جوایز اسکار، ویروس کرونا و انقلاب بی‌سر و صدای "نت‌فلیکس"
مراسم اسکار امسال به دلیل اپیدمی کووید ۱٩ برای نخستین بار به شکلی نیم مجازی – نیم حضوری برگزار می‌شود. یکی دیگر از نکاتی که می‌تواند مراسم امسال را متفاوت از سالهای گذشته کند، حضور بیشتر "اقلیت‌های رنگین‌پوست" در میان نامزدها و احتمالاً برندگان جوایز خواهد بود. نکتۀ بی‌سابقۀ دیگر: اکثر فیلم‌ها فقط از طریق تلویزیون و "پلتفرم"هایی چون "نت‌فلیکس" دیده شده‌اند.
نتشر شده در:
نود و سومین مراسم جوایز آمریکایی اسکار یکشنبه‌شب – ۲۵ آوریل/۵ اردیبهشت – در سه مکان متفاوت و همچنین در دنیای مجازی برگزار خواهد شد. به دلیل احتیاط‌های بهداشتی، فقط نامزدهای جوایز، مجریان و شماری از مدعوین ممتاز در محل حضور خواهند یافت. در سالهای گذشته شب اسکار در سالن "تئاتر دالبی" (Dolby Theatre) در هالیوود - لس‌آنجلس – برگزار می‌شد. اما امسال علاوه بر این مکان، قسمت‌هایی از مراسم در ایستگاه قطار معروف لس‌آنجلس (Union Station) و قسمت‌هایی نیز در یک مرکز بزرگ تجاری و تفریحی (Hollywood & Highland) برگزار خواهد شد.
هیچکس به درستی نمی‌داند که شکل نهایی مراسم، آنطور که تماشاگران تلویزیون خواهند دید، چگونه خواهد بود. اما استیون سودربرگ، سینماگر متشخص آمریکایی که یکی از تهیه‌کنندگان برنامۀ امشب است به رسانه‌ها گفته است "مراسم امسال بیشتر شکل یک فیلم سینمایی را خواهد داشت و شبیه برنامه‌های معمول تلویزیونی نخواهد بود".
برگزارکنندگان تأکید کرده‌اند که اصول فاصله‌گذاری در سالن‌ها رعایت خواهد شد. اما ستارگانی چون هاریسون فورد و براد پیت که قرار است در مقابل دوربین حاضر شوند، اجازه یافته‌اند ماسک خود را بردارند. خبرنگاران نیز باید مراسم را از طریق ویدئویی تماشا کنند. حتی برخی از شخصیت‌های مهم هالیوود نتوانسته‌اند اجازۀ ورود به سالن‌ها را کسب کنند.
سال "اقلیت‌ها"
گفته می‌شود که فیلم "Nomadland" که به "عشایر" یا "سرزمین آواره‌ها" ترجمه شده، بخت زیادی برای برنده شدن اسکار بهترین فیلم را دارد. کارگردان این فیلم، خانم کلوئه زائو، زادۀ چین و درس‌خواندۀ لندن و نیویورک است. فیلم او که مخلوطی از مستند و درام توصیف شده، حکایت زندگی آمریکایی‌هایی است که در بحران مالی سال ۲٠٠٨ بی‌خانمان شدند و از آن پس در ماشین یا در کنار جاده‌ها و خیابان‌ها روزگار می‌گذرانند.
بعد از جنجال دو سال اخیر در بارۀ تبعیض نژادی و حضور کم‌رنگ اقلیت‌ها در سینمای آمریکا یا غیبت آنان در مراسم اسکار، به نظر می‌رسد که امسال برگزارکنندگان قصد دارند همۀ آن انتقادها را جبران کنند. به همین دلیل گفته می‌شود که چینی‌تبار بودن خانم کلوئه زائو بخت او را برای دریافت جایزه بیشتر کرده است. علاوه بر نامزدی به عنوان "بهترین فیلم سال"، اثر خانم زائو در چهار رشتۀ دیگر نیز نامزد شده است. در صورت برنده شدن، کلوئه زائو اولین زن غیرسفیدپوست تاریخ اسکار خواهد بود که به عنوان "بهترین کارگردان" شناخته خواهد شد.
احتمال دارد که هر چهار جایزۀ بازیگری نیز به هنرپیشگان "رنگین‌پوست" تعلق گیرد. هرچند که اسامی دو بازیگر "سفیدپوست" بسیار مشهور و نسبتاً سالخورده نیز شنیده شده است: آنتونی هاپکینز ٨۳ ساله برای بازی در فیلم "پدر" و خانم گلن کلوز ۷۴ ساله برای بازی در فیلم "مرثیۀ هیلی‌بیلی" (Hillbilly Elegy).
در عین حال برخی منتقدان نیویورکی از "روش‌های مثل همیشه اغراق آمیز هالیوودی" انتقاد کرده و گفته‌اند که تعلق به اقلیت‌ها یا "رنگین‌پوست بودن" نمی‌تواند معیاری برای دریافت جایزه باشد.
انقلاب بی سر و صدا
با توجه به فهرست نامزدها، بعید نیست که امسال بیشترین تعداد جایزۀ اسکار سهم "نت‌فلیکس" باشد. این شرکت که کمتر از ۲۵ سال عمر دارد و کار خود را به اصطلاح به عنوان "پلتفرم" پخش فیلم از طریق اشتراک شروع کرد، به تدریج سرمایه‌گذاری در تولید را افزایش داد و به ویژه مجموعه‌های زیاد ساخت. پخش این سریال‌ها که گاه از نظر کیفیت و هزینه با فیلم‌های پرخرج هالیوودی قابل مقایسه هستند، طبعاً در انحصار "نت‌فلیکس" قرار دارد. کار "نت‌فلیکس" کم‌کم به جایی رسید که با شرکت‌های بزرگ هالیوود به رقابت پرداخت و در تولید آثار سینماگران بزرگ سرمایه‌گذاری کرد. حتی فیلمسازی با شهرت و اعتبار مارتین اسکورسیزی که نتوانست برای تولید فیلم خود "مرد ایرلندی" سرمایۀ تهیه‌کنندگان سنتی را به دست آورد، عاقبت با "نت‌فلیکس" کنار آمد. بدین ترتیب یکی از بزرگترین مدافعان سینما که عمر خود را صرف حفظ میراث تاریخی این هنر و مرمت فیلم‌های قدیمی کرده، به ناچار شرط عدم نمایش فیلم خود در سالن‌های سینما را پذیرفت و پخش آن را منحصراً در اختیار تهیه‌کننده – نت‌فلیکس – قرار داد. البته در این میان، شیوع ویروس کرونا و بسته شدن سینماها نیز کار را یک‌سره کرد و برای "نت‌فلیکس" و شرکت‌های مشابه فرصتی ساخت که صاحبان این صنعت نوپا به خواب هم نمی‌دیدند.
بدین ترتیب، اکثر فیلم‌هایی که امشب در مراسم اسکار مطرح خواهند بود، توسط مؤسساتی چون نت‌فلیکس تولید و توزیع شده‌اند و هیچگاه بخت وصلت با پردۀ سینما را نداشته‌اند.
تا امسال، یکی از معیارهای بنیادین برای دریافت جایزۀ اسکار، نمایش عمومی فیلم در سالن‌های سینما بود. ظاهراً این اصل نود ساله در کشاکش جهانی با ویروس کرونا و البته در پی تحولات سریع فن‌‌آوری ارتباطات، کم‌کم به فراموشی سپرده می‌شود.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید