بی اعتمادی مردم در ارسال کمک برای زلزله زدگان به نهادهای دولتی

مردم یک کشور چقدر باید نسبت به حاکمیت سرزمین شان بی‌اعتماد باشند که حتا جرات نکنند، کمک‌های خود را برای مردم زلزله‌زده به یک دولت با کفایت بسپارند. این پرسشی است که یکی از روزنامه نگاران ایرانی پس از وقوع حادثه زلزله روز شنبه 21 مرداد ماه در استان آذربایجان در صفحه خود در شبکه اجتماعی فیس بوک مطرح کرد.

Reuters

برخی دیگر از روزنامه نگاران در داخل کشور، از تماس های مکرر مردم برای گرفتن نشانی و آدرس نهاد های غیر دولتی، جهت ارسال کمک های نقدی و غیر نقدی خود، به زلزله زدگان خبر می دهند.

به گزارش خبرگزاری ها، زلزله 6.2 ریشتری در استان آذربایجان صدها کشته و زخمی به جای گذاشت.

حال این پرسش مطرح است که، علت اصلی این عدم اطمینان بخش عمده ای از مردم به دولت و حکومت در رساندن کمک به زلزله زدگان چیست؟

"سعید پیوندی" جامعه شناس و استاد دانشگاه نانسی در فرانسه ، در گفت و گو با بخش فارسی رادیو بین المللی فرانسه در این خصوص گفت:« اعتماد بین دولت و افکار عمومی و یا جامعه مدنی، اصلی ترین سرما یه معنوی و سیاسی در یک کشور است. اگر به صحنه بین المللی نگاه کنیم در آن کشورهایی که این اعتماد به طور مطلوب وجود دارد، جامعه دولت را پذیرفته و به نهاد های سیاسی اعتماد دارد و به همین دلیل در این کشورها، نوعی انسجام عمومی برقرار است که در آن بین افکار عمومی جامعه مدنی و دولت شفافیت وجود دارد.»

او در ادامه گفت: «در کشورهایی که این اعتماد وجود ندارد، دولت ها از افکار عمومی شان می ترسند، نقطه مقابلش این است که افکار عمومی و جامعه مدنی اعتمادی به نهادهای رسمی دولت و حکومت ندارند و این حکومت ها با هر جنبش اجتماعی یا هر حرکت اجتماعی دچار ترس فروپاشی می شوند چون همه چیز را امنیتی می بینند.»

پیوندی با اشاره به این که در لحظات بحرانی این عدم اعتماد خود را نشان می دهد خاطر نشان کرد:« این اعتماد در دهه اول انقلاب در کشور وجود داشت امابه تدریج از بین رفت و این سرمایه ای بود که دولت بدون توجه آن را از بین برد.»

این جامعه شناس گفت:« این خلا ء امروزه به شکلی از بحران در جامعه ایران است که در لحظاتی مانند زلزله خودش را نشان می دهد، درست لحظه ای که مردم و دولت باید کنار هم باشند و مردم باید پنشتبان دولت باشند این کار را نمی کنند چون این دولت را فاقد مشروعیت می دانند.»

پیوندی در خاتمه گفت:« در شرایط بحرانی مثل زلزله که همه اتفاقات در همان 48 ساعت اول رخ می دهد می بینیم که هنوز مردم سرگردانند که چطور باید امداد رسانی کنند و در میان این سرگردانی ها انسان های زیادی ممکن است که جان خود را از دست بدهند.»