حقوق ایران در توافق های امضا شده در وین درنظر گرفته نشده است- گفتگو با سعید محمودی

توافق های اتمی ایران طی دوازده سال گذشته علاوه بر رفت وآمدهای دیپلماتیک و کنش ها و واکنش های سیاسی در سطح منطقه ای و بین المللی یکی از موارد مورد مطالعه محافل دانشگاهی و استاتید حقوق بین الملل نیز بوده است. زیرا شاید بتوان گفت که این مذاکرات یکی از طولانی ترین گفتگوهای بین المللی بوده است که اساس آن مفاد پیمان منع گسترش سلاح اتمی و پروتکل الحاقی آن بوده است.

همچنین این اولین بار است که یک پرونده مورد مناقشه چنان بالا می گیرد که علاوه بر تحریم ها به گفته دکترسعید محمودی کشوری از حقوق مصرح در نص صریح پیمان منع تسلیحات اتمی ومحلقات آن محروم می شود، و کشور محروم شده، به دلایل سیاسی، این محرومیت از حقوق حقه را می پذیرد.

دکتر محمودی می گوید: در ملحقات پیمان یاد شده هیچ گونه محدودیتی برای کشورها در مورد شمار تاسیسات اتمی، شمار استفاده از سانتریفوژ و میزان غلظت اورانیوم پیش بینی نشده است در حالی که در توافق های کنونی ایران از این موارد محروم شده است.