روزنامههای فرانسه از دیکتاتوری تمامعیار آیتالله خامنهای نوشتند
انتخابات ریاست جمهوری ایران، همچنان یکی از موضوعات مورد بحث در روزنامههای چاپ فرانسه است. روزنامههای مهم مثل فیگارو، لیبراسیون و لوموند، هر کدام از زاویهای به نقش و دخالت آیتالله علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی ایران، در انتخابات آتی این کشور پرداختهاند.
نتشر شده در:
گوش کنید - ۰۶:۲۷
روزنامه فیگارو نوشته است که رهبر جمهوری اسلامی از ترس آن که موجی از اعتراضات، مشابه آن چه در سال 2009 به راه افتاد، امسال نیز اتفاق نیفتد، دو نامزد انتخابات ریاست جمهوری را که تهدید برای خود می دید، رد صلاحیت کرد.
"دلفین مینویی"- خبرنگار این روزنامه در قاهره، به نقل از منابع ایرانی نوشته، در فهرستی که از سوی شورای نگهبان منتشر شده نام اکبر هاشمی رفسنجانی و اسفندیار رحیم مشایی به چشم نمیخورد.
این گزارشگر فیگارو، سپس به موقعیت هاشمی رفسنجانی در عرصه قدرت ایران اشاره می کند و مناصبی را که وی تاکنون داشته برمی شمرد و می نویسد که این چهره سیاسی یکی از مقام های کلیدی در جمهوری اسلامی ایران بوده است؛ با این حال دلفین مینیویی همچنین به مسئولیت هاشمی رفسنجانی در اعدامهای دهه شصت اشاره می کند.
او، سپس به سوابق اسفندیار رحیم مشایی میپردازد و می نویسد: دومین کاندیدایی که رد صلاحیت شد یکی از اعضای سابق سپاه پاسداران است که در زمان جنگ ایران و عراق برای سرویس های اطلاعاتی در منطقه کردستان فعالیت میکرد؛ جایی که در آنجا خشونتهای مرگباری اتفاق افتاد.
دلفین مینیویی می نویسد: با این حال اکنون این دو شخصیت سیاسی تهدیدی برای جمهوری اسلامی که به دلیل فعالیتهای هستهایاش تحت فشارهای بین المللی است به شمار می آیند. رهبر جمهوری اسلامی در این شرایط ترجیح می دهد که ایران یک صدا بیشتر نداشته باشد.
فیگارو ادامه می دهد: هاشمی رفسنجانی از این نظر نیز تهدیدی برای خامنهای است که معتقد به "شورای رهبری" است بجای رهبری یک فرد؛ همچنین هاشمی در سال 2009 از جنبش سبز حمایت کرد و مواضعی علیه انتخاب مجدد محمود احمدی نژاد که گفته می شد در آن تقلب صورت گرفت اتخاذ کرد.
فیگارو در عین حال می نویسد که این موضع گیری هاشمی رفسنجانی، بیشتر ناشی از روحیه فرصتطلبی است تا روحیه دموکراسیخواهی، اما وجهۀ مثبتی برای وی به دنبال داشته است.
در ادامه، گزارشگر فیگارو می نویسد که اسفندیار رحیم مشایی نیز یک خطر بسیار بزرگ برای خامنهای به شمار می آید و نماینده جریان انحرافی خوانده می شود.
فیگارو، با اشاره به چند انتخاباتی که در گذشته برگزار شده تأکید می کند که جمهوری اسلامی نه یک دیکتاتوری است و نه یک دموکراسی. این روزنامه می نویسد برای درک هراس آیت الله خامنه ای باید به سال 1997 بازگشت، زمانی که یک چهره ناشناس با شعار دولت قانون و گفت وگوی تمدن ها پیروز انتخابات شد و قدرت رهبر را به لرزه در آورد.
در پایان گزارش، فیگارو نتیجه می گیرد که هشت کاندیدایی که برای انتخابات ریاست جمهوری ایران معرفی شده اند، همه در خط رهبر جمهوری اسلامی هستند. فهرست این کاندیداها با سعید جلیلی آغاز می شود که یکی از وفاداران آیت الله خامنه ای است و اکنون مسئولیت مذاکره با غرب درباره برنامه هستهای ایران را دارد.
فیگارو، در پایان می نویسد که ایران کشور غیرقابل پیش بینی است. طرفداران هاشمی رفسنجانی می توانند پشت نامزدهای معتدلتر مثل محسن رضایی یا حسن روحانی قرار بگیرند، اما برای محمود احمدی نژاد به نظر می رسد که اگر نامزد مورد حمایتش نباشد انتخابات را تحریم کند.
روزنامه فیگارو همچنین در شماره امروز خود گفت وگویی انجام داده با یکی از مخالفان جمهوری اسلامی در تبعید، به نام امیر جهانشاهی". این فعال سیاسی به فیگارو گفته است که وضعیت کنونی ایران در حال انفجار است".
جهانشاهی، در پاسخ به این پرسش که رد صلاحیت رفسنجانی در انتخابات را چگونه ارزیابی می کند؟ می گوید که رژیم از ترس، کاندیدایی را که مورد حمایت منتقدان داخل ایران بود حذف کرد. من در تلویزیون خودم به نام "رها" از این که ایرانیان به هاشمی رأی بدهند حمایت می کردم.
وی همچنین درباره این که آیا اکنون انتخابات را تحریم می کند، می گوید که تغییر رژیم تنها راه آزادی ایرانیان است و همچنین تنها راه برای اجتناب از وقوع جنگ. اما حق رأی یکی از حقوق مقدس انسانهاست. من سخنگوی اپوزیسیون داخل ایران نیستم؛ من امیدوارم که آنها خودشان انتخاب کنند.
امیر جهانشاهی می گوید که در سال 2009 کودتای پس از انتخابات روی داد اما اکنون کودتا پیش از انتخابات به وقوع پیوسته است.
او در پایان می گوید که وضعیت ایران در حال انفجار است ولی ما نادیده نمی گیریم که یک جرقه این انفجار را صورت خواهد داد و اپوزیسیون داخل ایران شرایط را برای شورش عمومی آماده می کنند.
اما روزنامه لوموند، در سرمقاله خود با عنوان از جمهوری اسلامی تا دیکتاتوری یک جناح سیاسی، نوشته است که در تاریخ جمهوری اسلامی ایران، روز 21 مه 2013 به عنوان یک روز مهم ثبت خواهد شد. در این روز حکومت ایران به یک حکومت مستبد مثل دیگر حکومتهای مستبد تک صدایی تبدیل شد؛ یک جناح خاص میخواهد تمامی قدرت را در اختیار داشته باشد؛ این خبر بدی است به ویژه در زمینه آینده پرونده هسته ای ایران.
لوموند اضافه می کند که اگر در دقیقه نود، شگفتی ایجاد نشود، با نامزدهایی که وجود دارد انتخابات قفل شده است.
سپس این روزنامه هم مثل روزنامه فیگارو با پرداختن به سوابق سیاسی هاشمی رفسنجانی می نویسد که این چهره سیاسی علیرغم نقش داشتن در قتل روشنفکران، اکنون به مخالفان سیاسی درون ایران نزدیک شده و اصلاح طلبان و حامیان جنبش سبز از او حمایت می کنند.
لوموند در ادامه به اسفندیار رحیم مشایی و حمایت محمود احمدی نژاد از او اشاره می کند و به اختلافاتی که همواره میان رییس جمهور ایران با رهبر جمهوری اسلامی داشته می پردازد.
لوموند می نویسد که اکنون جمهوری اسلامی در دستان خامنه ای و گروهی از سپاهیان است. این برای اولین بار پس از انقلاب ایران است که یک گروه تمامی قدرت را در اختیار دارند و همه در خط سیاسی رهبر هستند.
روزنامه لیبراسیون نیز در گزارشی با عنوان «در ایران، رهبر انتخابات را قفل می کند» نوشته است: با اخراج هاشمی رفسنجانی و رحیم مشایی حکومت ایران به تمامی راه دیکتاتوری مذهبی را در پیش گرفته است.
این روزنامه اضافه می کند که با حذف این دو استقبال از انتخابات کم خواهد شد و جمهوری اسلامی در شرایطی که تحت فشار تحریم های بین المللی قرار دارد مشروعیت خود را بیش از پیش از دست خواهد داد.
لیبراسیون، همچنین می نویسد که سیاست خارجی و پرونده هسته ای در حوزه قدرت آیت الله خامنه ای است و حتی اگر رییس جمهور پیشین ایران دوباره به این سمت انتخاب می شد نمی توانست در این زمینه کار خاصی انجام دهد. اما انتخاب هاشمی ممکن بود در عرصه سیاست داخلی منجر به آزادی هایی در عرصه های سیاسی و اجتماعی شود.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید