درقرن بیست‌و‌یکم ، رواداری به پایه مرکزی همزیستی میان انسان‌ها مبدل شده است

خانم ایرینا بوکووا- دبیر کل یونسکو، در پیام امسالش با تشریح وضعیت نا مناسب کنونی جهان هشدار میدهد که فراخوان به رواداری، هیچگاه چنین اضطراری نبوده است

شانزدهم نوامبر هر سال را سازمان ملل متحد "روزجهانی مدارا" اعلام کرده است. هفده سال پیش، بمناسبت پنجاهمین سالگرد تأسیس یونسکو، کشورهای عضو این سازمان با تصویب اعلامیه جهانی اصول مدارا، رواداری را همچون ارزشی جهانشمول مورد تأیید و حمایت قرار دادند.

امسال بمناسبت روز جهانی مدارا، دبیر کل سازمان ملل متحد، طی پیامی، بردباری و تفاهم را همچون اقدامی بنیادی برای قرن بیست‌و‌یکم ارزیابی کرد.
او در این اعلامیه تأکید می‌کند که در آغاز این قرن پر تلاطم، در متن تنش‌های اقتصادی و اجتماعی ، رواداری همچون ارزشی جهانشمول، در مصاف سهمگینی با دشمنانش دوران آزمایش دشواری را از سر میگذراند؛ دشمنانی که میکوشند از وحشت‌افکنی بهره گیرند و با تفاوت‌های بشری ابزار‌سازی کنند تا آتش نفرت از اقلیت‌ها، مهاجران و تهی‌دستان را شعله‌ور سازند.
بعقیده دبیر کل، در جهانی که هر روز بیش از پیش در هم تنیده و یکپارچه میشود و در نتیجه جوامع بشری چندگانگی بیشتری می‌یابند، رواداری به رکن مرکزی همزیستی مبدل شده است.

اعلامیه جهانی، اصول مدارا تأکید دارد که مبارزه علیه نابردباری، به چند عامل پر اهمیت یعنی به قانون، به آموزش و به آزادی گردش اطلاعات، نیاز حیاتی دارد. اصل سوم این اعلامیه، رواداری را سنگ آخر بنائی تلقی میکند که حقوق بشر، تکثرگرائی، دموکراسی و دولت قانونی را پا بر جا نگاه میدارد.

خانم ایرینا بوکووا- دبیر کل یونسکو، در پیام امسالش با تشریح وضعیت نا‌مناسب کنونی جهان ، هشدار می‌دهد که فراخوان به رواداری، هیچگاه چنین اضطراری نبوده است.

***

در گفتگوئی با علیرضا مناف زاده- جامعه شناس مقیم فرانسه، او درباره پیامدهای نابردباری در جامعه ایران می گوید.

اگر ما در پی آن باشیم که جوامع را همگون و یکسان کنیم تا همه شبیه هم باشند و یک نوع فکر کنند، چنین جامعه‌ای نمی‌تواند ادامه حیات دهد.

بعقیده مناف زاده، در ایران هنوز رهبران سیاسی کشور به این واقعیت پی نبرده‌اند و حتی در میان روشنفکران ایران هم خیلی کم میبینیم کسانی را که به اهمیت این ارزش پی برده باشند.

مناف زاده میگوید: بنظر میرسد که نابردباری به یک اصل بدیهی در ایران تبدیل شده است.

علیرضا مناف زاده درباره رفتارهای اجتماعی مردمانی که تحت حاکمیت اقتدارگرا زندگی میکنند عقیده دارد، که در یک رژیم آمرانه و نابردبار مردم هم تحت تأثیر فضای نابردبارانه‌ای قرار میگیرند که توسط حکومت‌گران بر جامعه تحمیل شده است. مردم براحتی می‌توانند روش‌ها و دیدگاه‌های حکومتگران را بی آنکه آگاه باشند، بازتولید کنند.