روزنامه‌های فرانسه: باز هم ماجرای محافظ شخصی امانوئل ماکرون

روزنامه راستگرای فیگارو در سرمقاله خود با عنوان «ﻣﺄموران پلیس یا اوباش» درباره جنجالی که بر سر محافظ شخصی امانوئل ماکرون برپا شده می‌پرسد: چرا دست‌های اهریمنی از یک همکار درجه دو اینطور سرسختانه پشتیبانی کردند در صورتی که این شخص می بایست چندین ماه پیش کاخ الیزه را ترک می کرد؟

به نوشته فیگارو، اخلاق و سیاست در عصر ما جدا ناشدنی‌اند. امانوئل ماکرون که با شعار «برقراری اخلاق در دنیای سیاست و دولت» در انتخابات ریاست جمهوری به پیروزی رسید، بهتر از هر کسی از این موضوع آگاه است. این روزنامه می‌نویسد که مشت‌های "الکساندر بنالا" تصویر زننده و نفرت‌انگیزی از برقراری نظم عمومی منعکس و حیثیت حرفه‌ای ﻣﺄموران پلیس را لکه‌دار می‌سازد. این مشت‌ها خدمات و وظایف دولت را تا حد مصالحه‌های محرمانه و قرارهای نهانی دَنی تنزل می دهد و چهره امانوئل ماکرون را که همیشه خواستار آنست که مقامات کشوری و لشکری سرمشق و نمونه دیگران باشند، خدشه‌دار می‌کند. بنابراین باید هرچه زودتر از این مهلکه خارج شد. امانوئل ماکرون باید شخصاً در برابر مردم فرانسه حاضر گردد و به آنها نشان دهد که متوجه وسعت اشتباه خود شده است و مقصرین ماجرا نیز باید متحمل مجازات‌های عبرت‌آمیز شوند. در پایان سرمقاله فیگارو می‌خوانیم که خواست اکثریت قاطع فرانسویان احترام به قانون است.

روزنامه چپگرای لیبراسیون می‌نویسد که با وجود اخراج محافظ شخصی امانوئل ماکرون، قوه اجرایی زیر فشار افشاگری‌های پیاپی موفق نمی‌شود شعله‌های حریق ناشی از این ماجرا را خاموش کند. به نوشته این روزنامه، به نظر می آید که "ماجرای بنالا" به رسوایی دولت بینجامد. امانوئل ماکرون، رئیس جمهوری فرانسه، و "ژرار کلمب"، وزیر کشور، بر طبق قانون موظف بودند که ﻣﺳﺄله بنالا را فاش کنند، اما ترجیح دادند که آن را پنهان سازند. چنین گذشت و بخشندگی شخصی مانند امانوئل ماکرون که به خود می‌بالد که دستانش به هنگام سوق دادن فرمانده کل ارتش فرانسه "پی ير دو ويليه"، به سوی استعفا نمی‌لرزید، چه معنایی دارد؟ آیا این نگهبان زشت‌خوی جوان که در تمام مراحل مبارزات انتخاباتی امانوئل ماکرون برای احراز مقام ریاست جمهوری فرانسه و نیز پس از آن در کنار او و همسرش بود، از اسراری باخبر است؟ کاخ الیزه این حدس و گمان را رد می کند. اما چرا در حالی که نیروی ویژه آزموده ای برای مراقبت از رئیس جمهوری و خانواده‌اش وجود دارد، حفاظت آنان به وردستی سپرده شده است که می دانستند از مهار خشم خود ناتوان است؟

به نوشته لیبراسیون، در هر حال ممکن است این ماجرا بر تمام مدت دوره پنج ساله ریاست جمهوری امانوئل ماکرون سایه بیفکند. فرانسویانی که به او رأی دادند، از خود می پرسند چه کسی را به ریاست جمهوری برگزیده اند؟ اِلیاسینِ پیامبر را که می پنداشتند جمهوری فرانسه را نجات خواهد داد یا مرد جاه طلب و فرصت طلبی که زورق ریاست جمهوریش را به همراه بُندُقدارانش در میان تَکاوران و شرکتهای نوپا به پیش می راند؟

لوموند، روزنامه میانه‌روی فرانسه، به نقل از یکی از اعضای سندیکای مستقل کمیسرهای پلیس به نام "ژان-پل مِگرِه" با کنایه می پرسد: از کِی تا به حال افراد غیرحرفه‌ای را برای حفاظت از رئیس جمهوری به کار می‌گمارند در صورتی که ما پلیس و ژاندارم‌های حرفه‌ای و کارکُشته برای انجام این وظیفه داریم؟ به گفته "ژان-پل مِگرِه"، نتیجه کار همین می‌شود که می‌بینید.
لوموند می نویسد که از زمان ژنرال دوگل تا به حال این نخستین بار است که الزامات ﻣﺄموریت ها و وظایف رسمی نادیده گرفته شده است. به نوشته لوموند، "ماجرای الکساندر بنلا" محافظ شخصی رئیس جمهوری فرانسه، شخصیت امانوئل ماکرون را آشکار کرد و نشان داد که جمع کوچکی از وفادارانش به دور او حلقه زده اند. به گفته یک منبع موثق، برخی از نزدیکان ماکرون به او در مورد شخصیت کنترل نشدنی الکساندر بن الا هشدار داده بودند. یکی از هواداران سرسخت رئیس جمهوری فرانسه با ﺗﺄسف می گوید که امانوئل ماکرون و نزدیکانش به سبک تکاوران الیزه را تسخیر کردند اما این موضوع را نمی فهمند که کشور را نمی شود به همین سبک اداره کرد.

روزنامه اومانیته، نزدیک به حزب کمونیست فرانسه، در مقاله ای با عنوان "بازگشت ﻣﺄموران مخفی قوه مجریه"، نوشته است که ﻣﺳﺆولان در تمام سلسله مراتب قدرت بر ماجرای الکساندر بن الا، محافظ شخصی امانوئل ماکرون، سرپوش گذاشتند. به نوشته این روزنامه، مصونیتی که الکساندر بن الا از آن بهره مند شده است بیش از شخصیت و عملکرد او خشم مخالفان را برانگیخته است. در ادامه مقاله اومانیته آمده است: برای مثال، رئیس حزب "جمهوریخواهان" فرانسه، "لوران وُکیه"، پنجشنبه گذشته، نوزدهم ژوئیه/بیست و هشتم تیر، در مصاحبه با رادیوی خصوصی "اروپا ١" گفته است که در الیزه خیال می کنند که بالاتر از هر کس و هر قانونی هستند. من گمان می کنم آنها برای سرپوش گذاشتن بر "ماجرای الکساندر بن الا" و مخفی نگاهداشتن آن تلاشهایی کرده اند.