دلایل خودداری حامد کرزی از امضای قرارداد نظامی با ایالات متحده

انتقادات شدید حامد کرزی از امریکا، و خودداری او از امضای پیمان دوجانبۀ نظامی، باعث تعجب میشود. توجیهات مختلف و متعددی در این مورد به گوش میرسد.

مهمان امروز ما، محمد شاه هاشمی، مشاور سابق وزیر تجارت و صنایع افغانستان است. او میگوید که عدم امضای قرارداد دوجانبه، که برای آن آقای کرزی شرایط و بهانه های تازه را پیش میکند، وضع اقتصادی افغانستان را بسیار وخیم و خراب ساخته است. آقای کرزی از بهانه ها و فشار های روحی امریکا یاد آوری میکند. او بعد از دوازده سال قدرت، این مسایل را مطرح میکند. در دوره های حکومت های موقتی و انتقالی و در دو دوره حکومت انتخابی، هرگز او این شرایط را نداشت. او حالا، که کار به پایان رسیده است، این مسایل را مطرح میکند. حالا که ما در چند ماهی انتخابات و در اوضاع حساس قرارداریم مطرح کردن این شرایط  جدید، روی اوضاع امنیتی، سیاسی و اقتصادی مملکت تاثیر منفی دارد. 

از آقای هاشمی درخواست میکنم که اصل موضوع را که امضا و یا عدم امضای قرارداد است، جداگانه، و طرز برخورد آقای کرزی را جداگانه برای ما تشریح کند. اول اینکه دلیل اینکه افغانستان حتماٌ باید این قرارداد را امضا کند، چیست؟ او میگوید که دلیل اصلی توقع و تقاضای مردم افغانستان است. اکثریت قاطع مردم خواهان امضای این پیمان با ایالات متحده استند. و شرایط اقتصادی و سیاسی افغانستان ایجاب میکند که چنین قرارداد ها با کشورهای بزرگ بسته شود.

در مورد جزئیات قرارداد و شرایط افغانستان، آقای هاشمی میگوید که حکومت کرزی، همراه با مشاورینش،  از مدت بیشتر از یکسال به اینسو با مسئولین ایالات متحده روی این مسایل کار کرده است. معائده آماده شد و در اخیر تقاضای «لویه جرگه» را کردند تا مردم هم در این مورد ابراز نظر کند. اگر آنان آرزوی امضای این پیمان را نداشتند، چرا لویه جرگه را دایر کردند؟ در حالیکه لویه جرگه هم نظر مثبت داشت، آنان شرایط تازه ای را مطرح کردند. همه میدانند که این شرایط جدید، شرایط موجه است ولی در ظرف یکی دو ماه نمیتواند مهیا شود. همه میدانند که خوب است امنیت افغانستان بهتر شود،  و روابط ایالات متحده و افغانستان و عملیات نیروهای آنان، زیر کنترول بیاید، ولی اینکه آقای کرزی بعد از این همه کار ها، شرایط تازه ای را مطرح میکند، این غیر قابل قبول و غیر قابل فهم است. یگانه توجیه آن میتواند این باشد که آقای کرزی میخواهد برای انتخابات آینده امتیاز به دست بیاورد تا طرفداران او یا کسی که او کاندیدش کرده باشد، مورد پشتیبانی قرار بگیرد.

یعنی در نهایت آقای کرزی میخواهد از این قرار داد، یک استفاده جویی شخصی، کند، استفاده جویی که مخالف منافع ملی افغانستان است.

با طرح این که حکومت افغانستان در زمان جورج بوش بوجود آمد و از زمان اوباما به بعد روابط خراب شد، از محمد شاه هاشمی میپرسم، که آیا توجیه مشکلات افغانستان را میشود در قطب بندی های سیاسی امریکا دید؟ او میگوید که مردم افغانستان میخواهند هرچه زود تر این قرارداد امضا شود، و بعد از امضا شدن، باید به پارلمان برود تا پارلمان هم آنرا تصویب کند. اینکه حکومت با حزب بر سر اقتدار در ایالات متحده مشکل دارد یا ندارد، این مشکل مردم افغانستان نیست. مردم خواهان این است که کمک های خارجی و حضور نظامی خارجی قطع نشود. تشویش او از همین پنج شش ماه آینده است، که به دلیل نامشخص بودن اوضاع سیاسی، اقتصاد در حالت رکود قرار گرفته است. در دراز مدت، در اینکه این قرارداد امضا خواهد شد، شکی نیست.