تعهد پولیس افغانستان در خودداری از خشونت

چهارشنبه گذشته، دو تن از خبرنگاران، حین پوشش خبری حملۀ شورشیان به یک ساختمان امنیت ملی در شهر کابل، مورد ضرب و شتم پولیس قرار گرفتند. این برخورد پولیس که اینبار توسط دوربین‌های این خبرنگاران فیلم برداری شده بود، در شبکه‌های اجتماعی فیسبوک و یوتیوب پخش شد. متعاقب پخش این فیلم، این عمل پولیس توسط همگان تقبیه شد و کار به جایی رسید که مسئولین وزارت امور داخله، معذرت خواهی این مأمورین پولیس را اعلان کردند.

در بررسی این موضوع، گفتگویی دارم با مجیب خلوتگر- خبرنگار و یکی از مسئولین سازمان نی. او همچنان در این گفتگو، در مورد ایجاد فدراسیون سازمان‌های خبرنگاران توضیح میدهد.

از آقای خلوتگر میپرسم که آیا میتوان خوشبین بود و تصور کرد که این واقعه، مقالی شود برای جلوگیری از وقوع این چنین حوادث؟

آقای خلوتگر، با تصریح اینکه بر اساس قوانین افغانستان، پولیس حق استفاده از خشونت را در برابر خبرنگاران یا در برابر هیچکس دیگر ندارد، اضافه میکند که نقض قانون را نمیشود با معذرت خواهی جبران کرد. آنان باید مورد پیگرد قانونی قرار بگیرند.

از سوی دیگر آقای خلوتگر میگوید که آن روز، در حالیکه او برای پوشش خبر حملۀ دهمزنگ به آنجا رفته بود، ملاحظه کرده است که برخورد پولیس با خبرنگاران فرق کرده است. آنان لااقل امروز خشونت را کنار گذاشته اند.

با یاد آوری از عمومی بودن خشونت در افغانستان و اینکه خشونت در معارف، در ارتش، در پولیس، در مساجد و در خانواده‌های افغانستان بصورت فراوان وجود دارد، آقای خلوتگر از خشونت علیه زنان، اطفال، اقلیت ها، دانشجویان و متعلمین، یاد میکند و همه را نادرست توصیف میکند. ریشۀ این خشونت‌ها به گفتۀ او، در برداشت‌های غلط فرهنگی، دینی و مذهبی است؛ البته سی سال جنگ هم آنرا بیشتر کرده است و بدترین انواع خشونت، خشونت سران مجاهدین و بصورت نهادینه شدۀ آن، خشونت طالبان است که حتی بخود حق میدادند که مردم را بکشند.

در نهایت، آقای خلوتگر در مورد پیشرفت‌های این سال‌های اخیر میگوید که امروز اگر چه اوضاع نسبت به دوازده سال قبل بهتر است ولی هنوز هم مشکل حل نشده است.