صف‌آرائی جدید علیه شورشیان داعش چگونه تدارک می شود؟

لیبراسیون که صفحات متعددی از شماره امروز خود را به چگونگی فشرده تر شدن صفوف کشورهای منطقه خاورمیانه و نیروهای نظامی غربی علیه داعش پس از سوزندان خلبان اردنی اختصاص داده است، در سرمقاله‌اش به بررسی پیامدهای این حادثه پرداخته است.
بعقیده "الکساندرا شوارتزبرود"، با انتشار ویدئوی سوزاندن خلبان اردنی توسط شورشیان، این هفته گام جدیدی در مسیر تشدید خشونت‌ها برداشته شد. بنظر نویسنده می‌توان پیش بینی کرد که اهداف دوگانه داعش در نشان دادن این میزان از سبعیت، در عمل به نتیجه نرسیده باشد. از یکسو نقشه آنها برای ترساندن کشورهای منطقه و ممانعت از شرکت فعال آنها در این درگیری‌ها، با اعلام تصمیم اردنی‌ها مبنی بر تشدید جنگ علیه داعش نقش بر آب شد، از سوی دیگر کوشش برای نشان دادن یک صحنه پرخشونت برای جلب جوانان شورشی که مجذوب خشونت هستند نیز بنظر می رسد موفقیت چندانی نداشته است، چرا که واکنش خشم آلود امام مسجد "الازهر" علیه این اقدام و فراخوان او برای مقابله‌جوئی، در عمل بسیاری از مسلمانان را متأثر خواهد کرد.

بعقیده سرمقاله نویس لیبراسیون، چه بسا دخالت فعالانه تر اردن در این درگیری و احتمال دخالت نظامی زمینی از سوی آنها علیه داعش، ممکن است یک تحول تعیین کننده در منطقه باشد که اوضاع را علیه داعش بکلی عوض کند.
سرمقاله نویس لیبراسیون معتقد است که اگر کشورهای عربی- مسلمان، علیه داعش بسیج شوند وضع بکلی تغییر خواهد کرد؛ چرا که در آن صورت غرب دیگر نمی تواند به هدایت کننده جنگ های صلیبی متهم شود و جوانان علاقمند به شرکت در جهاد، دیگر به راحتی نخواهند توانست با نیروهای مسلمان دربیافتند.
سرمقاله نویس اظهار عقیده می کند که یک جنگ زمینی علیه داعش، به شرطی که ارتش عراق نقش مسلطی در آن داشته باشد و ترکیه نیز به آن بپیوندد، می تواند موفق آمیز باشد.

حالا که صحبت ترکیه پیش آمد بد نیست بدانید که در گزارش دیگری در همین شماره لیبراسیون که به بررسی اوضاع منطقه در مبارزه با داعش می پردازد، به این نکته پرداخته اند که ترکیه نقش مشکوکی در این حوادث دارد: این که در درگیری های نظامی شرکت نمی کند و در این سالها اجازه داده است که جهادگرایان با استفاده از مرزهای ترکیه براحتی وارد سوریه شوند و بخصوص بطور قاچاق، نفت از داعش خریده است.

و اما از آنجا که امروز روز جهانی مبارزه با ختنه دختران است، نشریه فیگارو یک صفحه کامل خود را به گزارشی از وضعیت دختران در مصر اختصاص داده است.
"دلفین مینوئی"، فرستاده ویژه فیگارو در مصر می نویسد که ختنه دختران در سرزمین فراعنه یک سنت هزاران ساله است . آخرین آماری که در این باره منتشر شده است به سال 2008 برمیگردد که توسط سازمان ملل تهیه شده است. این آمار نشان می دهد که در مصر 91 در صد زنان ازدواج کرده میان 15 تا 49 سال ختنه شده اند. این وضعیت نشان می‌دهد که در یک جامعه پدرسالار، مذهبی ، بی‌سواد و فقیر، نیروهای مخالف ختنه زنان هنوز راه درازی در پیش دارند.

مبارزه علیه ختنه به سال‌های 1990 باز میگردد. در آن زمان کسی جرأت نمی کرد در این باره صحبت کند. فعالان زن تعریف می کنند که هرگاه این موضوع را مطرح میکردند زنان از آنها میگریختند.
البته در سال 1997 قانونی وضع شد که ختنه را منع میکرد ولی در قانون اضافه کرده بودند: «مگر ضرورت پزشکی وجود داشته باشد».

بروایت مینوئی، ختنه زنان همانقدر در میان مسلمانان رایج است که در میان مسیحیان مصری.
مینوئی از قول یک روحانی مصری نقل می کند که در قرآن هیچ صحبتی در این باره نشده و اصلاً ختنه در عربستان سعودی وجود ندارد. مفتی بزرگ "الازهر" هم در سال 1994، با انتشار فتوائی این اقدام را تقبیح کرد.
با این حال این عمل خشونت آمیز علیه زندگی جنسی زنان، به زندگی خود ادامه داده است و با تأخیر زیادی کنار گذاشته می‌شود.

گفته می شود که "سوزان مبارک"، همسر رئیس جمهوری سابق مصر نیز به کمک مخالفان ختنه دختران آمده و در این راه یاری‌شان کرده است.