با مطالعۀ دی ان ای هزاران لبنانی معلوم شده است که لبنانی‌های امروز از هر دین و قبیله‌ای روی هم رفته هویت ژنتیکی مشترک دارند. جنگ داخلی در لبنان مانند هر جنگ داخلی دیگر کشتار و ویرانی به بار آورد، اما اهل علم را نیز واداشت تا پوچی ادعاهای جنگ افروزانه را به نیروی علم نشان دهند. شاید چنین کاری در کشورهای دیگر خاور میانه نیز ضروری باشد.
شنوندگان عزیز، سلام !
Chers auditeurs bonsoir
در برنامۀ هفتۀ گذشته که دربارۀ خاستگاه الفبا بود، سخن از فنیقیان به میان آمد که پدید آورندۀ نخستین الفبا بودند و اصل و نسب همۀ الفباهای دیگر به الفبای آنان می‌رسد. فنیقیان که بودند و چه مردمانی امروز خود را بازماندگان آنان میدانند؟ مورخان هنگامی که از دورۀ پیش از 1200 پیش از میلاد سخن می‌گویند، از فنیقیان زیر عنوان «کنعانیان» یاد می‌کنند که در سراسر ساحل شرقی دریای مدیترانه می‌زیستند و سرزمینشان دربرگیرندۀ کشور کنونی اسرائیل، غرب اردن، جنوب لبنان و غرب سوریه بود. نام فنیقی را یونانیان به آنان داده‌اند و معنای آن «مردم سرخ رنگ» است، زیرا آنان پارچۀ ارغوانی رنگ گرانبهایی می‌بافتند و به سرزمین‌های ساحلی مدیترانه صادر می‌کردند.
Dès le troisième millénaire avant notre ère, une culture que l’on appellera plus tard « phénicienne » s’est développée au Levant, sur les côtes de ce qui est aujourd’hui la Syrie, le Liban et Israël. Mais c’est vers 1100 avant J.-C. que l’influence culturelle et politique des Phéniciens s’est fait sentir. Du 9e au 6e siècle avant notre ère ils vont dominer le bassin méditerranéen, créant des comptoirs et des colonies depuis Chypre à l’est, jusqu’à l’Italie, l’Afrique du Nord et même l’Espagne, à l’ouest
فنیقیان از راه خرید و فروش فلزات گرانبهای غرب و فراورده‌هایی مانند شراب، روغن زیتون به ویژه چوب کُنار یا سِدر ثروت اندوختند و توانستند نزدیک به سه قرن بر حوضۀ مدیترانه حکم برانند. مردمانی که سپس بر فنقیان پیروز شدند، شهرهای آنان را چنان با خاک یکسان کردند که اکنون باستان‌شناسان نمی‌توانند نوشته‌های آنان را بر روی پاپیروس‌هایی که از ویرانه‌های آن شهرها به دست آورده‌اند، بخوانند. در نتیجه، آنچه امروز دربارۀ فنیقیان می‌دانیم کم و بیش همه را وامدار روایت‌هایی هستیم که از دشمنان آنان به ما رسیده است.
En propageant les idées, les mythes et les connaissances des civilisations assyrienne et babylonienne, implantées respectivement dans la Syrie et l’Irak actuels, les Phéniciens ont considérablement contribué à susciter en Grèce un renouveau culturel sans lequel la naissance de la civilisation occidentale aurait été inconcevable. Bien que leurs qualités soient celles d’un passé lointain, elles suscitent aujourd’hui une fierté parmi les peuples qui se réclament d’eux
فنیقیان در انتقال ایده‌ها، اسطوره‌ها و دانش تمدن‌های بابلی و آشوری به یونان و، درنتیجه، در شکوفایی فرهنگی یونانیان سهم عمده داشتند. از همین رو، تمدن غربی که خود را دنبالۀ تمدن یونانی می‌داند، وامدار فنیقیان است. چه کسانی امروز خود را بازماندگان فنیقیان میدانند و به جایگاه تاریخی آنان می‌بالند؟ در جنگ داخلی سال‌های 1970 و 1980 میلادی در لبنان، برخی از مارونی‌های آن کشور که مسیحی کاتولیک اند، مدعی شدند که از بازماندگان فنیقیان اند و برای حضور در آن کشور مشروعیت تاریخی بیشتری از مسلمانان دارند که از شبه جزیرۀ عربستان به آن سرزمین مهاجرت کرده‌اند. این ادعا بحث دامنه داری را در میان مسلمانان لبنان برانگیخت.
Pendant la guerre civile au Liban, certains maronites affirmaient descendre directement des Phéniciens pour donner une légitimité historique à leur présence sur cette terre, légitimité qu’ils niaient aux musulmans les considérant comme des immigrés venus plus tard de la péninsule d’Arabie. Depuis, le terme de « phénicien » est devenu dans ce pays synonyme de chrétien et il l’est resté. Outre les historiens, les généticiens se sont intéressés à cette question. Mais la génétique pourra-t-elle apporter une réponse
ادعای مارونی‌های لبنان به داشتن پیوند تاریخی با فنیقیان و مهاجر خواندن مسلمانان آن کشور، علاوه بر باستان‌شناسان، کنجکاویِ ژن‌شناسان را نیز برانگیخت. درواقع، ادعای آنان را اهل علم به پرسش علمی تبدیل کردند. اما آیا ژنتیک می‌تواند به چنین پرسشی پاسخ دهد؟ می‌دانیم که فنیقیان مانند ایرانیان باستان با مردمان دیگر درآمیخته‌اند. این را نیز می‌دانیم که در طی کشورگشایی‌های اعراب مسلمان گروه‌های بزرگی از اعراب در لبنان جایگیر شدند و در زمان جنگ‌های صلیبی نیز گروه‌هایی از اروپاییان به این سرزمین هجوم آوردند و با بومیان درآمیختند. اثر ژنتیکی این مهاجرت‌ها انکارناپذیر است.
L’ADN du sang est comme un livre d’histoire. Après plusieurs mois d’analyse des échantillons de sang de milliers de Libanais à Byblos, deux généticiens, l’un américain, l’autre libanais, sont parvenus à quelques conclusions intéressantes dont la plus importante est que les Phéniciens étaient des Cananéens et qu’ils sont les ancêtres des Libanais contemporains. Les Libanais modernes, toutes confessions confondues, ont donc une identité génétique commune qui remonte à des milliers d’années
در سال 2004 میلادی دو ژن‌شناس برجسته در شهر جْبِیْل از خون هزاران لبنانی نمونه‌برداری کردند و با مطالعۀ دی ان ای آنان به این نتیجه رسیدند که لبنانی‌های امروز از هر دین و قبیله‌ای روی هم رفته هویت ژنتیکی مشترک دارند. فنیقیان همان کنعانیان بودند و نسب بیشتر لبنانی‌های امروز به آنان می‌رسد. سرانجامِ جنگ داخلی در لبنان مانند هر جنگ داخلی دیگر کشتار و ویرانی بود. اما این جنگ اهل علم را نیز واداشت تا پوچی ادعاهای جنگ افروزانه را به نیروی علم نشان دهند.
Le Moyen-Orient est aujourd’hui un champ de confrontation des confessions et des ethnies. Ne soyons pas optimistes. Même les pays qui semblent en ce moment plus ou moins calmes dans cette région couvent des conflits dont les arrière-plans sont déjà préparés par les affabulations identitaires. Avant qu’il ne soit trop tard, Il serait peut-être utile de procéder à la déconstruction scientifique de ces affabulations
شاد و خرم باشید!
Je vous souhaite santé, bonheur et prospérité
Et j’espère vous retrouver dans la prochaine émission
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید