جان سیاه‌پوستان نیز ارزشمند است "Black Lives Matter"
صحنۀ دلخراشِ خفه شدنِ جُرج فلوُید، شهروند سیاه پوست آمریکایی، در زیر زانویِ افسر سفیدپوستِ پلیس خشم بسیاری از آمریکاییان را برانگیخته است. مرگ جُرج فلوید حلقه‌ای است از یک زنجیره. در چند ماه گذشته چندین قتل نژادی دیگر نیز به دست مأموران پلیس روی داده است. شرکت گستردۀ سفیدپوستان در جنبشِ اعتراضیِ کنونی نشان می‌دهد که بسیاری از آمریکاییان پیشداوری‌های نژادی و، بالاتر از آن، خشونتِ نژادی به ویژه به دست مأموران پلیس را برنمی‌تابند
نتشر شده در:
جنبش اعتراضی که در پی مرگِ «جُرج فلوُید»، شهروند سیاه پوستِ آمریکایی، در ۲۶ ماه می از شهر مینیاپوُلیس در ایالت «مینه‌سوُتا» آغاز شد با سرعتی حیرت‌انگیز سراسر ایالاتِ متحد آمریکا را درنوردید و حتی به بیرون از مرزهای آن کشور راه یافت. در بعضی از کشورهای جهان گروه‌هایی از مردم در همبستگی با این جنبش گردهم‌آیی‌ها و تظاهراتی برپا داشتند. در دو هفتۀ گذشته در سراسر جهان خبرنگاران، جامعه‌شناسان و روزنامه‌نگاران دربارۀ جنبه‌هایِ گوناگون این جنبشِ اعتراضی سخن گفته‌اند. یکی از مهم‌ترین و چشمگیرترین آن‌ها شرکت گستردۀ سفیدپوستان در تظاهرات خیابانی و گردهم‌آیی‌های موضعی است که نشان می‌دهد گروه‌های بزرگی از سفیدپوستان آمریکا از نژادپرستی بیزارند. پیداست که صحنۀ دلخراشِ خفه شدنِ این شهروند سیاه پوست آمریکایی در زیر زانوی افسر سفیدپوستِ پلیس خشم بسیاری از آنان را برانگیخته است. به ویژه از آن رو که در چند ماه گذشته چندین قتل نژادی دیگر نیز به دست مأموران پلیس روی داده است. درواقع، مرگ جُرج فلوید حلقه‌ای است از یک زنجیره.
***
در ۲۳ فوریۀ ۲۰۲۰ در «برونس‌ویک» در ایالت جورجیا جوان ۲۵ سالۀ سیاه پوستی به نام «احمد آربِری» هنگام عبور از محلۀ مسکونی «سِتیلا شوُرز» هدف گلولۀ دو آمریکاییِ سفیدپوست قرار می‌گیرد و کشته می‌شود. مرد جوان گویا در حال جاگینگ (دوُیِ آهسته) بود که دو آمریکایی سفید پوست، «گرِگوری مَک‌مایکل» ۶۴ ساله، مأمور بازنشستۀ پلیس، و پسرش «ترِویس» ۳۴ ساله، او را، به خیال اینکه دزد است، با کامیونت دنبال می‌کنند. وقتی به او می‌رسند، پدر در کامیونت می‌ماند و پسر به سراغ جوان سیاه پوست می‌رود و او را از دویدن باز می‌دارد. میان سه مرد مجادلۀ لفظی در می‌گیرد. پسر تفنگی را که پدرش در دست گرفته به زور می‌خواهد از او بگیرد تا کار جوان سیاه پوست را یکسره کند. در همین هنگام سه گلوله از تفنگ شلیک می‌شود. احمد آربِری که می‌خواهد خود را از مهلکه دور کند چند قدمی برمی‌دارد و سپس نقش بر زمین می‌شود. هر سه گلوله یکراست به تن او خورده بود.
در این میان، «ویلیام روُدی بْریان»، همسایۀ مَک‌مایکل، که کمی عقب تر از کامیونتِ همسایه‌اش در پشت فرمان اتومبیلش نشسته بود، صحنۀ درگیری و کشته شدن جوان سیاه پوست را با تلفن موبایل فیلم‌برداری می‌کند و ویدئو را که ۳۶ ثانیه طول می‌کشد در اختیار پلیس قرار می‌دهد. مقاماتِ ایالت جورجیا گرِگوری مَک‌مایکل و پسرش، ترِویس، را پس از بازپرسی بی‌گناه تشخیص می‌دهند و آزاد می‌کنند. پدر و پسر به بازپرس توضیح می‌دهند که از مدتی پیش در محلۀ مسکونی‌شان دزدی‌هایی شده بود، به همین سبب آن‌ها احمد آربِری را که داشت به یک خانۀ در حال ساختمان نزدیک می‌شد، همان دزد فرض کرده بودند و تصمیم به تعقیب او گرفته بودند و وقتی مجادله درگرفته بود مجبور به شلیک شده بودند.
باری، پس از بازخواستِ مَک‌مایکل‌ها، جُرج بْرن‌هیل، دادستانِ بروُنس‌ویک، اطلاعیه‌ای صادر می‌کند و در آن می‌گوید: این دو مرد «دلیل محکمی» داشتند تا باور کنند که آربری همان دزدی است که در آن نزدیکی‌ها دست به دزدی می‌زند. درنتیجه، طبق قانون ایالت جورجیا حق داشتند مداخله کنند.
در ۵ ماه می، ۷۳ روز پس از مرگ احمد آربِری ویدئوی صحنۀ کشته شدنِ او در سایت اینترنتیِ یک رادیوی محلی در اختیار همگان قرار می‌گیرد و سپس خانوادۀ آربِری آن را در یوتیوب و توئیتر منتشر می‌کند. روزنامه‌نگاران موضوع را در دم می‌قاپند. چند ساعت پس از آنکه رسانه‌ها وارد گود می‌شوند، دادگستری جورجیا بررسیِ پرونده را در دست می‌گیرد. سپس شعبۀ «اف بی آی» جورجیا وارد کارزار می‌شود و ۳۶ ساعت بعد تصمیم به دستگیری مَک‌مایکل‌ها می‌گیرد. پدر و پسر قاتلِ احمد آربِری در ۱۰ ماه می ۲۰۲۰ دستگیر می‌شوند.
***
در ۱۳ مارس ۲۰۲۰ حوالی ساعت ۱ صبح سه مأمور پلیس با لباس شخصی و با در دست داشتنِ حُکم مأموریت برای تجسّس، سرزده وارد آپارتمانِ زن ۲۶ سالۀ سیاه‌پوستی به نام «بْریوُنا تایلوُر» در لویی‌ویل، بزرگ‌ترین شهر ایالت کِنتاکی، می‌شوند. آنان درِ آپارتمان را می‌شکنند و وارد آپارتمان می‌شوند. «کِنِت واکِر»، نامزد بْریوُنا تایلوُر، هراسان برمی‌خیزد، سلاح آتشین‌اش را که برای حمل آن جواز قانونی داشت، برمی‌گیرد و گلوله‌ای به طرف سه مردِ ناشناس شلیک می‌کند که به ران یکی از آن‌ها می‌خورد. مأموران پلیس در دم شلیک می‌کنند و زوج هراسان را به گلوله می‌بندند. دست‌کم بیست گلوله به طرف آنان شلیک می‌کنند. زن جوان، پیراپزشک لویی‌ویل، با ۸ گلوله درجا می‌میرد. نامزد او، کِنِت واکِر، که معجزه آسا از مهلکه جان در می‌برد، به جرم اقدام به قتل دستگیر می‌شود.
درواقع، پلیس در پی دستگیریِ دوست سابقِ بْریوُنا تایلوُر بود که پیش یا پس از جدا شدن از او به خرده فروشیِ مواد مخدّر روی آورده بود و چندی پیش برای دریافتِ یک بستۀ پستی از آدرس دختر استفاده کرده بود. باری، مأموران پلیس هرچه می‌گردند، اثری از مواد مخدّر در آپارتمان پیدا نمی‌کنند. از این گذشته، کمی بعد معلوم می‌شود در لحظه‌ای که مأموران پلیس حُکم تجسس را در آن آپارتمان اجرا می‌کردند، خرده فروشِ مواد مخدّر را مأموران دیگری دستگیر کرده بودند. با این حال، آن سه مأمور پلیس هنوز به کار خود ادامه می‌دهند و تظاهرات اعتراضیِ لویی‌ویل به نتیجه‌ای نرسیده است. زیرا مقامات قضایی کِنتاکی معتقدند که که آن سه برای دفع خطر راه دیگری جز استفاده از اسلحۀ خود نداشتند. بنابراین، کاری جز «دفاع مشروع» نکرده‌اند.
بعضی از پژوهشگران معتقدند که خشونت پلیسِ آمریکا برضد تیره پوستان به ویژه سیاهان پدیده‌ای است سیستمی. منابع دولتی آن را به بعضی از مأموران ناتراشیده و نژادپرستِ پلیس نسبت می‌دهند. هرچه هست، شرکت گستردۀ سفیدپوستان در این جنبشِ اعتراضی نشان می‌دهد که بسیاری از آمریکاییان پیشداوری‌های نژادی و، بالاتر از آن، خشونتِ نژادی به ویژه به دست مأموران پلیس را برنمی‌تابند.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید