رهبران دو کُره ماه آینده با یکدیگر دیدار و گفتگو می‌کنند

دیدار میان رهبر کرۀ شمالی، کیم یونگ اَن، و رئیس جمهوری کرۀ جنوبی، مون جا این، در روستای «پانمونجون» در منطقۀ غیرنظامی حائل میان دو کره صورت خواهد گرفت. بگفتۀ فرستادۀ ویژۀ رئیس جمهوری کُرۀ جنوبی، «جنوب و شمال برای برقراری یک خط ارتباطی اضطراری میان رهبران دو کشور به منظور رفع تنش‌های نظامی و ایجاد هماهنگی میان خود» اتفاق نظر دارند.

چونگ اوی یُنگ، مشاور امنیتی رئیس جمهوری کرۀ جنوبی و دیپلمات‌هائی که وی را در سفر به پیونگ یانگ همراهی می‌کردند، بلندپایه ترین مقامات کرۀ جنوبی هستند که از ده سال به اینسو از کرۀ شمالی دیدن کرده‌اند.

در همین حال، رئیس جمهوری کرۀ جنوبی، در واکنش به اظهارات مقامات کرۀ شمالی مبنی بر آمادگی برای خلع سلاح اتمی، از خوشبینی سریع و زیاده بر حذر داشت و گفت «هنوز خیلی زود است که در این باره خوشبین باشیم» وی افزود «ما هنوز بر روی خط آغاز حرکت ایستاده‌ایم» و با اشارۀ تلویحی به نقش آمریکا و انتظارات کرۀ شمالی گفت «مذاکرات میان دو کُره برای دست یافتن به صلح کافی نخواهد بود».

او این چنین به مهمترین خواست پیونگ یانگ اشاره دارد که انجام گفتگوهای مستقیم با آمریکا و کسب تضمین‌های امنیتی از این کشور است.

دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا، دستاوردهای سفر دیپلمات های کُرۀ جنوبی به پیونگ یانگ را «بسیار مثبت» توصیف کرد و با اشاره به ابراز آمادگی مقامات کرۀ شمالی برای گفتگو و نیز پذیرش خلع سلاح اتمی گفت «این اقدام برای جهان و بیش از همه برای خود کُره» سودمند خواهد بود. وی گفت که سخنان مقامات کُره شمالی را «صادقانه» تلقی می‌کند و در پاسخ به این پرسش که چنین پیشرفتی را به چه باید نسبت داد، گفت «به من»!

وزارت امور خارجۀ چین نیز با استقبال از نتایج دیدارهای مسئولان دو کره ابراز امیدواری که مقامات این کشور از روند بوجود آمده «برای پیشرفت بیشتر در راه آشتی و همکاری بهره گیرند».

رسانه‌های کرۀ جنوبی و نیز بسیاری از کارشناسان شبه جزیرۀ کُره با ابراز خرسندی از«نشانه‌های گشایش» به گفتگو بسیار محتاط به نظر می‌رسند و بهر حال راه رسیدن به صلح میان دو کُره را طولانی ارزیابی می‌کنند. از نظر آنان ورود صادقانه و مثبت آمریکا به این روند برای حصول نتیجه، اجتناب ناپذیر است.

بگفتۀ ژولیت مورییو، کارشناس فرانسوی کُره، هر چند آمریکا در این ماه‌های آخر به زور آزمائی با پیونگ یانگ پرداخت، اما نزدیکی دو کره به یکدیگر، واشینگتن را نیز به گفتگو با کرۀ شمالی وادار خواهد ساخت.

ژولیت مورییو با این حال می گوید «من مطمئن نیستم که آمریکا از گفتگوی مستقیم میان سئول و پیونگ یانگ خرسند باشد، زیرا این کار تا حدی آمریکا را کنار می‌گذارد». وی معتقد است که «آمریکا کوشش می‌کند روند ایجاد شده را دنبال کند. بسیاری در وزارت دفاع آمریکا و حتی در اطراف دونالد ترامپ از انجام گفتگوهای مستقیم میان آمریکا و کرۀ شمالی حمایت می‌کنند، اما این دونالد ترامپ است که خود را در بن بست قرار داده، هر چند به گمان من آمریکا بالاخره به گفتگوی مستقم تن خواهد داد.» با این حال، از نظر او در صورتی که شرایط مورد درخواست پیونگ یانگ فراهم نشود «گفتگوها در بارۀ سلاح اتمیِ کره شمالی به بن بست خواهد کشید». آنهنگام است که بگفتۀ او «موضوع تضمین اجتناب ناپذیر امنیت کُره و احتمالاً امضای یک توافق عدم مخاصمه می تواند پیونگ یانگ را مطمئن سازد. مرحلۀ دوم امضای یک پیمان صلح در شبه جزیرۀ کره است زیرا دو کره هنوز از نظر ابزارهای حقوقی بین‌المللی در جنگ بسر می‌برند. سلاح اتمی برای کرۀ شمالی نوعی بیمۀ عمر است و بنابراین هنگامی به خلع این سلاح تن خواهد داد که نسبت به بقای خود مطمئن باشد».

با این حال باید دید که اعطای تضمین امنیتی از نظر کُرۀ شمالی چیست. آیا تعهد آمریکا مبنی بر اینکه این کشور قصد حمله به کُرۀ شمالی را ندارد برای پیونگ یانگ کافی به نظر می‌رسد و یا این کشور خواستار خروج نیروهای آمریکا از شبه جزیرۀ کُره و لغو پیمان نظامی این کشور با کُرۀ جنوبی خواهد شد.