64 امین فستیوال کن به پایان رسید اما فیلم ها به راه خود ادامه می دهند

تمامی فیلم های بخش " پانزدۀ کارگردانان" فستیوال کن 2011 از روز بیست و پنجم می در فروم دزایماژ پاریس به نمایش گذاشته ونمایش این فیلم ها تا روز پانزدهم ژوئن ادامه می یابد. سینما "روفله مدیسیس" هم از 25 تا 31 می،  فیلم های بخش نوعی نگاه را به نمایش می گذارد.

فستیوال فیلم کن به پایان رسید اما فیلم ها به راه خود ادامه می دهند و حتا پیش ازاکران شماری ازآنها، فیلمهای بخش هائی چون "پانزده کارگردانان" و "نوعی نگاه"، به شکل دسته جمعی در برخی از مکانها به نمایش درمی آیند.
از جمله آنها "فروم دزایماژ" پاریس است که از روز 25 مه نمایش همه فیلم های بخش "پانزده کارگردانان" را آغاز کرده که تا روز 15 ژوئن ادامه خواهد داشت.
سینما "روفله مدیسیس" هم از 25 تا 31 مه نمایش فیلم های بخش نوعی نگاه را انجام می دهد که در میان آنها فیلم "به امید دیدار"، ساخته محمد رسولف دیده می شود که جایزه بهترین کارگردانی همین بخش و جایزه "فرانسوا شاله" را به عنوان بهترین فیلم دریافت کرد. این جایزه که از بیست سال پیش به منظور بزرگداشت "فرانسوا شاله" منتقد سر شناس فرانسوی فیلم بنیان نهاده شد، همه ساله به بهترین فیلم بخش نوعی نگاه جشنواره کن تعلق می گیرد.
گفتنی است که بهمن قبادی پیش از این دو بار در سال های 2002 و 2009 ، جایزه "فرانسوا شاله" را برای فیلم های آوازهای سرزمین مادری‌ام و گربه‌های ایرانی ربوده بود.

محمد رسول‌اف، همانگونه که درخبرها شنیدید درمراسم اهدای جوایز حضور نداشت و همسرش جایزه او را دریافت کرد.
درمورد ممنوعیت سفر او به کن حرفهای بسیاری زده شد و لی به هرحال در پایان فستیوال شنیدیم که پاسپورتش به وی بازگردانده شده است اما ظاهرأ میبایستی مجوزها ی دیگری برای سفر می داشته که به دست نیاورده است .
اگرچه گفته شد که اواجازه خروج از کشوررا دارد، اما توزیع کننده فیلم این مطلب را تکذیب کرد .

صحنه ای از فیلم به امید دیدار

فیلم به امید دیدارکه با مجوز وزارت ارشاد درتهران ساخته شد و هم زمان با فیلم مجتبی میر تهماسب و جعفر پناهی "این یک فیلم نیست" به جشنواره کن رسید، در آخرین لحظات، در بخش نوعی نگاه گنجانده شد.

این فیلم داستان زن وکیلی است که باردار است وبه دلیل دفاع از پرونده های حقوق بشری، رد صلاحیت شده است. شوهرش نیز از کار اصلی‌اش یعنی روزنامه‌نگاری بازمانده و برای کار در پروژه‌ای عمرانی ویا برای گریختن از دستگیری به جنوب ایران سفر کرده است. اماچون مخفیانه به نوشتن ادامه می‌دهد تحت تعقیب است.

زنی که از یک مشکل به یک مشکل دیگر می رود ونمی دا ند با بارداری خود آنهم در شرایطی که در حال تلاش برای گرفتن یک پاسپورت و ویزا برای ترک کشور است، چه کند. فعالیت های سیاسی حاشیه ای هم این وضعیت دشوار را دشوارتر می کند.

فضای بسته فیلم، با حالت خفقانی که فیلم درنیمه پایانی اش در تماشاگر به وجود می آورد، هم کاملأ با وضعیت روحی این زن بد شانس و تحت فشار هم خوانی پیدا می کند.

07:47

گفتگو با لیلا زارع

درنبود محمد رسولف درکن، از بودن لیلا زارع، شخصیت اصلی فیلم که از آغاز تا پایان بار فیلم را بر دوش دارد، استفاده کردم و از او پرسیدم چگونه این کار را آماده کرده اند و آیا ماجرای شخصیت اصلی برگرفته از یک شخصیت واقعی بوده است ؟

جالب ترازهرچیزی در مورد فیلم "به امید دیدار"،برخورد دوگانه ایرانیان درون کشور از یک سو و ایرانیان خارج از کشور و خارجی ها با آن است. بدین معنا که آنهائی که در ایران زندگی می کنند تقریبأ همگی نظری منفی در مورد فیلم داشتند، در حالی که گروه برون مرزی، بدون استثنأ، این فیلم را خیلی پسندیده است

آخرین نمایش فیلم " به امید دیدار" درچارچوب نمایش فیلم های بخش نوعی نگاه درسینما "روفله مدیسیس" درروز یکشنبه 29 مه خواهد بود.
http://www.allocine.fr/seance/salle_gen_csalle=c0074.html#movie193542
 

محمد رسول‌اف در اسفندماه ۱۳۸۸ به اتهام ساختن فیلمی همراه با جعفر پناهی درباره اعتراض‌های خیابانی پس انتخابات ریاست جمهوری دستگیر شد و هر دو به شش سال حبس محکوم شدند. جعفر پناهی همچنین به 20 سال ممنوعیت از کار، سناریو نوشتن و عدم خروج از کشور ممنوع شد. تااین ساعت حکم دادگاه تجدیدی نظر در مورد آنها صادر نشده است.

دنباله خبرهای فستیوال کن

تا امروزهمه علاقمندان به فیلم وسینما حتمأ خبر برندگان جوایز اصلی 64 امین فستیوال کن را شنیده اند. اما شاید به برندگان رده های دیگر توجهی نکرده باشند.
یکی ازجایزه های مهم کن "دوربین طلائی" آن است که به اولین فیلم یک کارگردان درچهار بخش فستیوال داده می شود. جایزه ای که در گذشته نصیب جعفر پناهی، بهمن قبادی و حسن یکتاپرست از ایران شده است.
امسال این جایزه به "پابلو جورجلی"، کارگردان فیلم "اقاقیا"، از آرژانتین داده شد که دربخش "هفته منتقدین" شرکت داشت.
نخل طلای بهترین فیلم کوتاه نیز به " مارینا ورودا" از اوکرائین برای فیلمش "سراسر کشور" اعطاء گردید.
باید افزود که جز در نادر موارد، جوایز مهم فستیوال کن امسال چندان باب طبع منتقدان نبود چون نه در "درخت زندگی" "ترنس مالیک"، برنده نخل طلا، ونه در"رانده ساخته "نیکلاس وندینگ رفن"، برنده جایزه بهترین کارگردان، نه تنها چندان برتری نسبت به فیلم های دیگر مشاهده نمی کردند بلکه از برخی از آنها هم بسیار دور بودند. از جمله " بندرهاور" ساخته "اکی کاریسماکی که جایزه "فیپرشی" (فدراسیون بین المللی منتقدان سینما) را از آن خود کرد و "ما باید درباره کوین با هم حرف بزنیم" ساخته بسیار قوی "لین رمسی" هستند که ربطی به فیلم بزن بهادری "راندن" که نمی توانست درخور فستیوالی چون کن باشد، نداشتند. اما شاید ریاست هیأت داوران توسط "رابرت دو نیرو" که به این گونه سینمای آمریکا نزدیک است، در این انتخاب بی تأثیر نبوده باشد.

اهمیت جوایز کن برای آینده فیلم ها

همواره پس از دیدن برخی از فیلم های برنده فستیوال کن و به ویژه آنهائی که نمی پسندیمشان، این پرسش پیش می آید که آیا این جوایز به فروش آنها کمک می کنند ؟
به گفته دست اندر کاران و از جمله "کریستف لامبر"، مدیر عامل شرکت "اروپا کورپ"، شرکت متعلق به "لوک بسون"، کارگردان بنام فرانسوی، هر جایزه می تواند بین 200 تا 300.000 بیننده بیشتری را به سالن سینما ها بکشاند. در واقع جایزه باعث می شود که فیلم از مرز مخاطبان اصلی خود بگذرد و تماشاگران دیگری را جذب کند.
خود حضور در فستیول کن هم به فروش فیلم ها کمک می کند. به عنوان مثال فیلم "درخت زندگی" ساخته "ترنس مالیک"، که پیش از بردن نخل طلا و هم زمان با نمایشش در فستیوال به روی پرده سینما ها آمد، 175.000 تماشاچی را به سالن ها کشاند. در همان زمان فیلم "پیروزی" که دوران مبارزات تبلیغاتی و رسیدن به قدرت نیکلا سارکوزی را در فرانسه نشان می دهد، 200.000 ، فیلم "کودک و دوچرخه" ساخته برادران "داردن" 81.000 و "دزدان دریای کارائیب" 1.5 میلیون تماشاگر داشتند.

"در سایه دایناسورها"

تا روز 13 ژوئن نمایشگاه "درسایه دایناسورها" در "موزه تاریخ طبیعی" پاریس برگزار خواهد بود که تا امروز 450.000 بازدید کننده داشته است.
البته دروحله اول وقتی از "دایناسور" در عنوان نمایشگاه نام برده می شود، همه فکر می کنند که نمایشگاه تنها درباره دایناسورهاست. اما گر چه "دایناسورها" در مرکز آن قرار دارند، اما در واقع دراین نمایشگاه بازدید کننده با دایناسورها هم سفر می شود که 65 میلیون سال پیش، در یکی از مقاطع خاص زندگی در کره خاکی، از بین رفتند. در آن هزاره، تعادل کره زمین برهم ریخت، جانوران غول پیکر ناپدید شدند و جای خود را به پستانداران کوچکی دادند که در سایه آنها می زیستند.
نقش مهم این نمایشگاه در این است که علاوه بر انگشت نهادن بر شماری پدیده جوی و آسمانی از جمله فعالیت بیش از حد آتش فشانها، سقوط سنگ های آسمانی که دانشمندان بر آنها تأکید می کنند، با نشان دادن نکات مبهم، راه را برای رفتن به سوی پژوهش های بیشتر باز می کند.
به منظور درک این مقطع زمانی مهم، می بایستی به جهان پیش از آن و سپس به پس از این رخداد نگاهی افکنده می شد که این نمایشگاه این کار را انجام داده است.
این نمایشگاه بسیار جذاب و آموزنده به کمک دانشمندان، موزه شناسان، طراحان، قالب گیران و رده هائی از حیوانات که در موزه نگهداری می شوند به وجود آمده است.
درسایت موزه "تاریخ طبیعی"، بازیهائی برای کودکان به زبانهای فرانسه و انگلیسی برای درک بهتر فضائی که در آن دایناسورها میزیسته اند هم پیش بینی شده است.
http://dinos.mnhn.fr/index.html
نمایشگاهی که برای بزرگ و کوچک جالب است.

جشن "سیته اونیورسیته" در پاریس

در روزهای 27، 28 و 29 مه، دانشجویان ساکن خوابگاه بسیار بزرگ دانشجوئی پاریس "سیته اونیورسیته" (بیش از 5000 دانشجو)، "جشن سیته" را برگزار می کنند.
در این جشن فرهنگها ی گونه گون، هنرهای مختلفی را ارائه می دارند. علاوه بر فستیوال موسیقی جاز از دانمارک، نمایش ژاپنی، موسیقی (راک، فانک، جاز وموسیقی محلی)، بالی وود هم از ورای نمایش فیلم، کارناوال، رقص ، ورزش، بازار کتاب و نمایشگاههای هنری نیز در برنامه قرار داده شده اند.

فردا، یکشنبه، پیک نیکی در ساعت یک بعد از ظهر پیش بینی شده که همه می توانند با آوردن خوراک خود ویا خریدن آن در محل، در آن شرکت کنند.
از ساعت 3 تا 5 بعد از ظهرهم کارناوال بزرگ این جشن به راه خواهد افتاد.

گفتنی است که دراولین یکشنبه هر ماه "سیته اونیورسیته" درهای پاوییون های خود را که توسط آرشتیکت های مختلف ساخته شده و اشیاء آنها هم جزو میراث هنری به شمار می آید باز می کند و علاقمندان می توانند از این مجموعه بسیار جالب دیدار کنند.
"پاویلیون" ایران هم که "بنیاد ابن سینا" نام داردو در سال 1969 افتتاح شدحاصل کار دو آرشیتکت فرانسوی یکی "کلود پران" و "آندره بلوک" ونیز دو ایرانی "حیدر غیائی" و "محسن فروغی" است و یکی ار بناهای دیدنی این مجموعه به شمار می آید.

"باران" یا رابطه تنگاتنگ رقص و موسیقی

"آن ترزا د کرسماکر"، طراح رقص بنام بلژیکی که او نیز نه تنها به پین"پینا باوش" طراح فقید آلمانی از نظر شکل و کار بی شباهت نیست، بلکه پس از مرگ "پینا" شاید بتواند جای خالی او را در صحنه باله مدرن پر کند.

در نمایشی که "باران" نام دارد و از روز 25 مه تا 7 ژوئن در ااپرای پاریس بر صحنه خواهد بود، این هنرمند که از سی سال پیش تارهای محکمی بین هنر رقص و موسیقی تنیده، به این صحنه معتبر رقص و اپرا گام می نهد.
درعین حال برنامه "آن ترزا د کرسماکر"، بلافاصله پس از برنامه های گروه باله تآتر "ووپرتال"، گروه "پینا باوش" به روی صحنه اپرای پاریس می آید.
"باران" که در سال 2001 آفریده شده، با همراهی قطعه "موسیقی برای 18 موزیسین" ساخته بسیار مینی مالیست "استیو ریش"، موزیسین آمریکائی، اجرا می گردد. به گفته خود طراح باله هیچ موسیقی ای نمی توانست یک رقص 65 دقیقه ای را که به شکلی خاص طراحی شده همراهی نماید. رقصی که گروه در آن ناچار است به سرعت، ابا تغییر یک جمله موسیقیائی به جمله ای دیگر، تغییر حرکت دهد. و این نیاز به دقتی خاص چه توسط رقصندگان و چه ازسوی آهنگساز دارد. گفتنی است که "باران" سومین همکاری "آن ترزا د کرسماکر" با "استیو ریش" به شمار می آید. یکی از ویژگیهای "آن ترزا د کرسماکر" در این است که او به نور و به ویژه استفاده از نوری شبیه به نور روز اهمیت فراوانی می دهد چرا که به گفته وی نوراثر راپربارتروکارآ تر می کند.
گفتنی است که "باران" یکی از باله های مدرن مهم سالهای 2000 به شمار می آید که در آن 7 دختر و سه پسر وارد گردباد موسیقی تکراری "استیو ریش" می شوند. اثری که بازگشتی به گذشته، پیش از ارائه آخرین اثر "آن ترزا د کرسماکر" درفستیوال مهم آوینیون در تابستان، برای دوباره جان دادن به بالههای قدیمی رپرتوآر این طراح خلاق به شمار می آید.

"لیدی گاگا" به فتح اروپا می آید

"لیدی گاگا" خواننده جنجال برانگیز نیویورکی با آخرین آلبومش که در روز 23 مه به بازار آمد سر وصدای بسیاری کرد.

چرا که پیش از آن او از روز 17 تا 23 مه در روی صفحه فیس بوک خود آلبومش را پخش کرد و حتا متروی بروکسل در روز 23 مه به شکل زنجیره ای قطعات این آلبوم جدید، "اینگونه متولد شدن" (بورن دیس وی) را پخش می کرد. "لیدی گاگا" همچنین خود بهای بخشی از تبلیغات آلبومش در تلویزیون را پرداخته است. مغازه های صفحه فروشی هم پیش از رو کردن آلبوم حدود 200.000 نسخه از آن را به شرکت "یونیورسال میوزیک" سفارش داده بودند. حال باید دید این خواننده جنجالی که چندی پیش با لباسی دوخته شده از گوشت استیک خام در مراسمی حاضر شده بود، تا چه خواهد توانست به هدف خود برسد.