صندل‌های مدل "عمران" با اعتراض پاکستانی‌ها مواجه شد

کریستیان لوبوتَن که به خاطر طراحی کیف و کفش‌های لوکس و گران شهرت دارد، صندل‌های "عمران" را در ماه مارس گذشته روی صفحۀ اینستاگرام خود ارائه کرد اما بعد از اعتراض‌های زیاد در شبکه‌های اجتماعی، آن را حذف کرد.

اکثر معترضان از "چپاول فرهنگی" سخن گفته و معتقدند که طراح فرانسوی از میراث فرهنگی پاکستان سوءاستفاده کرده است.

صندل "عمران" که خاکستری و نارنجی است به صندل‌های سنتی پاکستانی که از چرم ساده و پاشنۀ پلاستیکی ساخته می‌شود چندان شباهتی ندارد. این صندل‌ها که به ویژه در مناطق پشتون نشین پاکستان – از جمله در پیشاور – بسیار رایج است به "پیشاوری چَپَل" شهرت دارد.

گذشته از اعتراضات "فرهنگی و هویتی"، برخی پاکستانی‌ها نیز از قیمت چند صد یورویی صندل‌ "عمران" به خشم آمده‌اند.

الهام یا چپاول

در عرصۀ مد و پوشاک این نوع اعتراضات تازگی ندارد. چند سال قبل، موهای مصنوعی  آفریقایی معروف به دردلاک (dreadlocks) که توسط مانکن‌های سفیدپوست در نمایش‌های مد "مارک جاکوبز" استفاده شد، موج اعتراض را در چند کشور آفریقایی برانگیخت. همچنین فروش بومرنگ‌های مارک "شانل" به قیمت ١٢۶٠ یورو، با خشم بومیان استرالیا همراه شد که باز هم به "غارت میراث فرهنگی" خود اعتراض داشتند. عمامه‌های مارک "گوچی" نیز اخیراً مخالفت بسیار تند سیک‌های هند را در پی داشت.

اما کریستیان لوبوتن در پاسخ به همۀ اعتراض‌ها گفته است که "عاشق زیبایی‌های همۀ فرهنگ‌ها" است. او گفته است که مدل‌های کفش و کیف او معمولاً با الهام از صنایع دستی ملل مختلف طراحی شده است.

او همچنین توضیح داده است که اسم "عمران" ارتباطی با نخست‌وزیر پاکستان ندارد و فقط به خاطر دوستی با عمران قریشی، هنرمند و نقاش معروف پاکستانی انتخاب شده است.

از نظر کامیار رکنی، طراح مد پاکستانی، اعتراض علیه کریستیان لوبوتن بی‌معناست. او می‌گوید همۀ هنرمندان و طراحان از سنن و فرهنگ‌ و هنر تمام دنیا تأثیر می‌گیرند.

کریستیان لوبوتن  قبلاً نیز یک نوع کفش‌ بی‌پاشنۀ زنانه به اسم "لاهور" به بازار داده بود.