چهل سال پیش، در ۱۹ مه ۱۹۷۶، "لوتو" یا بازی لاتاری در فرانسه تأسیس شد. از آن زمان تاکنون ۱۶ هزار نفر در این کشور به یاری این بازی میلیونر شدند، در حالی که ۱۷ میلیون فرانسوی دیگر که غالباً از طبقات فرودست جامعه هستند سه بار در هفته بخت خود را برای میلیونر شدن به قرعۀ همین بازی می گذارند.
"لوتوی فرانسه" حاصل ابتکار انجمن های سربازان قدیمی این کشور است که در دهۀ ۱۹۷۰ کوشیدند حیات تازه ای به بازی های بخت آزمایی بدهند. "لوتو" یا بازی بخت آزمایی که در فرانسه در سال ۱۹۳۳ توسط سربازان و قربانیان نخستین جنگ جهانی تأسیس شد در عین حال ریشۀ اروپایی داشت، زیرا فکر آن ابتدا از آلمان وارد فرانسه شد.
در سال های ۱۹۲۰ و بعد از نخستین جنگ جهانی شماری از انجمن های سربازان قدیمی، قربانیان و معلولان جنگی با راه اندازی بازی بخت آزمایی کوشیدند صندوق ویژه ای را برای خود تأسیس کنند که در آن زمان هنوز وجود نداشت. در سال ۱۹۳۳ دولت فرانسه برای اعمال نظارت بر این بازی ها، مسابقات بخت آزمایی ملی را دایر کرد، هر چند صدور و فروش بلیت های بخت آزمایی همچنان در انحصار انجمن های سربازان قدیمی ماند.
با این حال، بازی لاتاری دهۀ ۱۹۳۰ شباهت چندانی به بازی "لوتو" در دورۀ حاضر نداشت. در آن زمان فقط یک بار در ماه قرعه کشی بلیت های بخت آزمایی انجام می شد و در قرعه کشی ها علاقمندان نمی توانستند ارقام مورد نظر شان را انتخاب کنند. بلیت های بخت آزمایی رقم هایی از قبل ثبت شده داشتند و بهای هر یک از آنها ۱۰۰ فرانک بود. با این حال، فقیرترها می توانستند با خریدن یک پنجم و یا یک دهم همین بلیت ها بخت خود را بیازمایند.
در اوایل دهۀ ۱۹۷۰ کسانی که بخت خود را با خریدن همین بلیت ها به قرعه می گذاشتند کم کم از روش قدیمی بازی خسته و دلزده شدند. به همین دلیل انجمن های سربازان قدیمی مؤسسۀ واحدی را برای راه اندازی "لوتو"ی جدید دایر کردند و در ۱۹ ماه مه ۱۹۷۶ نیز مردم فرانسه برای نخستین بار با شکل جدید بازی بخت آزمایی آشنا شدند.
با این حال، تبلیغ بازی بخت آزمایی در این دوره نیز هنوز ممنوع بود و به همین خاطر در نخستین قرعه کشی "لوتو" فقط ۷۴ هزار نفر شرکت کردند. قاعده بازی نیز ساده بود. بازی کنان "لوتو" باید از میان ۴۹ عدد ۶ عدد را برمی گزیدند و عدد مکملی نیز به آنها اضافه می کردند. در سپتامبر سال ۱۹۷۶ نخستین "خوشبخت" بازی "لوتو" در فرانسه بیش از ۸۰۸ میلیون فرانک برنده شد و در ژانویه ۱۹۷۸ نخستین قرعه کشی "لوتو" مستقیماً از "شبکۀ یک" تلویزیون فرانسه پخش شد. از آن تاریخ تا امروز این قرعه کشی سه بار در هفته از طریق همین شبکه پخش می شود و طی آن علاقمندان می کوشند بخت خود را برای میلیونر شدن به قرعه بگذارند.
۴۲ نفر در فرانسه در سال ۲۰۱۵ توانستند هر بار با بردن ۶ میلیون یورو به میلیونرهای جدید جامعه تبدیل شوند و در سال ۲۰۱۱ یک برندۀ دیگر "لوتو" به تنهایی برندۀ ۲۴ میلیون یورو شد. در سال ۲۰۱۵ روی هم ۸۱۸ میلیون یورو میان برندگان بازی های بخت آزمایی در فرانسه تقسیم شد.
بر اساس برخی مطالعات ۸۶ درصد برندگان بازی های بخت آزمایی را مردان متأهل کمتر از ۴۰ سال و ساکن مناطق جنوبی فرانسه تشکیل می دهند که همگی در عین حال به طبقات فرودست جامعه تعلق دارند.
"مونیک پنسون-شارلو"، جامعه شناس فرانسوی، ورود ناگهانی میلیون ها یورو در زندگی این افراد را به "سونامی" تشبیه می کند که زندگی مالکان یا برندگان ناگهانی آنها را دستخوش تلاطم و بی ثباتی می سازند و بعضاً برخی از آنان را حتا تا مرز خودکشی سوق می دهند. او می گوید : "نخستین واکنش برندگان بازی های بخت آزمایی سکوت و رازداری است. آنان می خواهند به این ترتیب زمان بیشتری برای تأمل دربارۀ وضعیت جدیدشان داشته باشند. از آنجا که غالب کسانی که در فرانسه به بازی های لاتاری روی می آورند از طبقات فرودست هستند، در نتیجه احتمال آنکه برندگان بازی های بخت آزمایی از همین گروه از افراد باشند بسیار بالا است. برای مثال اگر برندۀ لاتاری یک کارگر باشد، او از ثروت ناگهانی اش بر اساس ارزش های کارگری، یعنی بر اساس ارزش های تقسیم و همبستگی یا مثلاً عشق به فوتبال یا شکار استفاده می کند و اگر برندۀ قرعه کشی از طبقۀ متوسط باشد، او از ثروت هنگفت اش در جهت ارضاء تمایلات خصوصی خود نظیر موسیقی سود خواهد برد. به قول ما جامعه شناس ها هر کس به فراخوار عادات و علائق طبقاتی اش از پول به دست آمده استفاده می کند.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید