خشونت علیه کودکان، هم در خانواده و هم در مدرسه رواج زیادی دارد

خانم مریم پناهی فعال حقوق کودک در تهران توضیح می دهد که در مدارس ایران کتک و توهین و گوش کشیدن و حتی توی سر بچه ها زدن مباحث کاملاً مرسوم و فوق العاده زیادی است

درست سی سال پیش ، در سال ١٩٨٢، مجمع عمومی سازمان ملل متحد که در یک اجلاس فوق العاده بقصد بررسی مسئله فلسطین تجمع کرده بود، با ابراز تأسف از تمام خشونت هائی که توسط ارتش اسرائیل علیه کودکان بیگناه فلسطینی و لبنانی انجام شده بود، تصمیم گرفت که بقصد جلوگیری از تکرار این خشونت ها هر ساله روز چهارم ماه ژوئن را «روز جهانی حمایت از کودکان قربانی تجاوز و خشونت» اعلام کند.

هدف از نام گذاری چنین روزی، برسمیت شناختن همه تألمات و دردهائی است که کودکان قربانی خشونت در سراسر جهان از آن رنج می برند؛ خشونت هائی که انواع متفاوتی دارد و می تواند فیزیکی، روحی و یا احساسی باشد.

***

بقصد بزرگداشت چنین روزی، گفتگوئی انجام داده ایم با خانم مریم پناهی- فعال حقوق کودک در ایران، که به انواع خشونت ها علیه کودکان اشاره می کند.

خانم پناهی در توضیح خشونت های رایج در میان خانواده‌ها علیه کودکان، اعتقاد دارد که متأسفانه این خشونت ها در خانواده های ایرانی برسمیت شناخته می شود و رواج زیادی دارد.

خانم پناهی در مورد اعمال خشونت در مدارس کشور نیز معتقد است که بدلیل حاکم بودن نظام رفتار گرا «تنبیه و تشویق» کاملاً مشروعیت دارد.

او میگوید کتک و تحقیر متأسفانه جزو لازمه های قوانین مذهبی ماست. او مثال می زند و به انواع برخورد های «تحقیر کننده ای» اشاره می کند که معلم به خاطر حجاب ظاهری کودک، به وی تحمیل می کند. مثال دیگر او اجبار بچه ها به نماز خواندن است. یا این که صبح یک ساعت بچه را سر صف نگه می دارند و مباحث مذهبی را بازگو می کنند؛ یعنی درست زمانی که بچه دوست دارد با نشاط بدود، مجبور است که موعضه هائی را بشنود که «حتی من، زن پنجاه ساله تحملش را ندارم».

خانم پناهی توضیح می دهد که در مدارس ایران کتک و توهین و گوش کشیدن و حتی توی سر بچه ها زدن مباحث کاملاً مرسوم و فوق العاده زیادی است.
او اضافه می کند که متأسفانه دولت بخاطر نگاه مذهبی، این رفتار های خشونت آمیز علیه کودکان را رواج می دهد.

به اعتقاد خانم پناهی، با جرأت می توان گفت که در بیست ساله اخیر این سازمان های مردم نهاد بوده اند که مقابله با خشونت علیه کودکان را- البته بکمک رسانه ها- به درون جامعه برده اند.

او توضیح می دهد که ما دو دسته مطبوعات داریم. بعقیده او مطبوعات دولتی مثل رادیو و تلویزیون هیچ نقشی در ترویج ایده عدم خشونت علیه کودکان بعهده ندارند. ولی مطبوعات غیر دولتی نقش بیشتری در ترویج ایده مقابله با خشونت علیه کودکان دارند.

به این گفتگو گوش کنید.