بحران دیپلماتیک میان ترکیه و اتحادیه اروپا درمطبوعات امروز فرانسه

روزنامه های امروزفرانسه بیشترین گزارش ها را به رفتارمقامات ترک با شرکای سیاسی – تجاری خود دراتحادیه اروپا اختصاص داده اند.

ازمیان کشورهای اروپایی تنها، تا اینجا، فرانسه است که به وزیرامورخارجه ترکیه اجازه داده با سفربه شهر"متس" پیرامون مزایای دادن رای "آری" به رفراندوم اصلاح قانون اساسی سخنرانی نماید، اما به همین دلیل درداخل فرانسه نیز دولت با انتقادهای شدیدی رو به رو شده است.
وزیرامورخارجه فرانسه روزیک شنبه کوشش کرد به این انتقاد ها پاسخ دهد، اما ظاهراً آقای "ارو" نتوانسته است اپوزیسیون را قانع نماید.
لاکروا، ارگان جامعه مسیحیان فرانسه، درهمین رابطه، درسرمقاله امروز خود می نویسد: باعث تاسف است که دولت پاریس به یک مقام دولت ترکیه اجازه می دهد که درخاک فرانسه به تبلیغ هدف های سیاسی داخلی کشورش بپردازد.
لاکروا می افزاید: این نوع رفتاردیپلماتیک درواقع شانه خالی کردن از همبستگی با اتحادیه اروپاست.
لاکروا می افزاید: متهم کردن دو کشور همسایه ما به عنوان کشورهای دارای حکومت های شبه "نازی" و تحقیر کشورهلند، عضو اتحادیه اروپا، به عنوان کشور "جمهوری بنانیه"( جمهوری کشتگران موز) غیرقابل پذیرش است.
"گیوم گوبرت"می نویسد: زمانی می رسد که باید علی رغم همه ملاحظات سیاسی - اقتصادی به جریانی "نه" گفته شود.
لاکروا نتیجه گیری می کند که درشرایطی که امروز درترکیه حکومت به طورنگران کننده ای به سوی استقرار یک حکومت "خود کامه" کامل درحرکت است، دادن چنین اجازه هایی درعمل نتیجه ای ندارد جزاعطای مشروعیت به نظام خشن رجب طیب اردغان.
لاکروا می نویسد: با همه ی احترامی که می توان به ملت ترک قائل بود، باید درگفتن "نه" به این وضعیت تردید به خود راه نداد.
فیگارو درتیتردرشت صفحه اول خود به بحران رو فزاینده میان ترکیه و اتحادیه اروپا اشاره می کند.
فیگارو نیزسرمقاله خود را به همین بحران اختصاص داده و می نویسد: بحران دیپلماتیک جدید میان اروپا و ترکیه باردیگر این پرسش را مطرح کرده است که آیا اصلاً ترکیه به دنبال عضویت دراتحادیه اروپا هست یاخیر؟.
ماه به ماه، روز به روز ترکیه با تشدید سیاست های اقتدارگرایانه از ارزش های اصولی اروپا فاصله می گیرد.
فیگارو می نویسد: ازهنگام پایان ماجرای کودتای نافرجام 2016 میلادی اردوغان تورخود کامگی را هربیشتربرفضای سیاسی ترکیه گسترده است. زندان ها مملو از مخالفین است وهرروز که می گذرد روزنامه های بیشترازکیوسک ها غایب می شوند.
فیگارو می افزاید: اردوغان اصلاحاتی را به رفراندم گذاشته است که هدف نهایی ان تداوم ریاست جمهوری خود اوست.
درصورت برآورده شدن هدف اردوغان ازرفراندوم شانزدهم آوریل وی خواهد توانست سلطه بلامنازغ خود برکشوررا تا سال 2029 میلادی تداوم بخشد، واین خود ضربه دیگری خواهد برپیکردموکراسی نیمه جان ترکیه که تا اینجانیزضربات مهلکی را تحمل کرده است.
سرمقاله نویس فیگارو جنجال دیپلماتیک ایجاد شده توسط ترکیه را استراتژی اردوغان برای تحریک احساسات ناسیونالیستی ترک ها درجهت دادن رای "آری" به رفراندم خود می داند.
"ایوتریارد" می نویسد: شانزده آوریل اردوغان خواستار گرفتن رای مثبت برای گسترش اختیارات همه جانبه خود درکشوراست، چه چیزی بهترازاین که بتوان با تراشیدن یک دشمن فرضی درجهت بسیج توده های میلیونی رای دهندگان احساسات ناسیونالیستی ی ملت را شعله ورساخت.
سرمقاله نویس فیگارو درخاتمه توصیه می کند که اتحادیه اروپا باید هرچه زودتربه روابط خود با ترکیه پایان دهد و یک باربرای همیشه به این بازی خطرناک و فریبکارانه نقطه پایان نهد.
واما با آغاز رسمی روند اداری خروج انگلستان از اتحادیه اروپا زمزمه های رفراندم استقلال اسکاتلند از انگلستان نیز ازسرگرفته شد.
اسکاتلند از اغازنیز اعلام داشته بود که مایل است درچارچوب اتحادیه اروپا باقی بماند.
لیبراسیون گزارشی دارد درباره خروج انگلستان و آینده باقی ماندن اسکاتلند در سرزمین های متحد "بریتانیا".
درمورد مواضع رهبری اسکاتلند لازم است یاد آوری شود درجریان یک رفراندم برای استقلال که در18 سپتامبر2014 انجام گرفت، 55 درصد شهروندان اسکاتلند به باقی ماندن دربریتانیا رای دادند، اما همزمان 68 درصد اسکاتلندی ها گفته بودند که راضی به خروج از اتحادیه اروپا نیستند، حال انگلستان اتحادیه اروپا را ترک می کند و اسکاتلند مایل به باقی ماندن دراتحادیه است.
این وضعیت درحالی پیش آمده است که حزب استقلال طلبان اسکاتلند درحاکمیت قراردارد وچنانچه جریان خروج انگلستان وارد مراحل عملی تری شود، احتمال می رود اسکاتلند بار دیگررفتن یا ماندن دربزیتانیا را به همه پرسی بگذارد.