در جنگ ایران و عراق، رهبران جمهوری اسلامی برای نخستین بار به اهمیت آرمان‌های ملی پی بردند و رفته رفته در گفتار‌هاشان اصطلاح کشدار و نامشخصِ «امت اسلامی» را کنار گذاشتند و به جای آن از «ملت ایران» که واقعیتی است ملموس و مشخص، سخن گفتند. اهمیت یافتن دوبارۀ اعتقادات دینی در کشاکش‌های خاور میانه از سال ۲٠٠٣ آغاز شد، هنگامی که آمریکاییان سرنوشت عراق را به شیعیان سپردند و سُنی‌های آن کشور را از قدرت محروم کردند.
شنوندگان عزیز، سلام !
Chers auditeurs bonsoir
کشاکش‌ها و جنگ‌هایی که از چندین سال پیش به نام مذهب در منطقۀ خاورمیانه به راه افتاده است، بسیاری از ناظران و تحلیل‌گران غربی را به این نتیجه رسانده که برای توضیح و فهم وضع پیچیدۀ آن منطقه به صفآراییهای کنونی در آن باید از منظر دین نگریست و آن‌ها را به عنوان صفآراییهای مذهبی بررسی کرد. گروهی از جامعه‌شناسان و تحلیل‌گران عرب و ایرانی نیز از همین دیدگاه به وضع کنونی آن منطقه و چشم‌انداز آیندۀ آن می‌نگرند. از نظر آنان، در پس همۀ این صف‌آرایی‌ها، اختلاف و ستیز تاریخی میان پیروان دو مذهب اصلی اسلام یعنی شیعه و سنی نهفته است.
L’embrasement auquel on assiste depuis plusieurs années dans certains pays du Moyen-Orient est considéré par la plupart des analystes occidentaux comme le resurgissement des conflits religieux qui ont rythmé depuis la disparition du Prophète l’histoire du monde musulman. Certains sociologues issus des pays moyen-orientaux regardent eux aussi ces conflits à travers le prisme de l’antagonisme irréductible entre le chiisme et le sunnisme. Mais pour comprendre cet embrasement, il n’est pas nécessaire de remonter à l’aube de l’histoire de l’islam
راست است که در جنگ و ستیزهای کنونیِ خاورمیانه عنصر مذهب نقش تعیین کننده دارد، اما اهمیت دادن بیش از اندازه به این عنصر و بررسی این جنگ‌ها تنها از منظر دین گمراه کننده است. به ویژه آنکه بعضی از رویدادهای سیاسی در کشورهای منطقه جنبه‌های دیگری از این جنگ‌ها را آشکار می‌کنند.تحلیل‌گرانی که در این جنگ‌ها رویارویی شیعه و سنی و، در نهایت، کشاکش میان ایران شیعی و عربستان سُنی را می‌بینند، انگیزه‌های نیرومند قومی و ملی را در آن‌ها فراموش می‌کنند.
Il est évident que depuis la révolution islamique de 1979 en Iran, la religion constitue dans cette région une arme redoutable aussi bien pour les prétendants au pouvoir que pour les Etats au bord de l’effondrement. Pourtant, en y regardant de près, on constate que dans la plupart des conflits du Moyen-Orient, ce sont en général des enjeux politiques anciens qui ont pris la forme de luttes confessionnelles
درست است که در اوضاع و احوال کنونی خاور میانه، دین ابزار کارآمدی شده است در دست دو قدرت منطقه‌ای برای نفوذ سیاسی در کشورهای دیگر، اما کشاکش‌ها در همۀ کشورهای آن منطقه خصلت ناب دینی ندارند. برای مثال، در سوریه نیروهای درگیر در جنگ با انگیزه‌های گوناگون پا به میدان گذاشته‌اند. اگرعرب‌های سنی‌مذهبِ این کشور برای پایان دادن به حاکمیت عرب‌های علوی مذهب می‌جنگند، به عکس، کردها با انگیزۀ نیرومند قومی درگیر جنگ شده‌اند. در عراق نیز کردها در درجۀ نخست به آرمان‌های قومی و ملی خود می‌اندیشند و می‌کوشند از جنگ میان عرب‌های شیعه و سنی بیشترین بهره را ببرند.
Il est intéressant de voir que dans la guerre Iran-Irak, malgré le recours de la République islamique au surnaturel et au symbolisme chiite, le conflit n’a pas été transformé en un conflit exclusivement confessionnel. Les chiites irakiens tout comme les sunnites iraniens ont préféré la patrie à la foi. En effet, c’est après la chute de Saddam Hussein et la remise du pouvoir par les Américains aux mains des chiites que les sunnites irakiens se sont insurgés contre un Etat essentiellement chiite soutenu aussi bien par les Américains que par les Iraniens
در جنگ ایران و عراق، رهبران جمهوری اسلامی برای نخستین بار به اهمیت آرمان‌های ملی پی بردند و رفته رفته در گفتار‌هاشان اصطلاح کشدار و نامشخصِ «امت اسلامی» را کنار گذاشتند و به جای آن از «ملت ایران» که واقعیتی است ملموس و مشخص، سخن گفتند. می‌توان گفت که اهمیت یافتن دوبارۀ اعتقادات دینی در کشاکش‌های خاور میانه از سال 2003 آغاز شد، هنگامی که آمریکاییان سرنوشت عراق را به شیعیان سپردند و سُنی‌های آن کشور را از قدرت محروم کردند.
Les résultats des élections législatives récentes en Turquie ont mis en évidence les limites de l’instrumentalisation des croyances religieuses dans le combat politique. Ces résultats ont détruit le rêve du président islamo-conservateur de la Turquie qui, brandissant le drapeau de l’islam, prévoyait d’obtenir une majorité pour modifier la Constitution. Il est intéressant de noter que la « claque » lui a été infligée par une formation politique qui a su fédérer toutes les causes négligées par le pouvoir actuel
نیرومند شدن روزافزون حزب اسلامی «عدالت و توسعه» در ترکیه نیز از نتایج فرایند دینی شدن کشاکش‌ها و درگیری‌ها در عراق و دیگر کشورهای خاورمیانه بود. اما انتخابات پارلمانی این کشور در هفتم ژوئن نشان داد که مردم رفته رفته از شعارهای دینی روی برمی‌گردانند.
L’accroissement du pouvoir d’Erdogan durant ces dernières années l’avait enivré à tel point qu’il rêvait de la renaissance de l’Empire ottoman. Mais les élections parlementaires récentes l’ont dégrisé. Les causes séculières négligées sous sa domination ainsi que les identités piétinées commencent à refaire surface. Cet événement est peut-être le début d’un retournement dans cette région
شاد و خرم باشید!
Je vous souhaite santé, bonheur et prospérité
Et j’espère vous retrouver dans la prochaine émission
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید