دسترسی به محتوای اصلی
افغانستان/ آموزش‌عالی - گفتگو

طرح سهمیه برای ولایات، یک طرح ناعادلانه است

وزارت تحصیلات عالی افغانستان، برای محدود کردن موفقیت زیاد کاندیداهای بعضی از ولایات در ورود به دانشگاه‌ها، روی یک طرحی کار کرده است که بر اساس آن برای هر ولایت سهمیه تعیین خواهد شد.

تبلیغ بازرگانی

آهالی بامیان، بهسود یکاولنگ و مناطق دیگر کشور که در آن اکثریت هزاره هستند، موفقیت بیشتر از ولایات دیگر در امتحان‌های ورودی دانشگاه‌ها داشتند. این تعدد، مطابق میل مسئولین نیست و یکی از دلایل تنش‌های اخیر هم همین موضوع قومی است که با دادن شکل ولایتی به آن، مسئولین میخواهند محدودیت قومی ایجاد کنند.

 

این موضوع را با آقای عبدالباقی سمندر- مفسر مسایل سیاسی، در میان گذاشتم.

آقای سمندر، میگوید که دو روز قبل یعنی در پانزدهم ماه سرطان، کسانی از وزارت‌های معارف، تحصیلات عالی، کار و امور اجتماعی و شهدا و معلولین همراه با کارشناسان خارجی، در مورد این مسایل آغاز به کنفرانس کردند. این کنفرانس تا امروز هم ادامه داشت. در نهایت از این کنفرانس مفکورۀ جیره بندی و سهمیه بیرون آمد.

آقای سمندر، یاد آوری میکند که این نوع حیره‌بندی‌ها را مردم، در دوران فاشیسم و جنگ علیه فاشیست ها امتحان کرده اند و از آن خاطرات بدی دارند. حاضرین این همایش نتوانستد مشکلات بنیادی معرف و تحصیلات عالی را مطرح و حل کنند. از سوی دیگر، ریشۀ مشکل در جنگ است و بدیهی است که جوانان مناطقی که در آن جنگ ادامه دارد از درس و تعلیم محروم هستند و مردم این مناطق در انتخابات هم چندان شرکت نمیکنند؛ بر عکس مناطقی که در آن صلح است، در این موارد پیشرفته تر هستنند. جلوگیری از پیشرفت این جوانان با ایجاد سهمیه، بی عدالتی است و مساوی قلمداد کردن مناطقی که در آن جنگ است و مناطقی که در آن جنگ نیست، نفی اصول کنکور است که در آن باید تنها دانش امتحان دهنده مطرح باشد.

اینکه بی توازنی وجود دارد چه راه حلی دارد، در این مورد آقای سمندر میگوید که ما عدالت را در بی عدالتی نمیشناسیم. یعنی به نام عدالت نمیتوانیم بی عدالتی کنیم. در کل مشکل تحصیلات عالی در افغانستان بسیار بیشتر از این است. در حالیکه کشور شدیداً به نیروی تحصبل‌کرده نیاز دارد، آقای سمندر میگوید که به دلیل عدم امکانات، جوانان این کشور یا به ایران میروند و جسد آنان به افغانستان بر میگردد یا به پاکستان میروند و خود آنان طالب شده برمیگردند و یا هم در کشورهای دور دست اروپا و آسیا آواره میشوند.

اینها مشکلات و معضلاتیست که آقای عبیدالله عبیدی و متفقین او، برای آن راه حل ندارند. فساد در سراپای دولت است؛ در هر سه قوه، مقننه، اجرائیه و قضائیه.

در تحصیلات عالی هم بیشترین فساد وجود دارد. بورس های درسی خرید و فروش میشود. او اضافه میکند، این نظام که بر پایۀ فاشیسم و راسیسم استوار است، در افغانستان در حال پایان یافتن است.

برای شنیدن گفتگو با عبدالباقی سمندر- تحلیلگر سیاسی، به فایل صوتی رجوع کنید.

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید

همرسانی :
این صفحه یافته نشد

صفحۀ مورد توجۀ شما یافته نشد.