سال دو هزارو چهارده سال بهترین یا بدترین رویدادها

 ازاین روست که همه ساله درروزهای نزدیک به پایان سال دو گروه متخصصین سرشناس و ناشناس درمطبوعات حضور بیشتری می یابند تا نظرات خود را درباره
سال پیش رو بازگو نمایند. این دوگروه عبارتند ازپیش گویان سنتی و عالمان علوم امروزین.
هفته های اول سال دو هزارو چهارده نیز از این رویه مستثنا نخواهد بود . مجلات مردمی و سرگرم کننده، بی تردید، به سراغ خورشید خانم و یا همتایان فرانسوی او خواهند رفت تا رخداد های سال آینده را درگوی کریستال خود ببیند و برای خوانندگان مجله وقایع سال پیش رو را پیش بینی نماید. لازم به یاد آوری که خورشید خانم یک شخصیت حقیقی پیش گو درفرانسه است که بر روی امواج رادیوئی شنوندگان بسیاری داشته و دارد.
به هرحال، درکناراین سرگرمی تفننی، اندیشمندان نیز با کنار هم گذاشتن مجموعه داده های مربوط به روند تحولات سال گذشته و یا سال های گذشته به ارائه تصویری کلی، به ویژه در زمینه اقتصادی، می پردارند که یکی از این چهره های شناخته شده ژاک آتالی، اندیشمند برجسته و مردمی فرانسه است که هرساله پیش بینی های علمی خود را درمورد تحولات کلی اقتصادی و سیاسی درسال پیش رو ارائه می کند.

به این ترتیب، و یا بنا برسنت سال های پیشین، ژاک اتالی امسال نیز گزارش کوتاهی دارد درهفته نامه اکسپرس تحت عنوان، دوهزارو چهارده آبستن بهترین یا بدترین ها. ژاک اتالی می گوید: بهتراست رویای خود رابرای سال دو هزار وچهارده بربهترین ها بنا نهیم با این حال باید در واقعیت امر آگاه باشیم که سال آینده سال عنایات ناخوشآیندی ناخوشایندی به همراه خواهد داشت.
ژاک اتالی می نویسد: دراین سال، براساس آن داد ه هائی که دراختیارداریم با اینکه رشد اقتصادی درآمریکا امیدوارکننده خواهد بود و سرمایه گذاری ها دربرخی کشورها ی آمریکائی و آفریقائی ازهم اکنون ازسرگرفته شده، ولی این سرمایه گزاری ها که توسط دولت ها صورت می گیرد می تواند به افزایش ومآلا به وخیم ترشدن سطح بدهی های دولت هابیانجامد و علاوه برآن سود حاصله از این سرمایه گزاری ها نیز نسیب اقشار محدودی از جامعه شود که درواقع با مصادره کردن ثروت افزوده ی به دست آمده از رشد اقتصادی برعمق اختلافات میان طبقات بالادست و فرو دست بیشترخواهندافزود.
به نوشته ژاک آتالی به این ترتیب می توان تصورکرد که این روند جز برانگیختن خشم بیشتر بدنه جوامع و گسترش دامنه رادیکالیسم احتمالا نتیجه مثبتی به بارنخواهد آورد.
ژاک اتالی می نویسد: درزمینه نظامی چشم انداز بهترازاین نیست. درگیری نظامی را درهمه جای کره خاکی می تواند به وجود آید، که برخی از آنها هم اکنون به ویژه درآفریقا جریان دارد وبرخی دیگر مخاطره آمیزترآنها می تواند کمین کرده باشد، مانند احتمال درگیری نظامی میان ژاپن و چین و یا میان اسرائیل و ایران.
ژاک اتالی می افزاید با توجه به وضعیت محیط زیست درکره زمین می توان تصورکرد که درآینده ما بیش از پیش شاهد واکنش های قهرآمیزطبیعت و فاجعه های پیش بینی نشده ی طبیعی خواهیم بود. به نوشته وی، تغییرات جوی درکره زمین نگران کننده است.
ولی ژاک آتالی دریک پاراگراف دیگر، درواقع برای گرفتن زهرناامیدی، می گوید : بیائید با هم رویائی داشته باشیم و آن اینکه سال آینده همه این ها که گفته شد نادرست ازآب درآید، تاریخ نیزنشان داده است که آنچه که انتظارآنراداری اتفاق نمی افتد، پس امیدوارباشیم که سال آینده رشد اقتصادی آمریکا دامنه خود را به همه جهان بگستراند، برروی بازارکاراثرمثبت داشته باشد، اختراعات غافلیگرکننده وضعیت اقتصادی جهان را زیرو رو کند، تا جائیکه، درصرفه جوئی درمصرف انرژی مارا یاری کند، با کمک دخالت های نظامی مفید صلح درآفریقا مستقرشود و بالاخره انتخابات پیش روی اروپا ما را به سوی یک فدرالیسم واقعی کشورهای عضوهدایت کند، حوزه اتحادیه اروپا ازحوزه کشورهای واحد پولی اوُرو جدا شود و نهایتاً به نحوی اوکرائین و ترکیه نیز بتوانند به این جوزه پولی به پیوندند.
این هم ازامیدها و ناامیدی های ژاک اتالی اندیشمند برجسته و مشاورسابق فرانسوا میتران رئیس جمهوری فرانسه دردهه هشتاد ونو میلادی
با پایان سال جاری میلادی شش سال تمام از ناپدید شدن روبرلوینسون شهروند آمریکائی درجزیره کیش درآبهای ساحلی جنوب ایران می گذرد.
سال های سال نام وی درمطبوعات ایران دیده نمی شد و ازاو خبری نبود. دولت واشنگتن خواستاراطلاعاتی درباره لوینسون بود و ایران متقابلاً اعلام می داشت که ازسرنوشت او اطلاعی ندارد. اما
درماه گذشته میلادی یک خبرگزاری آمریکایی با افشارماموریت لوینسون برای سازمان اطلاعاتی آمریکا نام وی را باردیگر به محافل خبری جهان کشانید. ازان هنگام مطبوعات آمریکا و اروپا به سرنوشت این مرد 65 ساله توجه نشان می دهند. لوپوئن هفته نامه فرانسوی نیز گزارش کوتاهی دارد درباره این شهروند نا پدید شده آمریکا درخلیج فارس تحت عنوان " گروگان فراموش شده ".
لوپوئن می نویسد: اکنون معلوم شده است که روبرلوینسون که ازهفت سال پیش به گروگان گرفته شده یک مامور اف بی آی( پلیس فدرال آمریکا ) بوده است.
لوپوئن می نویسد: افشای این خبردرمطبوعات آمریکا به یک رسوائی انجامید، زیرا دولت واشنگتن درهمه این سال ها وابستگی لوینسون را به سازمان های اطلاعاتی آمریکا انکارکرده بود.
هفته نامه فرانسوی می نویسد: به این ترتیب باید پرسید مشکل این دوگانگی کجاست؟ آیا واشنگتن واقعا اطلاع نداشته است؟. لوپوئن می نویسد: اکنون روشن شده است که افسراطلاعاتی مسئول لوینسون نتوانسته است ماموریت زیردست خود را به صورت معقولی آغازو هدایت نماید و سازمان اطلاعاتی آمریکا سی آی ای نیز که هزینه این ماموریت را برعهده داشته از چگونگی فعالیت های لوینسون بی خبرنگاه داشته شده است، نتیجه اینکه، این موضوع نشان می دهد که سرویس های اطلاعاتی آمریکا تا چه حد دچاراختلال درعملکرد مشترک و هماهنگ هستند
با پیروزی اخوان المسلمین درانتخابات ریاست جمهوری سال دو هزارو دوازده میلادی مصر، علی رغم وعده های محمد مُرسی رئیس جمهور جدید، شرایط برای میلیون ها مسیحی قبطی دراین کشوردشوارتر، وبه گفته برخی از سخنگویان آنها، غیرقابل تحمل ترشد.
اکنون بیش ازنه ماه است که ارتش مصرمحمد مرسی را کنارگذاشته و درانتظاررفراندم قانون اساسی جدید و لائیک این کشوربه سرمی برد که قرار است دراوئل سال میلادی آینده برگزار گردد. با این حال وضع برای قبطی های مصرتغییرنکرده است. ترس، تلاش برای ترک کشورودرخواست کمک امنیتی همچنان ادامه دارد.
لوپوئن هفته نامه چاپ پاریس یک گزارش سه صفحه ای را به وضع ناهنجارزندگی قبطی های مصر طی ماه های اخیر اختصاص داده .
یک سخنگوی مذهبی قبطی ها به لوپوئن می گوید: دراواسط ماه اوت بود که در " دلگا "، یک شهرستان کوچک دروسط مصرُموذن مسجد مسلمانان درپایان اذان خود ازبلند گو حکم جهاد علیه کفاررا صادرکرد. لحظات کوتاهی پس از این سخنان تحریک آمیزحدود سیصد یا چهارصد جوان مسلمان با فریاد های جهادی علیه مسیحیان به سوی دو کلیسای شهریورش بُرده و با شکستن درب کلیسا به ویران کردن انها پرداختند. لوپوئن می نویسد: آن روز با فتوای روحانی مسلمان جوانان به خانه های مردم نیز حمله کرده وبرخی از آنهارا ویران نمودند.
لوپوئن می نویسد: واقعیت این است که هشت میلیون قبطی مصری با وجود اینکه ده درصد جمعیت را تشکیل می دهند ، همیشه هدف انواع عملیات ایذایی مسلمانان بوده اند. به نوشته فرستاده لوپوئن،
ازدو هزار و یازده میلادی، پس ازسقوط حسنی مبارک، اقدامات خشونت آمیزعلیه این اقلیت مذهبی افزایش چشمگیری یافته بود ، ولی با سرنگونی محمد مرسی توسط ارتش وضعیت برای این مردم غیرقابل تحمل شده است. تنها دریک رقم می توان یاد آوری اکرد که طی همین چند ماه اخیرهشتاد کلیسای متعلق به قبطی ها توسط سلفیست ها و هوداران محمد مُرسی به آتش کشیده شده اند، صدها محل کسب قبطی ها غارت و شماری ازباورمندان مسیحی کشته شده اند.
لوپوئن می افزاید: تنها درلوکسوُر، هشت قبطی توسط مسلمانان به قتل رسیده اند. به نوشته این هفته نامه درپایان ماه اکتبر دو مرد مسلح مسلمان به مراسم یک عروسی قبطی حمله کردند که چهارتن از میهمانان، ازجمله یک کود ک هشت ساله، کشته شد.
به نوشته لوپوئن میلیون ها مسیحی مصری اکنون دیگربه سخنان امیدوارکننده ی متولیان مذهبی خود اعتماد ندارد. داوطلبان مهاجرت به آمریکا، کانادا، استرالیا طی ماه های اخیربه شدت افزایش یافته است.
رئیس سازمان حقو ق بشرغیردولتی مصر می گوید از سال دوهزارو یازده میلادی یعنی از پس ازسقوط حسنی مبارک تا کنون بطورمتوسط سالانه یک صد هزارقبطی خانه و کاشانه خود را به امید مهاجرت به کشورهای امن ترک می کنند