ترازوی اقتصاد بار دیگر به نفع غرب سنگینی می‌کند

 نشانه‌ها و شاخص‌های گوناگون کارشناسان و دولت‌های غربی را به پایان بحران اقتصادی امیدوار کرده است. طی چند ماه اخیر، در حالی که کشورهای اروپای غربی و آمریکای شمالی شاهد افزایش تولید ناخالص خود بوده‌اند، کشورهایی مثل برزیل و هند با  کاهش تولید مواجه شده اند.

 یکی دیگر از نشانه های نوید دهنده و مثبت برای غربی ها، کاهش ناگهانی ارزش پول برخی کشورهای در حال توسعه (یا در حال شکوفایی) است.
طی سه ماه اخیر، روپیۀ هند نزدیک به بیست درصد از ارزش خود را در مقایسه با دلار از دست داده است. "رئال"، پول ملی برزیل نیز کم وبیش به همین میزان افت داشته است.
این گرایش عمومی در مورد پول کشورهایی چون تایلند و مالزی هم مشاهده می‌شود.

طی بحران اقتصادی که در شش سال اخیر ادامه داشته، به موازات خراب شدن اوضاع در دنیای غرب، حال و روز اقتصادی بسیاری از کشورهای در حال توسعه رو به بهبود رفت. سرمایه‌گذاری در این کشورها بسیار پرصرفه‌تر از سرمایه‌گذاری در کشورهای غربی شد و به همین دلیل حجم عظیمی از نقدینگی به بانک‌ها و شرکت‌های این کشورها سرازیر گردید. ارزش پول آنها نیز در این جریان افزایش داشت.

اینک اما به نظر می‌رسد که کفه‌های ترازوی اقتصاد جهانی به حرکت درآمده و بار دیگر به سوی دنیای غرب سنگینی می‌کند. چرخ اقتصاد در بخشی از دنیا کند می‌شود و در بخشی دیگر شتاب می‌گیرد. در ایالات متحد آمریکا نشانه‌های رونق اقتصادی بیشتر و بیشتر به چشم می‌آید. سرمایه‌داران پول‌های خود را به این قطب قدیمی سرمایه‌داری باز می‌گردانند و در اروپای غربی نیز تکانه‌های جان گرفتن اقتصاد محسوس شده است.

حدود یک ماه قبل، صندوق بین‌المللی پول هشدار داد که رشد اقتصادی در کشورهایی مثل برزیل، روسیه، چین و هند رو به کاهش دارد. برخی از این کشورها از هم اکنون به فکر چاره‌اند. به عنوان مثال، بانک مرکزی ترکیه اعلام کرد که بهای وام را افزایش می‌دهد. هند نیز اقدام به فروش دلارهای خود کرده بلکه تا اندازه ای، از کاهش ارزش پول ملی جلوگیری کند، هرچند که در برخی موارد، کاهش این ارزش می‌تواند به افزایش صادرات کشور یاری دهد.

در هر صورت، با توجه به این گونه نشانه‌ها و شاخص‌های متعدد است که پس از شش سال دشواری و کابوس اقتصادی، کارشناسان و دولت‌های غربی بالاخره به خود اجازۀ خوش‌بینی می‌دهند و از زایش و رشد و صعود سخن می‌گویند. در واقع آنان امیدوارند که از نفس افتادن اقتصاد نوپای کشورهایی مثل برزیل و هند با شتاب گرفتن گردش اقتصادی در دنیای غرب هم‌زمان باشد.