ترامپ در تله هسته‌ای ایران

"وَنسان هوگو" به اظهارات دونالد ترامپ در هنگام کارزار انتخاباتی ریاست جمهوری آمریکا درباره توافق اتمی با ایران اشاره می کند و می گوید با رد تأیید پایبندی ایران به توافق اتمی، ترامپ تقریباً به قولی که به طرفداران خود داده بود وفا کرد؛ اما این موضوع به هیچ وجه بدین معنی نیست که او در این‌باره یک تصمیم قاطع و نهایی گرفته باشد؛ ترامپ در واقع سنگینی تصمیم‌گیری در این‌باره را از روی شانه‌های خود برداشته و به کنگره محول کرده است؛ کنگره باید ظرف مدت ۶٠ روز درباره وضع تحریم‌های سنگین و بیشر علیه ایران تصمیم بگیرد.

وَنسان هوگو می‌گوید، مطمئن نیست که سنای آمریکا با اکثریت نسبی جمهوری خواه در موقعیتی باشد که بتواند با تخریب توافق اتمی با ایران، بار سنگین این مسئولیت بزرگ تاریخی را به عهده بگیرد.
وَنسان هوگو می گوید آنچه ترامپ با هیجان و تندی اظهار می‌کند، با آنچه او انجام می‌دهد تفاوت آشکار دارد. به عنوان مثال ترامپ در اظهارات ١٣ اکتبر خود به شدت به سپاه پاسداران حمله می کند و نقش این نهاد در اقتصاد داخلی ایران و اوضاع منطقه‌ای را نقشی تخریبی توصیف می‌کند؛ او می گوید که دستور داده است که اقدامات بسیار شدیدی علیه این نهاد ایرانی صورت گیرد، اما در عمل مشاهده می‌شود که ترامپ از گذاشن نام سپاه پاسداران در لیست سیاه سازمان‌های تروریستی آمریکا خودداری کرده است.
وَنسان هوگو می‌گوید تمامی قدرت‌های دیگر امضاکننده توافق اتمی وین به این توافق پایبند هستند. آنها به هیچ وجه خواستار مذاکرات مجدد برای تغییر این توافق نیستند و درباره نقض آن به آمریکا هشدار داده‌اند. در همین حال ایران قاطعانه اعلام کرده است که تحت هیچ شرایطی حاضر به مذاکره درباره این توافق نیست.

وَنسان هوگو می‌گوید در ورای موضوع توافق اتمی ایران، موضوع نقش ایران در منطقه و اشتهای سیری‌ناپذیر ایران برای نفوذ منطقه‌ای قرار گرفته است. ترامپ با فشار آوردن بر روی توافق اتمی، درواقع می خواهد راه را بر نفوذ و سوادگری‌های منطق‌ای ایران سد کند. در واقع راهبرد اصلی ترامپ مقابله با نقش فزاینده ایران در منطقه است. وقتی حسن روحانی، رئیس جمهوری اسلامی ایران اعلام می کند که نفوذ بین المللی ایران هیچگاه تا این اندازه قوی و گسترده نبوده است؛ او واقعیت را می‌گوید؛ اما این واقعیت مشکلات زیادی را بر سر راه عربستان سعودی در منطقه ایجاد می کند، کشوری که خود را رقیب ایران در منطقه می داند. در همین حال، ایران اعلام می کند که افزایش نفوذ این کشور در منطقه برای مبارزه با افراط گرایی اسلامی بوده است که از ناحیه برخی از کشورهای عرب منطقه حمایت می شود: «بزرگ‌ترین خطر برای جوامع مسلمان جهان، وهابی‌گری است»؛ یعنی مذهب رسمی عربستان سعودی که قدرت حاکم براین کشور مشروعیت خود را از آن می‌گیرد و متعهد به حفظ و اشاعه آنست.

وَنسان هوگو، به افزایش قدرت نظامی ایران، سپاه قدس پاسداران، شبه نظامیان تحت کنترل ایران در عراق، سوریه و لبنان و نفوذ منطقه ای ایران اشاره می کند و می گوید با این نمایش قدرت، ایران رنگ امپراطوری سابق پارس را باز یافته است.

وَنسان هوگو در بخش دیگری از این مقاله به تأثیر راهبرد ترامپ در تقویت اقتدارگرایان و تندروهای حکومت مذهبی ایران اشاره می‌کند. او می‌گوید رویکرد آقای ترامپ شایسته آن است که اقتدارگرایان نظام اسلامی مجسمه طلای او را به پاس خدمات شایسته‌ای که ترامپ به آنان کرده، بسازند و به معرض نمایش بگذارند.
در واقع ترامپ با رویکرد خود موجب تضعیف بخش های معتدل حاکمیت در جمهوری اسلامی شده و این موضوع آنان را وادار کرده که برای بقا به ایجاد یک اتحاد و اجماع بزرگ ملی اقتدارگرایان و تندروهای حکومت ایران تن دَردهند. در همین حال آقای ترامپ با راهبرد خود در قبال ایران مشروعیت سیاسی بیشتری به بخش اقتدارگرا و تندرو رژیم اسلامی ایران هدیه کرده است.

وَنسان هوگو می‌گوید در برابر ترامپ که تهدید کرده توافق را پاره کند، آیت الله خامنه ای قرار گرفته ک هبا رفتار ترامپ قدرت بیشتری یافته و آمریکا را تهدید می کند. خامنه ای گفته: اگر ترامپ توافق را را پاره کند، ما این توافق را صد پاره خواهیم کرد.

وَنسان هوگو می گوید که ایران اعلام کرده است که اولین طرفی نخواهد بود که از توافق را نقض کرده و از آن خارج می شود. ایران اعلام کرده است که تا هنگامی که این توافق از ناحیه دیگر قدرت های بزرگ جهان رعایت شود و منافع ملی ما را تأمین کند، در آن باقی خواهیم ماند.
وَنسان هوگو می‌گوید: در صورت نقض توافق، ایران می تواند غنی سازی اورانیوم را ازسر گرفته و به سرعت به سوی ظرفیت نظامی اتمی حرکت کند.

هوگو می گوید، راهبرد ترامپ در خصوص توافق اتمی ما را به یاد تنها توافقی می اندازد که میان آمریکا و کره شمالی در اوائل سال های ٩٠ میلادی نهایی شده بود. این توافق در سال ١٩٩٤ در زمان ریاست جمهوری بیل کلینتون توسط کنگره آمریکا به امید یک توافق بهتر و کامل‌تر با کره شمالی نقض شد. نتیجه این اقدام آمریکا را اکنون می توان مشاهده کرد: یک کره شمالی با تسلیحات اتمی که منافع آمریکا را در منطقه تهدید می کند و آمریکا برای حل این بحران دچار سردرگمی شده است.

هفته نامه اکسپرس در یک سلسه مقالات و گزارش ها به موضوع تهدیدآمیز شدن بمب اتمی در جهان پرداخته است. این هفته نامه می نویسد که موضوع بازدارندگی تسلیحات اتمی طی ۶٣ سال گذشته به خوبی جواب داده و از وقوع جنگ‌های بزرگ در جهان جلوگیری کرده است. اکسپرس می نویسد، این فضای امن در جهان در حال تغییر است. بر اساس این هفته نامه، با اتمی شدن کره شمالی، اشتیاق برخی از کشورهای جهان برای دستیابی به تسلیحات اتمی افزایش خواهد یافت و ما شاهد دوران جدید و ناشناخته‌ای در این زمینه خواهیم بود؛ دورانی که کنترل‌های کنونی نمی‌تواند جوابگو باشد و تهدیدها می تواند در جهان افزایش یابد.

در مجموعه مقالات اکسپرس که محور اکثریت آنها بحران اتمی کره شمالی است، زوایای مختلف این بحران بررسی شده است. راهبرد آمریکا، امکان استفاده از بمب اتمی از سوی پیونگ یانگ، قدرت نظامی آمریکا در یک جنگ متداول علیه کره شمالی، نقش چین و روسیه نیز در این بحران مورد بررسی قرار گرفته است.

هفته نامه فرانسوی لوبس، مقاله‌ای را به گشایش موزه "لوور" ابوظبی اختصاص داده است.
در این مقاله، پیشینه این طرح و مخالفت های چهره های شاخص فرهنگی فرانسه، همچنین پول‌هایی که دولت ابوظبی برای اجرای این طرح تقبل کرده که نزدیک به یک میلیارد یورو است، مورد بررسی قرار گرفته است.

لوپوئن، هفته نامه دیگر فرانسوی مقاله جالبی تحت عنوان: «آیا استعداد "نیمار" از " استیو جابز" بیشتر است؟» دارد. در این مقاله، "پییر-میشل مانژِه" استاد جامعه‌شناسی کار در "کالج دوُفرانس"، بر پایه های علوم شناختی، روانشناسی، جامعه شناسی و اقتصاد، این گمانه را بررسی کرده است. این جامعه شناس معروف فرانسوی در تحقیقات خود نشان می دهد که «استعداد» یک پدیده چند بُعدی است که از ترکیب کیفیت‌های مختلف به وجود آمده و بالنده می‌شود.