فرانسه - چین : قرارداد 16 میلیارد دلاری یا دفاع از حقوق بشر ؟

تغییرات احتمالی در ساختار دولت فرانسه و نتایج سفر رئیس جمهوری چین به این کشور، دو موضوع مهمی هستند که در زمینه سیاست داخلی و خارجی تیتر روزنامه های امروز فرانسه را تشکیل می دهند.

اومانیته و لیبراسیون با تمایلات چپ، بخش زیادی از مباحث خود را به وضعیت دولت و مشکلات اجتماعی فرانسه اختصاص داده اند. سرمقاله لوموند هم بر جنگ قدرت حاکمه در کنار گرفتاریهای مردم تأکید دارد.

اومانیته، با تیتر درشت در صفحه اول خود افزایش بیکاری و کاهش حمایت های اجتماعی را علیرغم سود آوری بخش صنعتی، ناعادلانه می بیند و سرمقاله خود را هم به همین موضوع اختصاص داده است.

لیبراسیون هم در سرمقاله خود، ازتغییرات پرآشوب کابینه صحبت می کند و با قلم طنز به حدس و گمانه زنی درمورد نخست وزیر آیندۀ دولت فرانسه می پردازد.

و اما همانطور که اشاره شد، در زمینه سیاست خارجی حضور هوجینتائو در پاریس و معاملات اقتصادی کلان با چین موضوعی است که در سرمقاله های فیگارو و لاکروا و در میان مقالات مشروحی که در همه روزنامه ها چاپ شده، مورد بحث قرار گرفته است. این روزنامه ها هر یک بر حسب تمایل سیاسی خود یا چشم پوشی بر نقض حقوق بشر را مورد انتقاد قرار داده اند و یا دستاورد مالی قراردادهای اقتصادی بسته شده با چین را عمده کرده اند.

پیر روسلن درفیگارو، بهبود رابطه فرانسه با چین را در ابعادی جهانی بررسی می کند و توضیح می دهد که این دیدار نه تنها از جنبه اقتصادی که در وجه استراتژیک برای نیکولا سارکوزی اهمیت زیاد دارد. وی می نویسد این دیدار حدود یک هفته مانده به نشست G20 راه را برای رهبری جهانی رئیس جمهوری فرانسه باز می کند. به نظر سرمقاله نویس فیگارو، سارکوزی از ابتکار چین برای این سفر و رفع اختلافات گذشته استقبال می کند زیرا با توجه به نقش مهم چین در مسائل جهانی، اهداف جاه طلبانۀ سارکوزی در سیاست بین المللی، مانند اصلاح سیستم پولی و یا تنظیم قیمت مواد اولیه و رهبری دنیا ، بدون تأیید و همراهی این کشور عملی نمی شود. پیر روسلن تأکید می کند که فرانسه نمی تواند از مهم ترین بازار دنیا محروم شود و این موضوعی است که به نظر وی حقیقت ادامۀ بحران اقتصادی از سال 2008 آن را تأیید می نماید.

لاکروا روزنامه مسحیان فرانسه، با تیتر کدام چین؟ این کشور را در دو بعد جهانی و داخلی می سنجد و می نویسد، نمی توان وزن چین را در سیاست های جهانی ندیده گرفت، بخصوص که با شکست اوباما در انتخابات اخیر موقعیت آمریکا تضعیف و نقش چین برجسته تر می شود. لاکروا برای مثال به تأثیر مواضع چین در ارتباط با برنامه هسته ای ایران اشاره می کند و از این رو تلویحاً عملگرائی نیکولا سارکوزی را در برقراری رابطه با چین تأیید می کند.

و لوموند، با اشاره به بی اعتنائی چین به انتقادها، می نویسد چین معتقد است که در سیاست از فرانسه درس نمی گیرد. لوموند با توجه به حساسیت چین در این مورد سکوت فرانسه و کشورهای اروپائی را در مورد نقض حقوق بشر در چین مورد انتقاد قرار می دهد. لیبراسیون قیمت این سکوت را 16 میلیارد دلار حاصل از قراردادهای تجاری می داند.

باراک اوباما برای جبران شکست داخلی، در پی تجکیم رابطه سودآور با کشورهای آسیائی است

فیگارو، به بهانه آغاز سفرده روزه باراک اوباما به آسیا، موقعیت سیاسی او را در آمریکا بررسی کرده و می پرسد، آیا اکنون که وی در داخل کشورش تحت فشار جمهوریخواهان است، بیشتر متوجه مشکلات جهانی خواهد شد؟ به عقیده فرستاده ویژۀ فیگارو در واشنگتن، کاخ سفید برای دورزدن دشواریهای داخلی باید ثابت کند که سیاست خارجی آمریکا می تواند بازار کار داخلی را رونق دهد. شرکت های آمریکائی بر روابط اقتصادی با کشورهای هند، اندونزی، ژاپن و کره جنوبی حساب می کنند و اگرچه چین جزو کشورهای مورد بازدید اوباما نیست، اما در مرکز مذاکرات وی با کشورهای آسیائی می باشد که با قدرت گیری چین خود را در خطر می بینند.

لوموند، درهمین رابطه به انتقاد جمهوریخواهان از سفر اوباما اشاره می کند که معتقدند خرج زیادی بر می دارد. اما دموکرات ها و کارشناسان اقتصادی این سفر را از نظر تجاری کاملاً ضروری می بینند. مقالۀ لوموند هم توجه خاصی به موضوع چین در سفر آسیائی اوباما دارد.

اما چنانچه در بخش دیگری از لوموند می خوانیم، حضور اوباما در هتل تاج محل هند یادآور حادثه تلخ انفجار تروریستی این هتل است. زیرا یکی از مسببین این حادثه، آمریکائی پاکستانی الاصلی که لوموند او را Play boy جهادی ها می نامد، با آمریکا در زمینۀ مبارزه با مواد مخدر همکاری می کرده است. چگونگی نفوذ این تروریست و مسیر حرکت وی به یک فیلم پلیسی شبیه است که فرصت شرح آن نیست، اما آنچه امروز بعنوان ایراد مطرح می شود، اینست که اگر آمریکا اطلاعات خود را با هند مبادله می کرد شاید این انفجار صورت نمی گرفت