حمله به ایران: جنگ اعصاب

نویسنده معتقد است که بشار اسد، در تشخیص زمان به اشتباه افتاده است و هنوز فکر می کند که در دورانی به سر می برد که باید مخالفان خود را با بمباران سرکوب نماید و او نیز همانند پدرش- حافظ اسد، که در سال ١٩٨٢ مخالفان خود را سرکوب و در شهر حما به قتل عام مردم اقدام کرد، او نیز دست به قتل عام دیگری زده و همان شیوه را تکرار می کند. البته فراموش نمی کنیم که پس از آن حافظ اسد بیش از بیست سال در صلح و آرامش حکومت کرد و شهر حما که بر اساس روایت های گوناگون، ده تا بیست هزار کشته داده بود، به نماد شهدا در اذهان مردمان سوریه تبدیل شد.

اینک، پس از گذشت سی سال، بشار اسد تصور می کند که او نیز، همانند پدر، می تواند اعتراضات را سرکوب نماید. هرروز بر شدت سرکوب ها می افزاید. تعداد کشته شدگان در برخی بمباران ها، تنها در شهر حمص که از آغازین روزهای شروع اعتراضات، بطور پیوسته به این جنبش وفادار مانده، گاهی از ده ها و در مواردی از صدها نفر نیز تجاوز کرده است.

نویسنده در ادامه متذکر می شود که مردمان شهرهای حمص و حما که بیش از ٦۵ درصد جمعیت آنها را سنی ها تشکیل می دهند، قربانی رئیس جمهوری بشار اسد و اقلیت علوی هستند. خاندان اسد و علوی ها از هراس از فردای سقوط بشار اسد آماده هستند تا هزینه سنگینی برای سالم بدر بردن جان خود بر مردمان سوریه تحمیل نمایند و این هزینه سنگین را مردم حمص می پردازند.

اکسپرس، دیگر هفته نامه فرانسوی زبان نیز در کاریکاتوری، آنچه که در سوریه می گذرد و واکنش جهان به این وقایع را به تصویر درآورده است. در این کاریکاتور در حالی که بشار اسد و پشت سر او رهبران چین و روسیه دیده می شوند که بر تلّی از پیکرهای غرق در خون مردم سوریه گام گذاشته اند؛ در گوشه ای از تصویر، نمائی از اعضای سازمان ملل دیده می شوند که در حال چرت زدن هستند.

سی و سه سال از پیروزی انقلاب اسلامی گذشت. کوریه انترناسیونال می نویسد: بازگشت پیروزمندانه خمینی و می افزاید: حکومت ایران برای جشن گرفتن شایستۀ این مناسبت، لحظه ورود آیت الله خمینی به فرودگاه مهرآباد تهران را بازسازی کرد؛ این نشریه با انتشار تصویر بزرگی از ماکت آیت الله خمینی در برابر پلکان هواپیما که توسط دو تن از نیروهای نظامی حمل می شود، می نویسد: این صحنه با آیت الله غول پیکر مقوائی بازسازی شد. این نشریه همچنین یادآور می شود که هواپیمای متعلق به جمهوری اسلامی که پرچم ایران را نیز بر پیکر خود حمل می کرد، جایگزین هواپیمای ایرفرانس که آیت الله خمینی و همراهانش را به تهران منتقل کرد، شده است. کوریه انترناسیونال در ادامه به واکنش ها در رسانه های فارسی زبان و به ویژه شبکه های اجتماعی اشاره می کند و می نویسد ایرانیان این ابتکار عمل را به تمسخر گرفتند و لطیفه گوئی های ایرانیان در این زمینه شنیدنی بود.

به روال هر هفته و با توجه به پیمان نانوشتۀ میان ما و شما خوانندگان وفادار، روزهای یکشنبه، به بررسی هفته نامه های فرانسه می پرداختیم، این یک شنبه، به دلیل اهمیت موضوع، به ویژه نامۀ لوموند هم می پردازیم.

لوموند در شماره روز گذشته، شنبه، در صفحه نخست، با عنوان «حمله به ایران، طرحی که میان اسرائیل و آمریکا اختلاف انداخته» و در ویژه نامه این شماره، با اشاره به اهمیت جغرافیائی و سیاسی برنامه هسته ای ایران، زیر عنوان «جنگ اعصاب» می نویسد: در برابر تهدید یک ایران اتمی، اسرائیلی ها صبوری از دست داده اند؛ ایالات متحده آمریکا نمی خواهد در سال ٢۰١٢ درگیری نظامی رخ دهد، چرا که وقوع یک جنگ، بخت باراک اوباما را در پیروزی در انتخابات کاهش می دهد. واشنگتن امیدوار است تا موفق شود بار دیگر ایران را برسرمیز مذاکره بازگرداند.

لوموند، با تأکید بر اینکه ایران بطور قطع، آرام آرام خود را به لحظه ی ورود به منطقۀ امن و مصون، نزدیک می کند، ضمن طرح این پرسش که ایرانیان در برنامه اتمی در چه مرحله ای قرار دارند، می نویسد: بطور قطع و براساس گزارشات آژانس بین المللی انرژی اتمی، آنان پیشرفت هائی را در برنامه هسته ای خود داشته اند.

همین نشریه با اشاره به سخنان ایهود باراک- وزیر دفاع اسرائیل، در توضیح بیشتر «اصطلاح منطقه ی مصونیت» برای ایران، می افزاید: آن زمانی است که ایران توانائی حفاظت از تأسیسات هسته ای خود را داشته باشد که در آن زمان انجام حملات هوائی غیرممکن است.