گزارشگران بدون مرز: نزدیک به نیمی از کشورها در اطلاع‌رسانی آزاد همه‌گیری کرونا کارشکنی کردند
سازمان گزارشگران بدون‌مرز روز سه‌شنبه ۱۰ تیر/ ۳۰ ژوئن اعلام کرد که نقض حق آزادی رسانه‌ها در پوشش بحران ویروس کرونا در دست‌کم ۹۰ کشور از ۱۹۳ کشور عضو سازمان ملل را از زمان آغاز این بیماری، ثبت کرده است. سازمان گزارشگران بدون مرز هشدار داد که دولت‌ها باید برای حفاظت از آزادی رسانه‌ها اقدام کنند و روزنامه‌نگاران را قادر به ارائه اطلاعات راستین کنند.
نتشر شده در:
در گزارش سازمان گزارشگران بدون مرز آمده است که این سازمان در کشورهایی مانند چین، روسیه، هند و ایالات متحده آمریکا و در کشورهای پیشرو در دموکراسی‌های اروپایی مانند آلمان و ایتالیا و نیز در کشورهای کوچک مانند کوزوو، مجمع الجزایرکومور در اقیانوس هند و پادشاهی اسواتینی، بسیاری ازموارد نقض آزادی رسانه‌ها را در ارتباط با پوشش بحران ویروس کرونا را ثبت و مستند کرده است.
این گزارش می‌افزاید در کل ۴۷درصد از کشورهای عضو سازمان ملل نتوانسته‌اند به حق آزادی اطلاع‌رسانی احترام بگذارند.
بر اساس اعلام گزارشگران بدون مرز، روزنامه‌نگاران تایوانی به دلیل منع شدنشان از کنفرانس مطبوعاتی سازمان بهداشت جهانی تحت فشار چین به‌علت عضو نبودن تایوان درسازمان ملل، در این درصد به‌حساب نمی‌آیند. همچنین هیچکدام از مناطق جهان بدون وسوسه برای محدود کردن یا کنترل پوشش خبری ویروس کرونا نبوده‌اند.
بر اساس گزارش سازمان گزارشگران بدون مرز، در ۳۲ کشوری که آزادی رسانه‌ها محدود شده است، آفریقا تقریباً بدترین قاره است. همچنین آسیا، قاره‌ای که همه‌گیری از آنجا آغاز شد، نیز سخت آسیب دیده و در ۲۷ کشور ِ منطقه آسیا-اقیانوسیه و آسیای میانه، آزادی رسانه‌ها نقض شده است
در اروپا نیز، دومین مرکز همه‌گیری، ۱۴ کشور در اتحادیه اروپا و منطقه بالکان درگیر این امر بوده‌اند. در نیمکره غربی، ۹ کشور از ۱۰ کشوری که ثبت شده‌اند در آمریکای جنوبی و مرکزی قرار دارند.
گزارشگران بدون مرز می‌افزاید: نقض اطلاع‌رسانی تاکنون تنها در ۵ کشور در خاورمیانه به ثبت رسیده است؛ جایی که ایران بیشترین تعداد را دارد. همه‌گیری ویروس در ایران با سرکوب روزنامه‌نگاران مستقل همراه بوده است. دست کم ۲۸ نفر احضار شده‌اند، که از زمان آغاز این بیماری همه‌گیر تحت بازجویی قرار گرفته و یا بازداشت شده‌اند.
گزارشگران بدون مرز روز دوشنبه نیز محکومیت به یک سال زندان "علی رزاقی بهار"، مدیر مسئول ماهنامه "بارثاوا" را بدست شعبه دو دادگاه کیفری خراسان رضوی، محکوم کرد. اتهام وی «عدم نظارت» برای انتشار مطالبی است که «موجب ترویج روابط آزاد و شرب خمر و...» شده است. این روزنامه‌نگار که همچنین مدیر گروه مجلات "همشهری" است، با شکایت هیأت نظارت بر مطبوعات، بازوی سانسور وزارت ارشاد به دادگاه رفته است و بنا برگفته‌اش پیش از آن حتی برای توضیح در این باره به هیأت نظارت دعوت نشده است.
از نظر سازمان گزارشگران بدون مرز، بدترین آزارگری‌ها در کشورهای با رده پایین در رده‌بندی جهانی آزادی رسانه‌ها انجام نشده است؛ این رخ‌دادها در ۷ کشور اروپایی رخ داده است (۶ کشور از اتحادیه اروپا) که بیشتر وضعیت آزادی رسانه‌ها در آنها خوب یا کمابیش خوب تلقی می‌شود. این در حالی است که برای نمونه آلمان و انگلستان به ترتیب از بین۱۸۰ کشور رده ۱۱و ۳۵ جای دارند. در مورد نخست، روزنامه‌نگاران در جریان اعتراض به محدودیت‌های قرنطینه مورد حمله فیزیکی قرار گرفتند؛ در مورد دوم، گزارشگران بدون مرز نگران واکنش تهاجمی دولت به برخی از مقالات انتقادی در مورد مدیریت این همه‌گیری است.
در آفریقا، ۴ کشور ناقض اطلاع‌رسانی نیز در رده‌بندی، رده کمابیش بالایی دارند؛ یکی از این کشورها غنا است، جایی که یک خبرنگار دویچه وله آفریقا درحال پوشش خبری با رعایت قوانین قرنطیه، توسط یک سرباز مورد حمله و ضرب و شتم قرار گرفت.
کریستف دلوار، دبیرکل سازمان گزارشگران بدون مرز گفت: «پذیرش اینکه بحران ویروس کرونا بهانه‌ای برای نقض آزادی رسانه‌ها در سراسر جهان، از این میان در کشورهایی که به‌عنوان الگوی دموکراتیک درنظر گرفته می‌شوند، بسیار نگران کننده است. به جای "نکوهش پیام‌رسان"، همان‌گونه که میشل بشله کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد گفت، دولت باید تمام تلاش ممکن را برای حافظت از آنها انجام دهد و آنها را قادر سازد تا اطلاعات راستین را بدست آورند. این پیش‌شرطی است لازم برای مبارزه با ضداطلاعات که بحران را تشدید می‌کند».
گزارشگران بدون مرز تأکید کرد: «این همه‌گیری همچنین به تعدادی از دولت‌ها اجازه داده است تا قانون‌ها، مقررات یا اقدامات استثنائی اتخاذ کنند که به‌طور ویژه با آزادی رسانه‌ها بسیار ناسازگار است. در حالی که این "قانون‌های ویروس کرونا" باعث می‌شود که صدای روزنامه‌نگاران انتقادی را در کشورهایی مانند مجارستان راحت‌تر خاموش کنند، کشورهای دیگر مانند کامبوج، میانمار، صربستان و ترکیه نیازی به این قانون‌ها ندارند تا بتوانند روزنامه‌نگاران را حتی برای یک مقاله درباره کوید-۱۹ زندانی کنند.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید