راه دراز رسیدن به تفاهم میان یونان و اروپا

یونان برای اینکه با بستانکاران اروپایی خود به یک قرارداد برسد، راه درازی در پیش دارد. این سخن ازمارتین یاگر، سخنگوی وزیر داریی آلمان، «ولفگانگ شویبل» است، که قرار است امشب در بروکسل، در یک جلسۀ جدید در مورد یونان شرکت کند. این سخنگو اضافه میکند که قرارداد تنها در صورتی میتواند بسته شود، که هر سه نهاد، یعنی هم اتحادیۀ اروپا، هم بانک مرکزی اروپا و هم صندوق وجهی بین المللی، آن را تایید کنند.

این درحالیست که حکومت یونان، امروز پیشنهاد اروپاییان را، که نظرات «صندوق وجهی جهانی» هم در آن گنجانیده شده بود، رد کرد. مسئولین سیاسی یونان میگویند که این پیشنهادات، تنها دو ساعت بعد از سخنان الکسی سیپراس، نخست وزیر یونان، که از اینکه صندوق وجهی جهانی، پیشنهادات این کشور را رد کرد، اظهار تعجب کرده بود، بیان شده اند.

اروپاییان در حالی پینهادات یونان را رد میکنند، که بستانکاران آنرا مثبت ارزیابی کرده بودند. اروپاییان بار دیگر روی افزایش تکس و کاهش مصارف حکومت تاکید میکند، در حالیکه حزب سیریزا، که حکومت جدید یونان را تشکیل داد، بر اساس تعهدات برعکس آن، برندۀ انتخابات شده بود.

تشدید تضاد ها در یونان

چپی های سیریزا و طرز حکومت داری آنان را مخالفین به کرۀ شمالی تشبیه میکنند و خود چپی ها، کسانی را که زیر پرچم ستاره دار اروپا تظاهرات میکنند، خائن مینامند. این حالت کشوریست که دران تضاد ها، به دلیل مشکلات اقتصادی، حاد شده اند. رادیوی محلی آتن، که در دست مخالفین حکومت قرار دارد، همه روزه، دست به افشاگری میزند و حکومت الکسی سیپراس را گاهی به اتحاد شوروی سابق، گاهی هم به دیکتاتوری های سابق خود یونان، و گاهی هم به یک نوع حکومت دینی که ملت را نشئه میکند، تشبیه میکند. این تشبیهات به کمک طنز و با استفاده از سخنرانی های قدیم دیکتاتور ها، صورت میگیرد. بین سالهای 1967 تا 1974یونان در دست دیکتاتورهای نظامی بود و این دوره در تاریخ این کشور به نام دیکتاتوری ژنرال ها یاد میشود.

تشبیه کردن یونان به کرۀ شمالی، در صورت خروج این کشور از اتحادیۀ اروپا هم یکی از برخوردهای مخالفین است. در یونان اغراق در بحث های سیاسی مروج است و در این حالتی که از پنج ماه به این سو، کشور گرفتار مذاکرات پایان ناپذیر با بستانکاران اروپایی خود است و در مورد راه حل برای خروج از این حالت هم، در میان مردم اتحاد نظر وجود ندارد. اغراق در بحث های سیاسی بیشتر از پیش شده است. تظاهرات های وسیع، با شرکت هزاران نفر، هم در رد اروپا و هم در پشتیبانی از اروپا صورت میگیرد. ولی این تضاد ها را تنها به مخالفت میان پولداران و فقرا نمیشود خلاصه کرد. حقیقت جامعۀ یونان پیچیده تر از این است.

در میان مخالفین حکومت کسانی هم استند که در شرایط سخت اقتصادی قرار دارند. کسانی که در بیکاری و بدون درامد زندگی میکنند و برای ادامۀ حیات از پدر و مادر باز نشستۀ خود کمک میگیردند، که خود آنان چیزی حدود 500 اورو حقوق بازنشستگی دارند. یکی از این اشخاص به حکومت اعتراض میکند و میگوید که سیاست های «سیریزا» به نفع فقرا نیست. حکومت جدید از مامورین دولت پشتیبانی میکند که کار دارند و در شرایط نسبتاٌ خوب، کار میکنند. ولی بخش خصوصی در حال رکود قرار دارد و به کارگران بخش خصوصی رسیدگی نمیشود.

جزیرۀ توریستی «لزبوس»، در اشغال مهاجران غیرقانونی

در این حال، یونان، که اولین کشور اروپایی در مسیر مهاجرین غیر قانونی است، باید به این مشکل هم چاره جویی کند. تعداد زیادی از مهاجران، در شرلیط سخت زندگی، گاهی همراه با زنان و کودکان، به جزیرۀ لزبوس میرسند و شهردار محل، از آنان پذیرایی میکند و میگوید که مدتی بعد اوتوبوس پولیس آنان را به مرکز پذیرایی انتقال خواهد داد. در آنجا آنان میتوانند اسنادی به دست بیاورند و با آن به آتن بروند. در نصف سال جاری، یعنی از ژانویه تا ژوئن سال 2015، چیزی حدود 25 هزار مهاجر به جزیرۀ لزبوس رسیده اند.

یکی از عواید یونان هم توریسم است. توریسم که برای این کشور پول میاورد، در رقابت با مهاجرت های غیرقانونی قرار گرفته است و مسئولین تلاش میکنند که این دو گروه انسانی را همزمان طوری تنظیم کنند که منافع مملکت هم براورده شود. ولی مرکزی که برای پذیرایی مهاجرین ساخته شده است، تنها ظرفیت 600 نفر را دارد و این رقم در مقایسه با تعداد مهجران، نا چیز است.