ضعف اقتصادی افغانستان و بی‌اعتمادی مردم به بانک‌ها

در اجلاسی که دیروز میان مسئولین بانک‌های افغانستان صورت گرفت، خلیل صدیقی- رئیس اتحادیۀ بانکداران، گفته است که «ممکن است حدود ٤ درصد مردم در بانک‌ها حساب داشته باشند و از خدمات بانکی استفاده کنند. مطمئناً بخش تولیدی و تجار ملی هم به طور صد درصدی از خدمات بانکی بهره مند نیستند».

***

بحث پیشرفت یا عدم پیشرفت بانک‌ها را با آقای محمد امین فرهنگ- وزیر سابق تجارت و صنایع افغانستان، در میان گذاشتیم.

آقای فرهنگ، با یادآوری این که کمک‌های خارجی و بازگشت تعدادی از مهاجرین که به طرز استفاده از بانک آشنا شده بودند، باعث انکشاف (توسعه) نسبی بانک‌ها شد؛ اضافه میکند که بحران "کابل بانک"، برعکس، صدمۀ بزرگی به اعتماد مردم به بانک‌ها وارد کرد.

در حالیکه مقدار زیادی از پول‌های مردم در "کابل بانک" پس انداز شده بود و این بانک میتوانست این پول‌ها را در اختیار سرمایه‌گذاران قرار بدهد، متأسفانه مسئولین آن بیشتر به سرمایه‌گذاری در خارج و تمویل نزدیکان خود پرداختند.

در جواب به این سؤال که، آیا بجز از فساد، در کارهای مفید هم بانک‌های افغانستان سرمایه‌گذاری کرده اند؟

جواب آقای فرهنگ منفی است. بانک‌های افغانستان بیشترین درآمد خود را از تراتزیت پول بدست میاورند، نه اینکه مردم را به پس انداز کردن تشویق کنند و پس اندازهای مردم را در اختیار سرمایه‌گذاران بگذارند. بانک‌های افغانستان بیشتر مصروف خریداری زمین و اشیای غیر منقول، تجارت، انتقال پول و سرمایه‌گذاری در خارج هستند و در زمینۀ سرمایه‌گذاری در داخل کشور ناکام میباشند.