توافقنامه صلح: آمریکا و ناتو تا ۱۴ ماه آینده افغانستان را به گونه کامل ترک می‌کنند

توافقنامه صلحی که به تازه‌گی میان آمریکا و طالبان امضا شد ۴ بخش دارد:
در بخش اول، طالبان تعهد کرده‌اند تا اجازه ندهند گروه‌های تروریستی شامل القاعده، از خاک افغانستان برضد آمریکا و متحدانش استفاده کنند.
در بخش دوم، آمریکا نیز جدول زمانی خروج نیروهای خارجی از افغانستان را مشخص کرده است.
بخش سوم، شامل توافق روی آغاز گفتگوهای بین‌الافغانی است که باید تا تاریخ ۲۰ حوت/ ۱۰ مارس آغاز شود.
بخش چهارم، شامل آتش‌بس دایمی و فراگیر است؛ مسأله‌ای که باید در گفتگوهای بین‌الافغانی روی آن توافق شود.

در توضیح بخش اول و دوم آمده است که این دو بخش با یکدیگر مرتبط هستند و خروج نیروهای بین‌المللی از افغانستان، زمانی قابل اجرا است که طالبان به تعهدشان در مورد عدم استفاده شدن از خاک افغانستان توسط گروه‌های تروریستی و نیز آغاز گفتگوهای بین‌الافغانی پابند بمانند.

در متن توافقنامه آمده است که در مدت ۱۳۵ روز آینده، آمریکا شمار نیروهایش در افغانستان را به ۸ هزار و ۶۰۰ سرباز کاهش می‌دهد. بربنیاد این توافقنامه، پس از این ۱۳۵ روز درصورتی که طالبان همچنان به توافق‌شان پابند بمانند، آمریکا و نیروهای متحد بین‌المللی تا ۹ ماه و نیم دیگر، کامل افغانستان را ترک خواهند کرد.
افزون به این، در این توافقنامه آمده که تا تاریخ ۱۰ مارس یعنی نخستین روز گفتگوهای بین‌الافغانی، به عنوان یک حرکت اعتمادسازی، حکومت افغانستان باید ۵ هزار زندانی طالبان را آزاد کند و طالبان نیز حدود هزار زندانی را آزاد کنند. در ادامه تأکید شده که تا ۳ ماه آینده هم باید تمامی زندانی‌های دو طرف آزاد شوند و آمریکا نیز وعده داده تا این هدف بدست آید.
اما رییس جمهور غنی، امروزیکشنبه اول مارس، در نشست خبری در کابل برخلاف این مورد توافق شده گفت:  «هیچ تعهدی در مورد آزادی زندانیان طالبان وجود ندارد و اعلامیه‌ مشترک افغانستان، آمریکا و ناتو که روز گذشته صادر شد در این مورد وضاحت دارد».

در ادامه توافقنامه آمریکا و طالبان، آمریکا پذیرفته که با آغاز گفتگوهای بین‌الافغانی به تاریخ ۱۰ مارس، تلاش‌ها را برای بیرون کردن نام مقام‌های طالبان از فهرست سیاه آمریکا و فهرست تحریم‌های سازمان ملل آغاز کند.
در مقابل تمامی این تعهداتی که آمریکا داده، طالبان فقط باید مانع گروه‌های تروریستی شوند تا از خاک افغانستان برضد آمریکا و متحدانش استفاده نکنند؛ در این کشور سربازگیری و آموزش نبینند؛ و نیز باید اعلامیه‌ای صادر کنند و در آن اقرار نمایند که هر گروهی که به آمریکا و متحدانش تهدید ایجاد کند، در افغانستان جایی ندارد.
در پایان این اعلامیه هم آمریکا به چگونگی حکومت آینده افغانستان اشاره کرده و گفته که به همکاری‌های اقتصادی‌اش با "حکومت اسلامی پساتوافق" ادامه خواهد داد؛ آنچه که نشان می‌دهد نتیجه انتخابات پسین ریاست جمهوری افغانستان از سوی آمریکا و طالبان پذیرفته نشده است.

در افغانستان خیلی‌ها این توافقنامه را به سود طالبان می‌دانند و می‌گویند آمریکا به گونه یک‌طرف فقط به طالبان امتیاز داده است درحالی که هیچ ضمانت اجرایی برای آنچه که طالبان وعده داده وجود ندارد.
برخی‌ دیگر اما باورمندند که این توافقنامه دلیل ادامه دادن به جنگ را از طالبان گرفته است و از این پس نبرد استدلال و فکر است که باید در میدان گفتگوهای بین‌الافغانی نمایش داده شود.