دلیل خروج سریع "بن علی" از تونس/ چرخش سیاسی ولید جنبلاط به نفع "حزب الله"

تحولات سیاسی تونس

چرا "بن علی" به سرعت کشور را ترک کرد؟
فیگارو، ابهام خروج سریع زین العابدین بن علی، رییس جمهوری سابق تونس از کشور را مورد بحث قرار داده، به وقایع پشت پرده این ماجرا نگاه می کند و می پرسد، آیا زمانی که بن علی روز 14 ژانویه کشور را ترک کرد می دانست که برای همیشه از آنجا می رود؟ آیا انقلاب تونس بدون حمایت ارتش می توانست پیروز شود؟
دلفین مینویی فرستادۀ ویژۀ فیگارو در تونس، می نویسد که خطای بن علی این بود که از ابتدای شورش در مورد نقش ارتش اشتباه کرد.
وی می افزاید که 43 هزار ارتشی که بیشتر هم سرباز وظیفه بودند، به فساد رژیم او آلوده نبودند و مثل پلیس در مقابل مردم نایستادند. آنها در مواردی حتی مانع خشونت پلیس شدند.
دلفین مینویی، با استناد به منابع خبری نزدیک به ارتش، رشید عمار فرمانده کل نیروی زمینی را عامل فرار بن علی معرفی می کند و می افزاید که بنا برشایعات موجود، رشید عمار سه ساعت به بن علی مهلت داده بود تا از کشور خارج شود. وی تهدید کرده بود که در پایان این مهلت فرودگاه را می بندد.
خبرنگار فیگارو اشاره ای نیز به نقش سفارت آمریکا در تونس در ارتباط با خروج بن علی دارد. یک دیپلمات تونسی گفته است که سفیر آمریکا طی ملاقاتی با رشید عمار برای سرنگونی حکومت، به او چراغ سبز داده است.
نویسنده تأکید می کند که حتی اگر منابع غربی چنین ارتباطی را تکذیب می کنند، می توان گفت که تظاهر کنندگان، صدای خانم کلینتون را در دفاع از دموکراتیزه کردن تونس شنیده اند.
دلفین مینویی در همین شماره فیگارو در مطالب بعدی، نقش رشید عمار را در تغییرات سیاسی کشور دنبال می کند و از تلاش برای تشکیل "کمیتۀ عقلا" برای نظارت و پیشبرد تغییرات رهبری و تشکیل دولت گذار خبر می دهد.
اومانیته نیز از زاویه دید مردمی، نقش و خواست تظاهرکنندگان تونسی را مطرح می کند و می نویسد که علیرغم اینکه ارتش خود را ضامن انقلاب نشان می دهد، تونسی ها با تمام نیرو خواهان پاکسازی حکومت موقت هستند.
گزارشگر لیبراسیون نیز از اعتصاب معلمین و تجمع مردم در مقابل مقر حکومتی گزارش می دهد و در بخشی دیگر، با اشاره به عدم حمایت فرانسه از تظاهرکنندگان تونسی مقاله ای با تیتر عذرخواهی شرمگینانۀ نیکولا سارکوزی دارد.
لوموند هم در همین رابطه تحلیلی از رییس افتخاری فدراسیون بین المللی حقوق بشر چاپ کرده که با اشاره به نقش نادرست فرانسه در تغییرات سیاسی تونس، معتقد است که مورد تونس، نماد بر باد رفتن ارزش های فرانسه است.

اشاره ای به احتمال بروز تنش در مصر
فیگارو با چاپ عکس محمد البرادعی خبر می دهد که فراخوان برای تظاهرات اعتراضی در مصر مورد حمایت شخصیت هایی مانند برنده جایزه نوبل صلح است.
فراخوان مذکور که بر روی فیس بوک گذاشته شده است از مردم می خواهد تا روز سه شنبه، به مناسبت روز پلیس به خیابان ها بیایند. به نوشته فیگارو این روز، روز قدرت نمایی معترضین است. 80 هزار کاربر اینترنتی این دعوت را پذیرفته اند.

بحران لبنان
لوموند، با تیتر "حزب الله در موقعیت قدرت در لبنان"، می نویسد که با ملحق شدن ولید جنبلاط به حزب الله، اپوزیسیون کنترل پارلمان را بدست گرفت.
لوموند، نقش ولید جنبلاط را در تنش سیاسی لبنان بررسی کرده و تغییر جهت او را دنبال می کند.
می خوانیم که فاصله گیری جنبلاط (دروزی) از یکسال پیش، با افزایش انتقاد ها و مطالبات بیشتراستقلال بیشتر شروع شد. او که در ابتدا مخالف حزب الله و سوریه بود، 15 ژانویه امسال سه روز پس از انحلال دولت، در دمشق با بشار اسد دیدار کرد و امروز از نامزد حزب الله حمایت می کند. در این میان جنبلاط اعلام کرد که گروه پارلمانی خود را منحل می کند. (هفت نماینده از یازده نماینده حرف او را پذیرفتند) به علاوه، جنبلاط اعلام کرد که جبهه مبارزه ملی FLN را که در سال 1960 توسط پدرش کمال جنبلاط بنیان گذاری شده بود تغییر می دهد.
در ادامه می خوانیم که در حالیکه بعضی از همراهان سابق جنبلاط او را خائن می خوانند از قول یکی از دیپلمات های لبنانی به نگرانی جنبلاط از وضعیت شکننده دروزی ها اشاره می شود که ضعیف ترین گروه به حساب می آیند. در دنباله، مروری هم به سابقه درگیری های شدید میان شیعیان و دروزی ها و تهدیدهایی که پس از مرگ رفیق حریری متوجه ولید جنبلاط بوده، می شود. به این مجموعه دلسردی جنبلاط از تصمیمات گروه 14 مارس به رهبری سعد حریری را هم باید افزود تا حرکت سیاسی وی را فهمید.
به نظرنویسندۀ لوموند، همه این دلایل به اضافه دلیل رسمی که خود وی اعلام کرده یعنی حفظ آرامش و پرهیز ازجنگ داخلی، سبب شده است که وزنه به نفع حزب الله سنگین شود و دراین میان بازنده اصلی سعد حریری است که انتخاب نخست وزیرجدید توسط حزب الله را "کودتای حزب الله" نامیده است.
لاکروا ازخلال مصاحبه با یک تحلیلگرو نویسنده، نقش دادگاه تحقیقاتی مرگ رفیق حریری و اختیارات آن رابررسی کرده است.
فیگارو هم با صحبت ازنجیب میقات و بحران کنونی لبنان، می نویسد که برنامه کاری میقات روشن است، قطع بودجه دادگاه حریری و بیرون کشیدن وکلای لبنانی از آن. اما نجیب میقات تاکنون در این مورد اظهار نظرعلنی نکرده است.