حسن نظر و کمبود عمل در روابط میان افغانستان و تاجیکستان

تاجیکستان یکی از همسایگان بسیار نزدیک افغانستان است و در گذشته هم ارتباطات فراوانی بین حکومت افغانستان و تاجیکستان بوده است، ولی در عمل مشکلاتی وجود دارد.

در بررسی این موضوع، گفتگویی دارم با عبدالبصیر حق‌جو- مسئول رادیو "آمو" در بدخشان.

آقای حق‌جو، میگوید که تاجیکستان یکی از بهترین همسایه‌های افغانستان است، چون هیچ ضرری از این کشور به افغانستان نرسیده است و ارتباطات خوبی هم میان حکومت‌های دو کشور هم وجود دارد ولی تا حالا این روابط، دستاورد مهمی نداشته است. وضعیت زندگی مردم چندان تغیر نکرده است و مشکلات ناشی از بی امنیتی، قاچاق مواد مخدر و فساد اداری هنوز هم زیاد است.

علاوه بر ماین‌پاکی که یکی از مسایل مهم است و باید به آن توجه شود، مشکلات عبور و مرور هم موجود است. در نواحی دوردست "پامیر"، راه مواصلاتی وجود ندارد و مردم افغانستان برای رفتن از یک محل به محل دیگر از جاده‌های تاجیکستان استفاده میکنند و اگرچه در بسیاری از موارد مردم نیاز به این جاده ها دارند ولی عبور از این راه ها ساده نیست و گاهی ماه‌ها باید انتظار کشید تا راه باز شود.

در مورد مشکلات عبور و مرور، آقای حقجو میگوید که از چند سالی به اینسو، در فیض آباد قونسولگری بدخشان باز شده است و تا جایی برای مسافران سهولت ایجاد شده است؛ آنان با ویزاهای کوتاه مدت میتوانند وارد خاک تاجکستان شوند ولی این حالت برای مسافرین مشکل است، بخصوص در موارد عاجلی چون بیماری، مردم ضرورت دارند از یک محل به محل دیگر، بدون انتظار بروند.

تجارت میان دو کشور هم، به گفتۀ آقای عبدالبصیر حق‌جو، در این اواخر کم رونق شده است؛ ولی هنوز هم دو بار در هفته، بازار مشترک مرزی میان دو کشور در شغنان و اشکاشم و جاهای دیگر برگزار میشود.

در مورد مشترکات زبانی و فرهنگی دو کشور، آقای حق‌جو میگوید که اگرچه تاجیک‌های تاجیکستان زبان فارسی را با الفبای سیریلیک مینویسند، ولی یا آنهم، مردمان این دو کشور ادبیات مشترک و زبان مشترک دارند. برای گسترش روابط تلاش‌های زیادی صورت گرفته است ولی گام‌های عملی برداشته نشده است.

گفتگو با عبدالبصیر حقجو، مسئول رادیو «آمو» در بدخشان