دانیال بهروزی، درباره علل پناهندگی ایرانیان می گوید: متأسفانه ایرانی‌ها تصور درستی از چگونگی پذیرفته شدن بعنوان پناهنده را ندارند؛ آنها فکر می کنند اگر بگویند ما از دولت ایران متنفریم و یا ما در ایران محدودیت داریم بلافاصله بعنوان پناهنده شناخته خواهند شد؛ در صورتی که وضع این گونه نیست.
معاون کنسولی وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی- حسن قشقاوی، طی مصاحبه ای اعلام کرد که هم اکنون ٣ هزار ایرانی در خارج از کشور در زندان بسر می برند .
این در حالی است که سفیر اندونزی در تهران، هفته گذشته در گفتگو با خبرنگاران مدعی شد که تنها در این کشور پنج هزار شهروند ایرانی بدلیل کوشش برای ورود غیرقانونی از اندونزی بسوی استرالیا، هم اکنون در باز داشتگاه‌های اندونزی بسر می برند. سفیر اندونزی اضافه کرد که ٥٠٠ ایرانی هم به جرم قاچاق مواد مخدر در زندان‌های این کشور محبوس هستند که برای ٤٧ نفر از آنها هم حکم اعدام صادر شده است.
مطابق گزارش رسانه‌ها بنظر می رسد که ایرانیان در اندونزی در وضعیت مخاطره آمیزی بسر می‌برند. بسیاری از آنها که به جرم عبور غیر قانونی بسوی استرالیا در زندان هستند، بگفته یکی از پناهجویان، تا بیش از شش ماه باید در این بازداشتگاه‌ها بمانند تا مورد بازجوئی مقامات مسئول پناهندگی قرار گیرند و پرونده پناهجوئی آنها تکمیل شود.
اخیراً بدرخواست استرالیا اندونزی صدور ویزای مرزی برای ایرانیان را لغو کرده و اینک آنها باید در تهران تقاضای ویزا کنند.
باید اضافه کرد که در هفته‌های اخیر نخست وزیر استرالیا- کوین راد، اعلام کرد که از این پس پناهجویانی که بطور غیرقانونی از مرزهای آبی وارد این کشور شوند اجازه ماندن در استرالیا نخواهند داشت. او گفت این پناهجویان پس از ارائه در خواست پناهندگی‌شان بجای استرالیا در جزایر اطراف استرالیا از جمله گینه‌نو نگهداری می شوند.
این در حالی است که سفرهای خطرناک دریائی برای ورود به استرالیا در سال‌های اخیر بارها با حوادث تلخ واژگونی قایق‌ها همراه شده و گفته می شود صدها ایرانی و افغانی جان خود را در این راه از دست داده اند.
در گفتگوئی با یکی از پناهجویان ایرانی در اندونزی- دانیال بهروزی، او که اینک حدود یکسال است که در انتظار پناهندگی به استرالیا و یا زلاندنو در اندونزی بسر می برد، درباره وضعیت غم انگیز پناه جویان توضیح می دهد.
دانیال بهروزی، درباره اقامت پناهجویان در اندونزی می گوید که ایرانی ها بدلیل عدم احتیاج به ویزا، به اندونزی می‌آیند و هدفشان رفتن قاچاقی به استرالیا است وکسی خیال ندارد در این کشور بماند. او می گوید از وقتی که قانون جدید لغو ویزای مرزی به اجرا گذاشته شده تعداد مسافران ایرانی در اندونزی بشدت کاهش یافته است.
وی، درباره علل پناهندگی ایرانیان می گوید: متأسفانه ایرانی‌ها تصور درستی از چگونگی پذیرفته شدن بعنوان پناهنده را ندارند. آنها فکر می کنند اگر بگویند ما از دولت ایران متنفریم و یا ما در ایران محدودیت داریم، بلافاصله بعنوان پناهنده شناخته خواهند شد، در صورتی که وضع این گونه نیست. بروایت دانیال بهروزی شما حتماً باید مشکلی داشته باشید که بسیار حاد باشد و بر اثر آن جانتان به خطر افتاده باشد و هیچ راهی جز خروج از ایران نداشته باشید.
دانیال بهروزی اضافه می کند که البته خیلی‌ها هستند که واقعاً اینطورند. آنها آنقدر مشکل داشته اند که دیگر نمی‌توانسته‌اند در ایران زندگی کنند.
این پناهجوی جوان ایرانی، در مورد متوسط سن پناهجویانی ارزیابی‌اش این است که آنها بین ٢٠ تا ٣٠ سال سن دارند؛ او می گوید در بین این پناهجویان اقلیت های مذهبی ، فعال سیاسی ، وبلاگ نویس ، نویسنده و خبر نگار وجود دارند.
دانیال درباره وضعیت پناهجویان و نیز پناهندگان در استرالیا هم اطلاعات زیادی دارد. بروایت او ایرانی ها و افغان‌های داوطلب پناهندگی همه به کار سیاه روی آورده اند؛ ضرف شستن در رستوران‌ها و یا تمیز کردن این محلات، چیدن کالا ها در فروشگاه‌ها، البته بصورت شبانه و زمانی که فروشگاه‌ها تعطیل است و کارهائی از این قبیل در انتظار این پناهجویان است.
این پناهجوی جوان، درباره احتمال بازگشت این نوع ایرانیان به کشور می گوید که چنین احتمالی وجود ندارد؛ حتی کسانی که پس از دو سه سال در انتظار پاسخ پناهندگی با جواب منفی روبرو می شوند معمولاً به ایران باز نمی گردند، در همان استرالیا می مانند و سال‌های طولانی، گاهی تا پنج شش سال، با کارهای سیاه روزگار می گذرانند تا بتوانند راه قانونی دیگری بیابند و دوباره تقاضای پناهندگی کنند.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید