سفر مدودوف به پاریس، افغانستان و ایران در روزنامه ها

.با وجود این ، ما بررسی این روزنامه ها را با نگاهی به گزارشی در فیگارو، روزنامۀ صبح پاریس، آغاز می کنیم که به حضور نیروهای آلمان در افغانستان اختصاص دارد.

فیگارو در بخش دیگری از این گزارش می نویسد در ابتدای امر یعنی به هنگام اعزام نیرو به افغانستان، دولت آلمان از طریق مذاکره با آمریکا موفق شد نیروهای آلمانی را در مناطق نسبتاً آرامی که ازبک ها و تاجیک ها در آن ساکن بودند مستقر کند. موافقت پارلمان نیز به این شرط مشروط شده بود. با وجود این به تریج در پی به وخامت گرائیدن اوضاع و تشدید عملیات شورشیان، نیروهای آلمانی به مناطق پر تنش در جنوب و به ویژه ولایت پشتون نشین کوندوز اعزام شدند.

البته به نوشتۀ فیگارو، از نظر مقامات افغان هنوز هم نیروهای آلمانی در حالت تدافعی قراردارند و به حد کافی از خود شدت عمل نشان نمی دهند. والی کوندوز ضمن بیان این انتقاد این امر را باعث تقویت روحیۀ شورشیان میداند.

همانطور که در آغاز بررسی روزنامه ها به آگاهی تان رساندیم، آغاز سفر رئیس جمهوری روسیه به فرانسه یکی از دو موضوع اصلی دراین روزنامه هاست.

فیگارو در سرمقاله ای که به این سفر اختصاص داده است پس از تأکید بر نیاز متقابل پاریس و مسکو به گسترش روابط دو کشور- هر چند به دلایل کاملاً متفاوت- می نویسدهمکاری و همیاری دو کشور در سطحی بلندپروازانه به شرطی میسر خواهد شد که دیمیتری مدودوف، رئیس جمهوری روسیه، بتواند دیدگاه خود مبنی بر تبدیل روسیه به کشوری پویا، لیبرال و باز به روی جهان را بر دیدگاه ولادیمیر پوتین، نخست وزیر روسیه، دیدگاهی که تبلور میراث نوستالژیک و زنگارگرفتۀ قدرت اتحاد شوروی است چیره سازد.

در پایان سرمقالۀ این روزنامه می خوانیم این امر که میان مدودوف و پوتین رقابت یا تقسیم قدرتی وجود داشته باشد چندان حائز اهمیت نیست بلکه مهم آن است که روسیه بدون برخورد و تنش، روند نوسازی و نوزائی خود را طی کند.

در همین روزنامه "سرگئی ناریچکین"، رئیس نهاد ریاست جمهوری روسیه در مقاله ای از جمله می نویسد"اروپای بزرگ" از اقیانوس اطلس تا "ولادی وستوک" برای ایجاد یک نظم نوین جهانی مبتنی بر همکاری و وابستگی متقابل غیر قابل اجتناب است.

لیبراسیون، یکی دیگر از روزنامه های صبح پاریس، نیزدر تفسیری بر سفر مدودوف به پاریس ابتدا یادآوری می کند که پروندۀ هسته ای جمهوری اسلامی ایران در کنار مسائلی دیگر از جمله اقتصاد، انرژی، امنیت و انعقاد قراردادهای بزرگی میان دوکشور از جمله مسائل مورد بخث خواهد بود.

در ارتباط با تفاوت دیدگاه های مدودوف و پوتین در مورد نحوۀ ادارۀ امور کشور و تصویری که این دو از روسیۀ اینده در ذهن خود دارند، لیبراسیون بر خلاف فیگارو بر این باور است که روسیۀ مدودوف همان روسیۀ پوتین است هر چند که برنار کوشنر، وزیر امورخارجۀ فرانسه، بر این باور باشد مدودوف "آینده ای نویدبخش تر" را برای روسیه در مد نظر دارد.

مفسر لیبراسیون می نویسد اگر فرانسه برای توجیه نزدیکی خود به روسیه، میان مدودوف مهربان و پوتین بدجنس تمایز قائل می شود، روس ها در این مورد هیچ توهمی به خود راه نمی دهند. این روزنامه به نقل از یک نظرسنجی انجام شده در روسیه یادآوری می کند که در این نظرسنجی تنها ١٤٪ از پرسش شوندگان بر این عقیده بوده اند که مدودوف بر سر آن است که در روندی تدریجی سیاستی دیگر را در روسیه به موقع اجرا بگذارد.

در همین نظر سنجی، اکثریت عظیمی بر این باورند که قدرت واقعی کماکان در دست ولادیمیر پوتین است.

این نکته را نیز باید بگوئیم که سال ٢٠١٠ به عنوان "سال فرهنگی روسیه در فرانسه" اعلام شده است. به همین مناسبت رویدادهای هنری و فرهنگی متعددی در کنار داد وستدهای سیاسی یا اقتصادی دو کشور برای سال جاری پیش بینی شده است.

لاکروا، روزنامۀ نزدیک به کاتولیک های فرانسه نیز در مقاله ای به سفر رئیس جمهوری روسیه به فرانسه پرداخته و می نویسد میزان واقعی نفوذ دیمیتری مدودوف در ساختار قدرت در روسیه به وِیژه از آن نظر نامعلوم است که منابع مالی کشور کماکان در دست نخست وزیر یعنی پوتین است و در کاخ کرملین نیز ارکان قدرت در اختیار دولت ولادیمیر پوتین باقی مانده است.

به نوشتۀ لاکروا، شماری از چهره های طرفدار ولادیمیر پوتین در برابر آرزوهای مدودوف برای مدرنیزاسیون روسیه مقاومت می کنند.

از لوموند، روزنامۀ عصر پاریس، باید به دو مطلب این روزنامه در ارتباط با ایران اشاره کنیم.

این روزنامه در مطلبی به پروندۀ هسته ای ایران پرداخته و زیر عنوان تهران آژانس بین المللی انرژی اتمی را به تسلیم در برابر اعمال فشارهای کشورهای غربی متهم می کند می نویسد ایران که در زمان مدیر کلی محمد البرادعی تلاش می کرد از او و زبان فوق العاده دیپلماتیک این شخصیت مصری پشتیبانی کند، امروز در پی انتصاب یوکیا آمانوی ژاپنی به جای البرادعی، در انتقاد از آژانس تردیدی به خود راه نمی دهد.

لوموند پس از نقل سخنان انتقادآمیز و حملات شماری از مقامات جمهوری اسلامی ایران به آژانس از جمله حملات آیت الله خامنه ای رهبر و علی لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی، می نویسد در نشست چهارروزۀ شورای حکام آژانس که از روز دوشنبه در وین شروع شده است ایران از تصویب قطعنامه ای در محکومیت فعالیت های هسته ای خود در امان خواهد ماند چرا که چین در حال حاضر موافق اعمال تحریم ها نیست و غربی ها هم نمی خواهند در مقطع کنونی پکن را در فشار قرار دهند.

از نظر لوموند غربی ها در پی جلب همراهی چین برای نشست بعدی شورای امنیت هستند.

به نوشتۀ لوموند، دبیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی انرژی در نشست جاری شورای حکام گزارشی را نیز در مورد نحوۀ کمک آژانس به شصت کشور جهان برای دستیابی به فناوری هسته ای صلح آمیز ارائه خواهد کرد.این شصت کشور از دو سال پیش برای برخورداری از فناوری هسته ای صلح آمیز ابراز تمایل کرده اند. این مسأله در روزهای هشتم و نهم مارس در کنفرانسی بین المللی در پاریس مورد بحث قرار می گیرد. کنفرانسی که ایران به آن دعوت نشده است.

مصاحبه ای با عبدالکریم سروش، نویسنده و فیلسوف ایرانی و از نواندیشان دینی، دومین مطلب لوموند در ارتباط با ایران است. عبدالکریم سروش در این مصاحبه از جمله می گوید جمهوری اسلامی به یک استبداد دینی تبدیل شده است. به باور این نواندیش دینی کشور ایران را نه یک انقلاب سکولار بلکه ظهور یک "اسلام دموکراتیک و باز به روی مدرنیته" از بن بست کنونی بیرون خواهد برد.