انسانی که نظام آموزشی ایران می‌خواهد تربیت کند، با نیازها و روح زمانه منطبق نیست
نتشر شده در:
گوش کنید - ۱۱:۰۵
بروایت سعید پیوندی، باید به این نکته توجه کرد که چرا نظام آموزشی ایران به روزی افتاده است که در آن، اصلی‌ترین بازیگرانش مجبور می شوند لباس سیاه بپوشند و در کلاس‌ها حاضر شوند و از طریق رنگ سیاه به همه بفهمانند که چقدر دورنمای آموزشی ایران تیره و تار و سیاه است.
همزمان با آغاز سال تحصیلی و شروع مهرماه، مثل همیشه ناگهان چهره خیابان‌های شهرهای بزرگ و کوچک کشور بکلی تغییر کرد و موج پرتلاطم کودکان و نوجوانان با کیف‌های مدرسه جلوه دیگری به سیمای شهرها و حتی روستاها داد.
با این حال، امسال واقعه بازگشائی مدارس در رسانه‌ها بازتاب چندان پر رونقی نداشت و یا با سکوت تقریبی برگزار شد و یا با اشارات محتاطانه‌ای به نارسائی‌ها، کمبودها، شلوغی کلاس‌ها و بویژه وضعیت نابسامان معلمان کشور همراه بود.
این فقدان سرزندگی و هیجان در روزهای اول بازگشائی مدارس، در برخی نشریات نیز بازتاب آشکاری داشت .
روزنامه "شرق"، طی مقاله‌ای به جای خالیِ شورو هیجان و فضای روح‌بخش اول مهرماه امسال اشاره می کند و نویسنده بقصد علت یابی این پدیده می نویسد: در جامعه‌ای که معلم کرامت لازم را ندارد، دانش و آگاهی صاحب ارزش زیادی نیست، روش تدریس ها هم جذاب نیست، گوئی ابرو باد و ماه و خورشید و فلک دست به دست هم داده اند که یک مناسبت برجسته در زندگی هر فرد را به یک امر معمولی - اگر نگوئیم خموده و افسرده - تبدیل کنند.
شورای مرکزی تشکل‌های صنفی معلمان نیز که در آستانه سال تحصیلی، بیانیه‌ای منتشر کرده است در فهرست طویل مطالبات خود که البته بیشتر به خواست‌های معلمان اختصاص دارد؛ به شعارهائی همچون تأمین عدالت آموزشی، امکانات روزآمد برای دانش آموزان و پایان دادن به خصوصی سازی مراکز آموزشی پرداخته است.
این بیانیه در مورد معلمان زندانی، خواستار «آزادی هرچه سریع‌تر همکاران زندانی، آقایان بداقی، عبدی، بهشتی، باغانی، نیک نژاد، بهلولی و هاشمی» شده است که گناهشان بروایت این بیانیه «فقط و فقط نمایندگی معلمان در مطالبه خواسته‌های برحق و قانونی صنفی است». پرهیز از احضارها و تهدیدهای غیرقانونی معلمان و اجتناب از امنیتی کردن فضای کار آنها توسط «نهادهای امنیتی دولتی و فرادولتی»، یکی از مهم ترین این خواسته‌هاست که در بیانیه منعکس شده است. این بیانیه با تقاضای به رسمیت شناخته شدن حق تشکل برای معلمان و پایان دادن به اعمال فشار بر کانون های صنفی، از همه معلمان خواسته است که در اعتراض به بازداشت و حبس همکاران عدالت خواه، در هشت روز اول مهر با لباس سیاه در محل کار خود حاضر شوند و دانش آموزان را از علت این اقدام خود آگاه نمایند.
در گفتگوئی با سعید پیوندی، استاد دانشگاه و کارشناس مسائل آموزشی، وی در توضیح وضعیت فعلی آموزش کشور یادآوری می کند که دو سال پس از روی کار آمدن دولت آقای روحانی، تحولاتی که می باید پاسخگوی نیازهای فوری آموزش و پرورش باشد هیچ کدام با نتیجه مطلوبی همراه نبوده است و ما با یک بیلان منفی در این عرصه روبرو هستیم. او می گوید، چه بسا بتوان گفت که «وضعیت حتی بدتر از دوسال پیش شده است».
در توضیح مشکلات اصلی نظام آموزشی ایران، سعید پیوندی عقیده دارد که هر نظام آموزشی، نوعی انسان را می‌خواهد تربیت کند و انسانی که نظام آموزشی ایران تربیت می کند، انسانی منطبق با نیازها و روح زمانه نیست؛ انسانی نیست که جوانان و جامعه ایران امروز در انتظار آن است. بخاطر همین فاصله و شکاف، می‌شود گفت که اصلی‌ترین مسئله نظام آموزشی ایران در همین فلسفه و نگاهی است که نسبت به مقوله آموزش وجود دارد.
سعید پیوندی، درباره ناخشنودی معلمان عقیده دارد که امروز شغل معلمی مترادف با فقر و تهیدستی است. این نکته باعث شده که چهره و نمای بیرونی این شغل در جامعه ارزش خود را از دست داده و این یک نوع تحقیر شغل معلمی و تحقیر معلم بودن در جامعه ایران است.
بروایت سعید پیوندی باید به این نکته توجه کرد که چرا نظام آموزشی ایران به روزی افتاده است که در آن اصلی‌ترین بازیگرانش در زندان هستند یا سرخورده و ناراضی‌اند و یا مجبور می شوند بخاطر احقاق حق خودشان لباس سیاه بپوشند و در کلاس ها حاضر شوند و از طریق رنگ سیاه به همه بفهمانند که چقدر دورنمای آموزشی ایران تیره و تار و سیاه است.
برای شنیدن کامل این گفتگو به فایل صوتی بالای صفحه مراجعه کنید.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید