی مقامات رسمی ايران شديداً تحت فشار قرار گرفته بود تا موافقت کند دخترش در ايران به خاک سپرده شود..
وکلای خانواده زهرا کاظمی در ایران بارها به روند رسيدگي پرونده از سوی دستگاه قضايی انتقاد کردهاند. در هیچ کدام از دادگاههای برگزار شده به وکلا اجازه داده نشد تا برای روشن شدن حقايق، شاهدان خود را که برخی از آنها مسئولان بلند پايه دستگاه قضايی بودند به دادگاه دعوت کنند.
از جمله این متهمان، سعيد مرتضوی- دادستان عمومي و انقلاب تهران، که شخصا در بازجويی از زهرا کاظمی شرکت و بنا به گفته بسياری از شاهدان در ماجرای قتل وی دخالت مستقيم داشته است. این متهم به قتل در پناه حمایت دو دشمن آزادی اطلاع رسانی در ایران، آیتالله خامنهای و محمود احمدینژاد، بهرهمند از مصونیت کامل نه تنها مجازات نشده است که ارتقا مقام هم یافته است. وی اخیرا به مدیرعامل صندوق تأمین اجتماعی منسوب شده است.
گزارشگران بدون مرز از دادخواهی استفان هاشمی علیه مسئولان جمهوری اسلامی ایران در کانادا حمایت میکند. فرزند زهرا کاظمی برای بازداشت، شکنجه و قتل مادر خود، خواهان دریافت خسارت مادی و معنوی شده است.
کانادا و اتحادیه اروپا برای پایان دادن به مصونیت از مجازات باید فعالانه از دادخواست موجه وکلا و خانواده زهرا کاظمی حمایت کنند..
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید