در ونزوئلا ساعت‌ها به جلو کشیده می‌شود

روز جمعه ١٥ آوریل/٢٧ فروردین، رئیس جمهور ونزوئلا اعلام کرد که ساعت کشور را نیم ساعت به جلو خواهد کشید تا در مصرف برق صرفه‌جویی شود. به این ترتیب ساعت رسمی کشور، با چهار ساعت اختلاف نسبت به وقت گرینویچ، به وضعیت سال ٢٠٠٧ برمی‌گردد. در آن سال، رئیس جمهور پیشین ونزوئلا، هوگو چاوز گفته بود دلش نمی‌خواهد «بچه‌ها در تاریکی به مدرسه بروند» و در نتیجه وقت را نیم ساعت عقب کشیده بود.

اما نیکلاس مادورو، رئیس جمهور کنونی، در درجۀ اول برای صرفه‌جویی در مصرف برق تلاش می‌کند.
خشکسالی در ونزوئلا باعث شده که مخازن ١٨ سد اصلی تقریباً خالی شوند. گفته می‌شود که پدیدۀ آب و هوایی ال‌نینو علت خشکسالی است.

ولی به عقیدۀ مخالفان رئیس جمهور، مشکل اصلی کشور، مدیریت بد شبکۀ برق و انرژی است.
به هر حال مردم ونزوئلا ناچارند که جیره‌بندی آب و برق را تحمل کنند. در برخی محلات پایتخت، آب منازل تا سه روز در هفته قطع می‌شود.

دولت حتی از برخی مؤسسات خصوصی – مثل هتل‌ها- خواسته که نیاز برق خود را خود تأمین کنند (حداقل برای ٩ ساعت در شبانه‌روز).

علاوه بر جلو کشیدن ساعت، دولت ونزوئلا هفتۀ گذشته اعلام کرد که طی دو ماه آینده، جمعه‌ها نیز برای بخش دولتی روز تعطیل خواهد بود (علاوه بر شنبه و یکشنبۀ معمول). همچنین نیکلاس مادورو تصمصم گرفته که روز دوشنبۀ آینده (١٨ آوریل) تعطیل باشد، چرا که فردای این روز تعطیل رسمی است. روز ١٩ آوریل جشن ملی ونزوئلا و سالگرد رویدادهایی است که سرانجام به استقلال کشور منتهی شد (١٨١١).

از نظر پرزیدنت مادورو، دشوارترین مرحلۀ بحران اینک سپری شده و با جلو کشیدن ساعت و صرفه‌جویی در مصرف برق، مشکلات حل خواهد شد. علاوه بر افزایش روزهای تعطیل هفتگی، وی میزان کار ادارات دولتی را به شش ساعت در روز کاهش داده و بالاخره سرتاسر «هفتۀ مقدس»، یعنی ایام عید پاک را هم تعطیل اعلام کرده است.

کمبود دلار، تورم ١٨٠ درصدی

اما بحران اقتصادی ونزوئلا قوی‌تر از آنست که با صرفه‌جویی‌های پراکندۀ انرژی پایان گیرد. این کشور که دارای یکی از بزرگ‌ترین ذخائر نفت دنیاست، ٩٦درصد درآمد خارجی خود را از فروش نفت به دست می‌آورد. اما از سال ٢٠١٤ تا ٢٠١٥، این درآمد به سه تقسیم شد و از حدود ٣٧ میلیارد دلار به ١٢ میلیارد کاهش یافت.

در این وضعیت، میزان تورم در سال ٢٠١٥ به ١٨٠درصد رسید که بیشترین میزان تورم در دنیا وصف شده است. حاصل این بحران برای مردم، صف‌های طولانی مقابل مغازه‌ها و مراکز تجاری و انتظارهای چند ساعته برای خرید مایحتاج زندگی است.

با کاهش شدید درآمد نفت، دلار در کشور جیره‌بندی شده و دولت با سختگیری زیاد به برخی مؤسسات سهمیۀ دلار می‌دهد.
به این ترتیب، شرکت‌های خارجی که تاکنون در ونزوئلا کار می‌کردند کم‌کم فعالیت خود را متوقف می‌کنند.
قبل از همه، فعالیت شرکت‌های تلفن خارجی و پخش تلویزیون از طریق کابل (کیبل) لطمه خورده است. در نتیجه برای مردم ونزوئلا، تلفن به خارج از کشور و یا تماشای شبکه‌های تلویزیونی یا غیرممکن شده و یا بسیار گران تمام می‌شود.