تلاش‌های مشترک فرانسه و آلمان برای حل بحران اوکراین

روزنامه فیگارو در اولین مطلب خود درباره مذاکرات رهبران فرانسه وآلمان با رؤسای جمهوری اوکراین و روسیه، نوشته است اساس گفتگوهای جدید را، توافق "میسنک" در ماه سپتامبر ٢٠١٤ تشکیل میدهد. این توافق طرف‌های درگیر را ملزم به حل صلح‌آمیز بحران اوکراین می کرد اما هیچکدام از این طرف‌ها، مفاد ١٢گانه آن را رعایت نکردند.

فیگارو می نویسد برنامه جدید صلح برای اوکراین که از سوی فرانسوا هولاند، رئیس جمهور فرانسه و آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان به ولادیمیر پوتین ارائه شده، در اصل برنامه ای است که «رئیس جمهور روسیه پیشنهاد آن را داده» و رهبران فرانسه و آلمان با «همکاری آمریکا»، آن را «بازنویسی» کرده اند. در متن تازه این برنامه صلح که به آقای پوتین پیشنهاد شده، نظریات رئیس جمهور اوکراین نیز گنجانیده شده است.

به نوشته فیگارو، مقام های‌های اوکراینی معتقدند که برنامه حاوی «نکات جدیدی» است و این موضوع تردید آنان نسبت به این مسأله را که «فرانسه، آلمان و روسیه، دولت اوکراین را دور بزنند» رفع کرده است. دشواری کار اما اینجا است که مسکو اصرار دارد که باید برنامه «پیشنهادات ابتدایی دولت روسیه» را رعایت کند.

و اما پیشنهادات ابتدایی روسیه و برنامه کنونی برخاسته از آن، چه نکاتی را دربر می گیرد؟ فیگار در پاسخ به این پرسش می نویسد، دقیقاً دشواری اصلی هم در «جزئیات» این برنامه است.

به نوشته روزنامه، یکی از این جزئیات، « ترکیب یک نیروی حافظ صلح» است که از «رعایت توافق آتش‌بس و خلع سلاح سنگین هردو طرف درگیر نظارت کند»؛ کی‌یف، برخلاف جدایی‌طلبان طرفدار روسیه، مخالف حضور سربازان روسیه و کشورهای عضو "پیمان امنیت جمعی" طرفدار مسکو، در ترکیب این نیروها است.

فیگارو بعدتر می نویسد دشواری دیگر هم، تعیین «مرزهای نظامی» میان هردو طرف، در مناطق درگیری‌ها در ناحیه "دونباس" است؛ مرزهایی که با پیشروی های جدید جدایی طلبان، بیشتر از پیش بسوی غرب اوکراین جابجا می شوند.

فیگارو در مقاله دیگری به جزئیات توافق "مینسک" در سپتامبر گذشته اشاره کرده و نوشته است بر اساس این توافق، دولت اوکراین پذیرفته بود مناطق تست تسلط جدایی طلبان در "دُنباس"، «حق برگزاری انتخابات محلی، استفاده از زبان روسی بعنوان زبان رسمی و روابط بیشتر با روسیه» را دارا باشند اما از آنجائی که این پیشنهادات «با چندماه تأخیر و تشدید درگیری‌ها‌» همراه بود، جدایی‌طلبان آن را رد کردند.

 
روزنامه لیبراسیون هم برنامه جدید صلح برای حل بحران اوکراین را مورد توجه قرار داده و نوشته است که فرانسه و آلمان برای جلب رضایت روسیه به این برنامه، به مسکو تضمین داده اند که هیچگونه سلاحی به دولت اوکراین تحویل نخواهند داد و با ورود اوکراین به سازمان ناتو هم مخالف هستند.

فیگارو از قول "الکسی موشکین"، یک تحلیلگر سیاسی طرفدار مسکو، نوشته است که با این حال این تضمین‌ها برای روسیه کافی نیستند. به گفته این تحلیلگر سیاسی روس، مسکو اگرچه میداند «فرانسه وآلمان هردو سیاست های انعطاف‌پذیری را دنبال می کنند، اما رهبران روسیه فقط به اقدامات واقعی اهمیت قائل هستند.»

به عقیده این تحلیلگر، مسأله اساسی برای روسیه آن است که اتحادیه اروپا گوش بفرمان آمریکا است و تا زمانی که آمریکا از رژیم کی‌یف حمایت کند، نمیتوان از روند صلح سخنی بمیان آورد.

 
روزنامه فیگارو، گفتگویی انجام داده است با "رضا پهلوی"، فرزند شاه سابق ایران، که روز چهارشنبه گذشته نظرات خود در مورد مذاکرات جاری اتمی میان ایران و کشورهای غربی از یکسو و وضعیت ایران از سوی دیگر را به "کمیسیون امورخارجی" پارلمان فرانسه ارائه کرد.

رضا پهلوی در گفتگو با فیگاور، در پاسخ به پرسشی درباره شانس پیروزی مذاکرات جاری اتمی گفته است که در این باره «خوشبین»  نیست زیرا بعقیده او، «این مذاکرات مثل همیشه، روی یکی از جزئیات، به شکست خواهد انجامید».  فرزند آخرین شاه ایران با این حال تأکید کرده است که «برنامه اتمی ایران پاسخی است به نیازهای عظمت طلبانه ملاهای ایرانی در منطقه و به همین دلیل باید به هر قیمتی، از رسیدن رژیم ایران به مرز هسته ای نظامی جلوگیری کرد.»

رضا پهلوی در این گفتگو موضع‌گیری فرانسه در این مذاکرات اتمی را «قاطعانه تر» از آمریکا ارزیابی کرده و گفته است آمریکا با «نوعی ساه لوحی» در پی آن است تا در این مذاکرات به توافقی از نوع "کمپ دیوید" میان اسرائیل و مصر در سال ١٩٧٨ دست یابد اما فراموش می کند که حسن روحانی، رئیس جمهور ایران که از او بعنوان یک معتدل یاد میشود، هیچگونه اختیاری ندارد. بعقیده رضا پهلوی تصمیم گیرنده اصلی آیت الله خامنه ای است و او نخواهد پذیرفت که برنامه اتمی ایران تحت کنترل بین المللی درآید.

 رضا پهلوی در گفتگو با فیگارو، در مورد این احتمال که کشورهای غربی فکر می کنند برای مقابله با گروه "دولت اسلامی" در عراق و سوریه، با ایران به تفاهم برسند، گفته است «این یک توهم خواهد بود اگر تصور شود که دین سالاری شیعه ایرانی میتواند متحدی در برابر رادیکالیسم سنی باشد.»  به گفته او نباید فراموش کرد که «هردو رادیکالیسم، یک دشمن مشترک دارند و آن آزادی است.»

رضا پهلوی در ادامه تأکید کرده است: «این را هم فراموش نکنیم که مدت‌ها پیش از القاعده و گروه دولت اسلامی، این خمینی بود که بر ضد سلمان رشدی نویسنده، فتوا داد.»