جورج اشتاینر، متفکر بزرگی که بیش از هر چیز دلبستۀ آزادی بود

هفته نامۀ لوپوئن، یکی از عناوین خود را به موضوع شیوع گستردۀ ویروس کرونا اختصاص داده و نوشته است که در پی اپیدمی ویروس مرگبار کرونا در چین، آغازی بسیار نگران کننده و پر تشویش برای سال ٢٠٢٠ میلادی رقم خورده است.

بنا به نوشتۀ این هفته نامه، شمار روز افزون قربانیان و مبتلایان به ویروس کرونا، نشانگر آنست که بشر در دورانی سخت و بی سابقه از فجایع و بلایای طبیعی به سر می برد که از میان آنها می توان به طوفان ها، فوران های آتشفشانی، زمین لرزه، سونامی، آتش سوزی، خشکسالی، سیل و همچنین گرم شدن کرۀ زمین اشاره کرد.

هفته نامۀ اکسپرس نیز با اختصاص یکی از عناوین خود به این موضوع، نوشته است از آنجا که ویروس کرونای جدید از خانوادۀ سارس می باشد، بر اساس آخرین پژوهش هایی که بر روی مبتلایان به این بیماری صورت گرفته است، یکی دیگر از راه های انتقال عامل این بیماری، از طریق مدفوع می باشد.

اکسپرس نوشته است که نخستین راه سرایت ویروس کرونا به دیگران، از طریق قطرات حامل این ویروس در سرفه های فرد مبتلاست.

این هفته نامه می افزاید که آزمایش های انجام شده بر روی مبتلایان به ویروس کرونا در بیمارستان ووهان در چین نشان داده اند که یکی دو روز پیش از مشاهدۀ تب و مشکلات تنفسی در این بیماران، علائمی چون اسهال و استفراغ نیز در آنها دیده شده است.

اکسپرس نوشته است که تا کنون بیش از ٣٤ هزار و پانصد نفر به این ویروس مبتلا شده اند.

این هفته نامه در مقاله ای دیگر با تیتر "وقتی که چین سرفه می کند، آسیا بیمار می شود" ، تأکید کرده است که اپیدمی ویروس کرونا با فرا رفتن از مرزهای چین، پیامدهای اقتصادی وخیمی برای کل قارۀ آسیا داشته است.

هفته نامۀ "اِم" ضمیمۀ روزنامۀ لوموند نیز با اختصاص یکی از مطالب خود به این موضوع نوشته است پیش از آن که شهر "ووهان" به عنوان مرکز شیوع ویروس کرونا در جهان شناخته شود، این کلان شهر به مثابۀ گهوارۀ انقلاب سال ١٩١١ که به نظام امپراطوری در چین خاتمه داد، محسوب می شد.

هفته نامۀ اکسپرس یکی از عناوین خود را به نزدیکی روابط ایران و ونزوئلا اختصاص داده و نوشته است که ونزوئلا یکی از متحدان استراتژیک ایران در آمریکای جنوبی به شمار می رود.

این هفته نامه نوشته است که حامیان رژیم ایران، تنها به خاورمیانه محدود نمی شوند بلکه در فاصلۀ ١٢ هزار کیلومتری این کشور، رژیم نیکلاس مادورو رئیس جمهوری ونزوئلا، یکی از متحدان وفادار ایران محسوب می شود.

اکسپرس تأکید می کند که ونزوئلا کشوری است با دو چهره و دو رئیس جمهور که در تقابل با هم قرار گرفته اند.

بنا به نوشتۀ این هفته نامه، مایک پمپئو وزیر امور خارجۀ آمریکا، در سومین کنفرانس منطقه ای مبارزه بر علیه تروریسم که اواخر ماه گذشته در شهر بوگوتا پایتخت کلمبیا برگزار شده بود، در حضور خوان گوایدو رئیس جمهوری خود خواندۀ ونزوئلا گفته است که: «ایران به همراه بازوی نظامی خود حزب الله، در ونزوئلا حضور دارد». این در حالیست که چندی پیش، وزیر امور خارجۀ دولت نیکلاس مادورو، با همتای ایرانی خود محمد جواد ظریف، ملاقات کرده است.

هفته نامۀ لوپوئن، یکی از عناوین خود را به موضوع مرگ جورج اشتاینر نویسنده، فیلسوف و منتقد ادبی فرانسوی-انگلیسی-آمریکایی اختصاص داده است.

این نویسنده و متفکر بزرگ که استاد تئوری ترجمه و ادبیات تطبیقی در دانشگاه آکسفورد و از بازماندگان اردوگاه های مرگ نازی نیز بوده است، روز دوشنبه ٣ فوریه در سن ٩٠ سالگی در کمبریج درگذشت.

لوپوئن نوشته است که جورج اشتاینر متفکر بزرگی بود که بیش از هر چیز دلبستۀ آزادی بود. او در سال ١٩٢٩ در فرانسه به دنیا آمد؛ پدر و مادرش از یهودیان اتریش بودند که در مواجهه با خطر و تهدید یهودستیزی به فرانسه گریخته بودند و با آغاز جنگ جهانی دوم در سال ١٩٤٠، کمتر از یک ماه قبل از اشغال پاریس توسط نازی ها، به همراه فرزندان خود به نیویورک مهاجرت کردند.

جورج اشتاینر تحصیلات خود را در مقطع کارشناسی در دانشگاه شیکاگو و مقطع فوق لیسانس را در دانشگاه هاروارد گذراند و سپس در مقطع دکترا در دانشگاه آکسفورد تحصیل کرد. وی استاد ادبیات تطبیقی در دانشگاه های کمبریج، پرینستون و همچنین دانشگاه ژنو بود.

لوپوئن می نویسد که کتاب "فرهنگ بر علیه انسان" که در سال ١٩٧١ به نگارش در آمده، شناخته شده ترین کتابی است که از جورج اشتاینر منتشر شده است.

بنا به نوشتۀ این هفته نامه، وی در این کتاب با صراحت به محدودیت عقل و پیشرفت بشر اشاره می کند که حتی قادر نیست از بروز غیر انسانی نازیسم و کمونیسم جلوگیری کند.

لوپوئن در ادامه تأکید می کند که سرودن چنین مرثیه ای برای اروپا، تنها از متفکری سرسخت چون جورج اشتاینر بر می آید که خود اقرار کرده بود هرگز نتوانسته است پاسخ درستی برای این تراژدی فرهنگی بیابد.

این هفته نامه می افزاید که جورج اشتاینر متفکری بود که عمیقاً می اندیشید و تا مرز توبه از ارتکاب آن پیش می رفت؛ چنانکه حتی عنوان اتوبیوگرافی خود را نیز "اشتباهات" نام نهاده است.

از جورج اشتاینر، کتاب های بسیاری چون "مرگ تراژدی"، "پس از بابل"، "مارتین هایدگر"، "تولستوی یا داستایفسکی"، "زبان و سکوت" و "شعر تفکر" منتشر شده است.