گفتگوی اختصاصی امانوئل مَکرون با ار.اف.ای: «در همبستگی با آفریقا در برابر کروناویروس، من خواستار لغو بدهی‌های این قاره هستم»
امانوئل مَکرون، رئیس جهوری فرانسه، در گفتگوئی اختصاصی با رادیوی ما بر لزوم همبستگی با آفریقا برای رویاروئی این قاره با شیوع ویروس کرونا تاکید کرد و خواستار به تعلیق درآوردن فوری بازپرداخت بدهی‌های این قاره شد. امانوئل مَکرون تاکید کرد که از نظر او راه حل واقعی برای کمک به این قاره لغو گستردۀ بدهی‌های کشورهای افریقائی است. حمایت از افریقا بگفتۀ رئیس جمهوری فرانسه «یک وظیفۀ اخلاقی و انسانی» برای کشورهای پیشرفته است. امانوئل مَکرون در این گفتگو به پرسش‌های همکارمان کریستوف بوآبوویه پاسخ می‌دهد.
نتشر شده در:
گوش کنید - ۰۹:۴۷
س ١ ـ از اینکه رادیو بین‌المللی فرانسه را در این دورۀ قرنطینه در اینجا، تالار سبز کاخ الیزه، به حضور پذیرفتید، سپاسگزارم. شما در گفتار دوشنبه شب خود با فرانسویان طبیعتاً به وضعیت شیوع ویروس کرونا در فرانسه پرداختید، اما به کشورهای دیگر نیز اشاره کردید و بویژه خواستار لغو گستردۀ بدهی‌های کشورهای عقب مانده شُدید. آیا این بدان معناست که شما نگران وضعیت افریقا هم هستید؟
امانوئل مَکرون ـ بله عمیقاً، زیرا فکر می‌کنم دوره‌ای که در آن گام گذاشته‌ایم، که همه در آن قرار داریم، همۀ قاره ها را در بر می‌گیرد و می‌بینیم که در کشورهای پیشرفته، کشورهائی که دارای نظام‌های بهداشتی مستحکم و پایدار هستند، در اروپا، آمریکا و چین، دشواری‌های مقابله با این ویروس تا چه حد گسترده است. هنگامی که به کشورهای افریقائی نظر می‌اندازیم، می‌بینیم که از نظر بهداشتی، اقتصادی، اقلیمی در همبستگی ما با این قاره تردیدی نباید وجود داشته باشد.
س ٢ ـ با این حال می‌بینیم که شیوع بیماری در افریقا در حال حاضر کمتر از دیگر قاره‌هاست و پروفسور رائولت که شما چند روز پیش به دیدن او رفتید می‌گوید که این قاره به سبب مصرف کلروکین، داروی ضد مالاریا، بیش از دیگر مناطق جهان در برابر این ویروس از مقاومت برخوردار است؟
امانوئل مَکرون ـ من پزشک نیستم. من بر خلاف پروفسور رائولت، که برای او احترام بسیار قائلم، متخصص بیماری‌های عفونی نیستم. من به دیدن او رفتم تا با کارهای او بهتر آشنا شوم و نیز اطمینان حاصل کنم که آنچه پیشنهاد می‌کند در چارچوب تجربیات بالینی قرار می‌گیرد. من توجه همه شنوندگان شما را به این نکته جلب می‌کنم که در حال حاضر هیچ داروئی [برای کووید ١٩] وجود ندارد. قصد من با رفتن نزد پروفسور رائولت، که یکی از بزرگترین متخصصان ما در این زمینه است، این بود که اطمینان یابم که پژوهش‌های او بر بستر تجربیات بالینی انجام می‌گیرد و نیز ببینیم که با روش‌های ساده، اما معتبر این تجربه پاسخ می‌دهد یا خیر؟ امروز تقریباً در همه جا تجربه‌های بالینی در جریان است و فرانسه کشوری است که پیش از دیگر کشورهای اروپائی در این زمینه پیشگام بوده است. درمان پیشنهادی او، تجویز همزمانِ کلروکین و اَزیترومیسین دارای پروتکل درمانی است. پروتکل دیگری از سوی مقامات دارای صلاحیت در مونپُلیه صادر شده است. بنابراین باید در زمینه پیش رویم و کارآئی و اثرات ناخواستۀ آن را ارزیابی کنیم. بر این نکته تاکید می‌کنم، زیرا در این زمینه باید محتاط بود. رئیس جمهوری فرانسه نقش تعیین درمان خوب و درمان ناکارآمد را ندارد، اما وظیفۀ من اینست که مطمئن شوم که کلیۀ گزینه‌های درمانی بسرعت و با روش‌های دقیق علمی از طریق تجربیات بالینی ارزیابی شود تا بتوانیم هر چه زودتر داروئی بیابیم. در بارۀ کووید١٩ در افریقا، آشکارا بگویم من نه فاجعه پرورم و نه خوش باور. این ویروس امروز همه جا شیوع یافته و بنابراین گمان نمی‌کنم، بتوانیم یکصدا بگوئیم که معجزه‌ای افریقا را از گزند آن برکنار می‌دارد. اگر چنین باشد، فوق‌العاده است، من عمیقاً آرزوی آن را دارم. اما وظیفۀ ما در شرایط کنونی اینست که به کمک آفریقا بشتابیم. آفریقا امروز از نظر بهداشتی آسیب پذیر است. این قاره با بیماری‌های ایدز، سل، مالاریا دست و پنجه نرم می‌کند و از همین رو در اکتبر گذشته در پاریس بسیج شدیم تا از صندوق بین‌المللی پول بخواهیم آفریقا را در رویاروئی با این بیماری‌های همه گیر یاری کند. آفریقا قاره ایست که تغییرات اقلیمی بیش از همه بر آن اثر گذاشته است. زامبیا با یکی از گسترده‌ترین خشکسالی‌های خود از ١٩٨١ به این سو روبروست، موزامبیک بر اثر طوفان خسارات فراوان دیده، افریقای شرقی مورد هجوم ملخ قرار گرفته، مشکلات پیرامون دریاچۀ چاد و خشکسالی منطقه همچنان ادامه دارد، بنابراین از قاره‌ای صحبت می‌کنیم که ده‌ها میلیون از ساکنان آن هر روز اثرات تغییرات اقلیمی را در پوست و گوشت خود احساس می‌کنند. از قاره‌ای صحبت می‌کنیم که با دشواری‌های شدید روبروست. در سال ٢٠١٢ بدهی افریقا ٣٠ درصد درآمد ناخالص این قاره بود، امروز این بدهی به ٩۵ درصد رسیده است. بنابراین ما باید به کمک آفریقا بشتایم تا این قاره بتواند توانائی خود را برای مقابله با تهاجمات بهداشتی تقویت کند؛ باید از نظر اقتصادی از این قاره حمایت نمائیم تا بتواند در برابر این بحران بایستد. ما باید در کنار آفریقا باشیم. من در نشست ویدئوئی گروه ٢٠ بر این موضوع تاکید کردم که ما باید افریقا را برای خروج از موقعیت کنونی مساعدت کنیم. این یک وظیفه است. یک وظیفۀ اخلاقی و انسانی، برای افریقا و برای خود ما. از همین رو [چندی پیش] با رهبران آفریقا طرحی در چهار محور تدوین کردیم و امروز تمام رهبران گروه ٢٠ و کشورهای دیگری چون اسپانیا، پرتقال و دیگران در این زمینه همراهی می‌کنند.
س ٣ ـ در زمینۀ بهداشتی، در شرایط اضطراری کنونی برای افریقا چه می‌توان کرد؟
امانول مَکرون ـ منابع مالی را در کوتاه مدت بسیج کرد تا هزینۀ خرید تجهیزات لازم اولیه برای اِمداد، نجات و حفاظت فراهم شود. با این پول باید برخورد اول با بیماری را متوقف کرد و سپس به بسیج دیگر کشورهای گروه ٢٠ برای افزایش توان نظام‌های بهداشتی و سلامتی آفریقا پرداخت. نیاز به تخت بیمارستانی و دستگاه‌های تنفس مصنوعی هست، باید بتوان این تجهیزات را تامین کرد. ما در حال تولید این تجهیزات برای نیازهای خود هستیم، اما باید بتوانیم بیش از این تولید کنیم تا در اختیار متحدان آفریقائی خود نیز بگذاریم. اینکه اوج بیماری در کشورهای ما همزمان نمی‌رسد، اگر بتوانم از این عبارت استفاده کنم، در این زمینه شانسی محسوب می‌شود. از همین رو از همتایان آفریقائی خود خواسته‌ام تا آنجا که می‌توانند، به برقراری قرنطینه دست بزنند، زیرا هر اندازه شیوع ویروس را عقب بیندازند، به همان اندازه توان اروپائیان برای کمک به آنها بیشتر می‌شود و گمانم اینست که باید تا آنجا که می‌شود ناهمزمانی را در این زمینه تقویت کرد.
همزمان باید انجام تجربیات بالینی برای دست یافتن به واکسن و دارو را شتاب بخشید. گمان می‌کنم آنچه را تا کنون موفق به انجام آن نشده‌ایم، اینک در این همه گیری می‌توانیم بدست آوریم و آن اینست که بگوئیم در بارۀ دارو رویکرد ما توزیع همزمان آنها در دو قاره است. بنابراین باید در این زمینه موضوع مالکیت معنوی را فراموش کرد، مهلت معمول برای [برای عمومی کردن تولید] را فراموش کرد، بود ونبود پول را فراموش کرد و به خود توان انجام آن را داد.
در بارۀ واکسن نیز همین گونه، هنگامی که به یک واکسن دست یافتیم، باید تولید آن را شتاب بخشیم تا هم کشورهای توسعه یافته، هم کشورهای در حال توسعه و هم کشورهای فقیر بتوانند در فرصت کوتاه بدان دست یابند. و در این زمینه باید برخی مراحل را بفراموشی سپرد تا هر چه زودتر بدان دست یابیم.
س ٤ ـ یکی دیگر از محورهای طرحی که به آن اشاره کردید، بخش اقتصادی و مالی است. کشورهای افریقائی ٣٦۵ میلیارد دلار بدهی دارند. چگونه می‌توانید طلب کاران دولتی و خصوصیِ کشورهای افریقائی را که چینی، آمریکائی و اروپائی هستند به چشم پوشیدن از طلب خود وادارید؟
امانوئل مَکرون ـ نگاه کنیم چگونه اقتصادهای پیشرفته به این بحران پاسخ دادند. این پاسخ در دو زمینه انجام گرفت، نخست در حوزۀ سیاست پولی و دیگر در زمینۀ بودجه. بانک‌های مرکزی، بانک انگلستان، بانک مرکزی اروپا، بانک مرکزی آمریکا سیاست پولی بیسابقه‌ای را در ماه مارس به سرعت به اجرا گذاشتند و سپس پاسخی در زمینه بودجه که دولت‌ها اینک در تدارک آن هستند.
در این زمینه سیاست مشابهی در آفریقا وجود ندارد. آنان توان تدارک چنین پاسخ پولی ندارند. به علاوه همزمان شاهد فرار سرمایه‌ها از این قاره نیز هستیم. در زمینه بودجه، مشکلات به میزان بدهی‌های آفریقا مربوط می‌شود. هر سال یک سوم صادرات این قاره به بازپرداخت بدهی‌ها اختصاص می‌یابد. جنون آور است. و این مشکل در سال‌های اخیر شدیدتر هم شده است. من می خواهم راه حلی کارآ در این زمینه داشته باشیم. زیرا چنین وضعیتی پذیرفتنی نیست. من [دوشنبه شب] به فرانسویان گفتم و خواستار لغو گستردۀ بدهی‌های آفریقا هستم. این تنها راه برون رفت از مشکلات آنهاست. در کوتاه مدت راه حل دیگری از سوی نمایندگان ویژۀ اتحادیۀ آفریقا پیشنهاد شده است. آنها می‌گویند لغو کلی بدهی‌ها را به فوریت بدست نخواهیم آورد، اما شاید بتوانیم در این زمینه تعلیق پرداخت‌ها بدست آوریم. منظور چیست؟ منظور اینست که دیگر بهرۀ بدهی‌ها پرداخت نشود، تا شاید این کشورها نفسی بکشند. سپس بدهی‌ها را دراز مدت تر کنیم. این یک مرحلۀ میانی لازم به نظر می‌رسد و فکر می‌کنم که پیشرفتی مهم در این زمینه باشد. تمام طلب کاران کشورهای آفریقائی باید از چنین منطقی برای کمک به قارۀ آفریقا پیروی کنند تا این قاره بتواند از این بحران خارج شود.
از نظر اخلاقی و انسانی این وظیفۀ ماست که در همکاری با آفریقا دست به چنین اقدامی بزنیم. بنابراین من فکر می‌کنم که طلب کاران دولتی، خصوصی، دوجانبه و چند جانبه باید از همین منطق پیروی کنند. من هدف را نشان دادم و حال باید همه دور یک میز بنشینیم و این کار را به سامان برسانیم. بیسابقه است.
س ۵ ـ آقای رئیس جمهوری، از اینکه رادیو بین‌المللی فرانسه را به حضور پذیرفتید سپاسگزارم.
امانوئل مَکرون ـ مرسی از شما. می‌خواهم نخست پیام دوستی خود را به همۀ دوستان افریقائی ابراز نمائیم و نیز همان پیام دوستی را به همۀ هموطنان خود که در کشورهای آفریقائی زندگی می‌کنند ابلاغ دارم. برای همکاران شما که کار پُرارزش خبردهی را دنبال می‌کنند نیز همین پیام را دارم. آنها این کار را گاه با دشواری و به بهای نگرانی و در شرایط بهداشتی سخت انجام می‌دهند و از همین رو از همۀ آنها سپاسگزاری می‌کنم.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شوید