دسترسی به محتوای اصلی

لیز تراس، نخست‌وزیر جدید بریتانیا: برای توزیع یارانه و تقسیم ثروت نیامده‌ام

خانم لیز تراس جانشین بوریس جانسون، که رسماً از روز سه‌شنبه ۱۵ شهریور کار خود را به عنوان نخست‌وزیر بریتانیا شروع کرد، قول داده است که با بهبود اوضاع اقتصادی و کاهش مالیات‌ها، کاری کند که حزب محافظه‌کار در انتخابات آینده (۲٠۲۵) به آسانی بر حزب کارگر پیروز شود.

لیز تراس سومین زنی است که در بریتانیا به مقام صدارت می‌رسد.
لیز تراس سومین زنی است که در بریتانیا به مقام صدارت می‌رسد. AP - Kirsty Wigglesworth
تبلیغ بازرگانی

صبح سه‌شنبه ۶ سپتامبر/۱۵ شهریور، بوریس جانسون برای تقدیم استعفای خود عازم کاخ تابستانی ملکه الیزابت شد. مطابق سنت، بعد از او لیز تراس به دیدار ملکه می‌رود و بدین ترتیب دورۀ صدارت خود را رسماً آغاز می‌کند. وی از سوی ملکه اجازه خواهد یافت تا کابینه‌اش را تشکیل دهد.

بوریس جانسون که به دنبال جنجال‌های سیاسی، حتی از درون حزب خود (محافظه‌کار) هم هدف انتقاد قرار گرفت به ناچار استعفا داد. جانشین وی را ۱۷۲هزار عضو حزب محافظه‌کار تعیین کردند.

در سه دهۀ اخیر هیچیک از نخست‌وزیران بریتانیا در شرایطی چنین غامض شروع به کار نکرده بودند. شاید این نیز یکی دیگر از دلایل مقایسۀ لیز تراس با مارگارت تاچر باشد. لیز تراس طرفدار لیبرالیسم تمام عیار است و مهم‌ترین شعارش کاهش مالیات‌هاست. اما معلوم نیست که وی چگونه قصد دارد از درآمدهای دولت بکاهد و در عین حال به بحران انرژی یا تورم فزاینده پایان دهد.

روزنامۀ فرانسوی لوموند این فرض را مطرح می‌کند که شاید خانم تراس صرفاً برای تبلیغ سیاسی شعارهای تند "ضد مالیاتی" سر می‌دهد. اما برخی از ناظران انگلیسی معتقدند که الگو و سرمشق لیز تراس حقیقتاً مارگارت تاچر است.

مارگارت تاچر به عنوان الگو

خانم تاچر هنگامی که در سال ۱٩۷٩ نخست‌وزیر شد، اوضاع اقتصادی و اجتماعی بریتانیا بسیار وخیم بود. تاچر با اتخاذ یک سیاست اقتصادی بسیار لیبرال و در عین حال با سختگیری‌های شدید اجتماعی و سیاسی توانست در عرض چند سال وضعیت اقتصادی کشورش را بهبود بخشد. اما اینک با گذشت حدود چهل سال، انتقادهای زیادی متوجه تاچر است.

سیاست‌های وی به موازات ریاست جمهوری رونالد ریگان در آمریکا، آغازگر موجی شد که اقتصاد جهانی را به سوی یک دوره نئولیبرالیسم برد. منتقدان این سیاست‌ها معتقدند که "هزینۀ اجتماعی" اقدامات تاچر یا ریگان بسیار سنگین بوده، چنان که میزان بالای آسیب‌های اجتماعی در بریتانیای دهۀ ۱٩٨٠ مثال‌زدنی شده است. منتقدان می‌گویند که بهای اقتصاد لیبرال را طبقات فقیر جامعه می‌پردازند.

لیز تراس مثل تاچر چندان اعتقادی به مداخلات اقتصادی دولتی ندارد و تأکید کرده است که هدفش "توزیع ثروت" یا "پخش کردن یارانه" نیست. این در حالی است که نرخ تورم در بریتانیا از میانگین تورم در کشورهای اتحادیه اروپا فراتر رفته و به ۱٠ درصد رسیده است (میانگین اتحادیه اروپا = ٨٫٩ درصد). همچنین در میان کشورهای گروه هفت، بریتانیا پایین ترین رشد اقتصادی را دارد.

سیاست خارجی مبتنی بر رقابت

لیز تراس که خود را به شدت ضد اتحادیۀ اروپا معرفی می‌کند، در مورد نوع روابطش با ۲۷ کشور عضو این اتحادیه بیشتر بر اصل رقابت تأکید دارد. به نظر می‌رسد که وی نسبت به همکاری با کشورهایی مثل فرانسه چندان نظر خوشی ندارد. با اینحال رسانه‌های انگلیسی یادآوری می‌کنند که خانم تراس قبلاً مخالف خروج کشورش از اتحادیه اروپا (برکسیت) بوده است.

نخست‌وزیر جدید بریتانیا در قبال جنگ اوکراین نیز موضعی تند گرفته و با اعلام طرفداری بی‌قید و شرط از اوکراین، از ارسال نامحدود اسلحه به این کشور دفاع کرده است.

لیز تراس که ۴۷ سال دارد، بعد از مارگارت تاچر و ترزا می، سومین زنی است که در بریتانیا به صدارت می‌رسد. طبق سنت انگلیسی، پست صدارت به عهدۀ رئیس حزب حاکم است. به همین دلیل، انتخاب خانم تراس به عنوان رئیس حزب محافظه‌کار (یک روز قبل)، عملاً به معنای حکم نخست‌وزیری او بود. بعد از این گزینش، خانم تراس قول داد که "به عنوان یک محافظه‌کار تمام عیار" حکومت کند و "طرح شجاعانه‌ای را برای کاهش مالیات‌ها و افزایش رشد اقتصادی" به اجرا بگذارد.

روزنامۀ لوموند ابراز امیدواری می‌کند که لیز تراس بتواند در دورۀ صدارتش واقعیات جامعۀ بحران‌زده و نگران بریتانیایی را فارغ از "ایدئولوژی" سیاسی و اقتصادی خود در نظر بگیرد.

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید

همرسانی :
این صفحه یافته نشد

صفحۀ مورد توجۀ شما یافته نشد.