دسترسی به محتوای اصلی

حمایت دیده‌بان دانشگاه‌های فرانسه از خیزش ایران: آرزوی ظهور ایرانی سکولار و دموکراتیک را داریم

این فریاد آزادیخواهانه نباید ما را غافلگیر کند. در سال ۱۳۵۸، زنان ایرانی اولین کسانی بودند که در آستانه روز جهانی زن، ۸ مارس، در اعتراض به حجاب اجباری که خمینی وضع کرده بود، به خیابان آمدند. در آن زمان در فرانسه تنها چند گروه انگشت‌شمار فمینیستی از آن زنان حمایت کردند اما روشنفکران مشهور و روزنامه‌نگاران صاحب‌نام در «جمهوری اسلامی» الگوی انقلابی جدیدی از سازماندهی جامعه و دولت را دیده بودند.

زن، زندگی، آزادی
زن، زندگی، آزادی © شبکه‌های اجتماعی
تبلیغ بازرگانی

سازمان دیده‌بان دانشگاه‌های فرانسه، شامل گروهی از اعضای جامعه دانشگاهیان و پژوهشگران این کشور، با انتشار بیانیه‌ای از «زنان و مردانی که در ایران برای آزادی می‌جنگند» اعلام پشتیبانی کرد و یادآور شد که «مبارزه با حجاب تنها به زنان ایرانی مربوط نمی‌شود».

این سازمان مردم‌نهاد فرانسوی که شامل «شبکه‌ای از دانشگاهیان مخالف نژادپرستی، یهودستیزی، نژادگرایی و امت‌گرایی» و نیز «مدافع سکولاریسم» است، در بیانیه خود با یادآوری حکایت تاریخی مرد جوان فرانسوی، جان باختن مهسا امینی را به قتل او تشبیه کرده است.

در سال ۱۷۷۶ میلادی شوالیه دولابار که کلاه خود را کج نهاده بود، پس از محکومیت در دادگاه شهر ابویل به دلیل «توهین به مقدسات»، شکنجه و اعدام شد.

زن، زندگی، آزادی
زن، زندگی، آزادی © شبکه‌های اجتماعی

سازمان دیده‌بان دانشگاه‌های فرانسه نوشته است:

۲۵۰ سال بعد، مهسا (ژینا) امینی، زن ۲۲ ساله کرد ایرانی به دلیل حجاب «نامناسب» هدف برخورد خشن و مرگبار پلیس امنیت اخلاقی جمهوری اسلامی قرار می‌گیرد.

این نهاد با یادآوری این که ولتر، فیلسوف فرانسوی در آن سال قلم به دست گرفته و «شجاعانه» از شوالیه دولابار دفاع کرد، می‌نویسد که حالا ما در سال ۲۰۲۲، همچنان باید به «دفاع آشکار و شجاعانه» از «آزادی‌های فردی» در برابر «تعصب مذهبی رژیم‌های خودکامه اقتدارگرا و سرکوبگر» بپردازیم.

در این بیانیه با تأکید بر این که «هر فردی، با هر جنس، مذهب، اصالت و ملیتی باید بتواند بدون هیچ ترسی در خیابان با سر پوشیده یا بدون پوشش راه برود»، گفته شده که «باید قدرت‌ها، نهادها یا رژیم‌هایی را که مدعی مخالفت با این آزادی ابتدایی هستند، محکوم کرد».

جامعه دانشگاهیان و پژوهشگران عضو این سازمان فرانسوی در بیانیه خود ضمن اعلام «حمایت بی قید و شرط» از زنان و مردانی که «اغلب بسیار جوان هستند»، و هم اکنون «به قیمت جان خود برای آزادی» در ایران می‌جنگند، در عین حال از این که این حمایت در فضای آموزش و پژوهش فرانسه «آن چنان که باید، آشکار و مصمم نیست»، ابراز «تأسف» کرده‌اند.

آنها با یادآوری و تکریم شعار «زن، زندگی، آزادی» نوشته‌اند که مردم ایران اعم از زنان، معلمان، دانش‌آموزان و دانشجویان، نوجوانان و مردانی که از آنها حمایت می‌کنند، با این شعار در واقع دست رد می‌زنند بر سینه حجاب اجباری که نماد و مظهر حکومتی «دین‌سالار» و «دیکتاتوری مبتنی بر حقارت و انقیاد زنان» است.

آنها می‌افزایند:

این فریاد آزادیخواهانه نباید ما را غافلگیر کند. در سال ۱۳۵۸، زنان ایرانی اولین کسانی بودند که در آستانه روز جهانی زن، ۸ مارس، در اعتراض به حجاب اجباری که خمینی وضع کرده بود، به خیابان آمدند. در آن زمان در فرانسه تنها چند گروه انگشت‌شمار فمینیستی که از خطرات و گستره وقایع درون ایران و بسیار فراتر از مرزهای این کشور آگاه بودند، از آن زنان حمایت کردند. در آن دوران، روشنفکران مشهور و روزنامه‌نگاران صاحب‌نام در «جمهوری اسلامی» الگوی انقلابی جدیدی از سازماندهی جامعه و دولت را دیده بودند.

این سازمان با ابراز خرسندی از این که امروز در فرانسه افراد بیشتری از خیزش حاضر در ایران پشتیبانی می‌کنند، می‌نویسد که از جمله این افراد کسانی هستند که «تا همین اواخر به شدت از پوشیدن حجاب مسلمانان در کشورهای غربی دفاع کرده و از ترس متهم شدن به اسلام‌هراسی از زنان مخالف حجاب حرفی نمی‌زدند» و می‌افزاید:

متأسفانه پیامدهای زیانبار آن مواضع نزد جوانانی که امروزه سکولاریسم را نماد نژادپرستی و داشتن نشان‌های مذهبی را علامت آزادی و مبارزه با نژادپرستی می‌پندارند، مشاهده می‌شود.

دانشگاهیان فرانسوی عضو سازمان دیده‌بان دانشگاه‌ها با تأکید بر این که «حجاب در ایران و فرانسه را نباید با هم اشتباه گرفت»، نوشته‌اند:

دختران جوانی که در فرانسه حجاب را انتخاب می‌کنند، در موارد بسیاری دلایل شخصی دارند و لزوماً هدفشان سیاسی نیست.
زن، زندگی، آزادی؛ تظاهرات ایرانیان در پاریس
زن، زندگی، آزادی؛ تظاهرات ایرانیان در پاریس © ار.اف.ای فارسی

در بیانیه این نهاد از دولت و دانشگاهیان فرانسه خواسته شده است تا «در هر جا که هستند و با هر وسیله‌ای که در اختیار دارند»، از «مبارزات قهرمانانه مردان و زنان ایرانی» پشتیبانی کرده و از آن دسته از این افراد که می‌خواهند به فرانسه پناه بیاورند، «استقبال» کنند.

این گروه از دانشگاهیان در نهایت آرزوی خود برای آینده ایران را این گونه بیان کرده‌اند:

آرزو می‌کنیم جنبش سهمگینی که امروز در حال گسترش است، موفق شود و ایرانی سکولار و دموکراتیک به وجود آورد.

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید

همرسانی :
این صفحه یافته نشد

صفحۀ مورد توجۀ شما یافته نشد.