"ناهید"، در بخش نوعی نگاه و پیروزی پخش کننده آن شرکت "نوری فیلم"

فیلم «ناهید»، نخستین ساخته آیدا پناهنده، در بخش نوعی نگاه شصت و هشتمین فستیوال کن به نمایش درآمد.

آیدا پناهنده یکی از دو کارگردان زن حاضر در بخش نگاه نو جشنواره فیلم فجر بود و یکی از سه زن حاضر در بخش نوعی نگاه امسال کن است.

فیلم «ناهید» با داستانی عاشقانه و اجتماعی، زندگی زنی جدا شده از همسر معتادش را به تصویر می کشد که گر چه

08:20

گفتگو با آیدا پناهنده

قربانی سنگینی ها و دشواریهای اجتماع است اما به زعم خود و در حالی که کمی منفعل به نظر می رسد، به آنها تن در نمی دهد. او مادری است که بر حتا نمی تواند سرنوشت پسر 10-12 ساله اش، که سر خود رفتار می کند، به دست گیرد.
البته ناهید ها در میان زنان ایرانی کم نیستند وشمار بالائی از فیلم های سالهای اخیر به معضلات زنان در جامعه و در رودر روئی با معضلاتی که چالش میان مدرنیته و سنت به وجود آورده، که زنان بیشترین بار آن را به دوش می کشند، به آنها پردا خته اند.

یکی از جذبه های فیلم "ناهید" در این است که نه تنها داستانش در شمال ایران و در بند انزلی می گذرد، بلکه شخصیت ها نیز وارداتی هستند و به خانواده های متوسط و حتا فقیر این شهر تعلق دارند.

در این فیلم همچنین لهجه گیلانی به خوبی رعایت شده و چندان به نظر نمی رسد که به جز پژمان بازغی که زمینه بیشتری در این مورد دارد، دیگران شمالی نباشند.

از آیدا پناهنده، کارگردان فیلم ناهید پرسیدم چرا این ناهید ؟

04:51

گفتگو با کتایون شهابی

گفتنی است که ساره بیات، پژمان بازغی و نوید محمد‌زاده، پوریا رحیمی‌سام، هنرپیشگان اصلی این فیلم هستند که در برنامه ای به آنها نیز پرداخته خواهد شد.

پس از آیدا پناهنده، با در نظر گرفتن پیروزیهای شرکت مستقل پخش و تهیه فیلم "نوری پیکچر" در فستیوال ونیز با فیلم قصه ها، ساخته رخشان بنی اعتماد و امروز در فستیوال کن با فیلم "ناهید" ساخته"آیدا پناهنده"، از کتایون شهابی مدیر این فستیوال پرسیدم این پیروزیها چگونه ممکن شده است ؟

فیلم های دیگر امروز فستیوال

"نانی مورتی"، یکی از چهره های بنام سینمای ایتالیا، برای نخستین بار، در سال 2001 نخل طلای فستیوال کن را برای "اتاق پسر" ربود و در سال 2004، جایزه بهترین کارگردانی را برای فیلم "دفتر خاطرات" به خود اختصاص داد، با فیلم "مادر من" به بخش مسابقه ای باز می گردد.

در این فیلم او تردید های یک کارگردان زن را نشان می دهد که از یک سو با دشواریهای کارگردانی فیلمش و از سوی دیگر مادری که در حال مرگ است را نشان می دهد. "مورتی" گرچه خود نیز در فیلم بازی می کند اما در واقع از ورای این شخصیت دلمشغولیهای خود را، بنا به عادت همیشگی خود، به تصویر می کشد.

او که برای نخستین بار از "جان تارترو"، هنرپیشه آمریکائی برای شرکت در این فیلم استفاده کرده که به شکلی غلو آمیز، خودشیفتگی هنرپیشگان را نمایندگی می کند.

"مورتی" همچنین از "فلاش بک های" متعدد که در کار او تازگی دارد، برای رسیدن به لحظه مرگ مادر در فیلم استفاده می کند که به هیچ وجه قانع کننده نیست. چون اگر "گاس وان سانت"، با "فلاش بک"هایش جایگاه تک تک شخصیت ها را، به نوبت، در یک لحظه خاص نشان می دهد و مجموعه همگنی به وجود می آورد، "مورتی" سر در گم می کند
حال این پرسش پیش می آید که "مورتی" که درسال 2007 داور همین بخش اصلی بود وجایزه نخل طلای عباس کیا رستمی را می توان مدیون دلبستگی خاص وی به این سینماگر دانست (مطلبی که در کتاب پیشین ژیل ژاکوب، رئیس پیشین فستیوال نقل شده بود)، چگونه خواهد توانست مدافعی در درون هیأت داوران بیابد.

و اما "گاس وان سانت" که از او سخن رفت

"

گاس وان سانت"، که در سال 2003 نخل طلای بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را برای فیلمش "فیل"در فستیوال کن ربود، بار دیگر با فیلم "دریائی از درخت" به این فستیوال بازگشت اما در سانس خبرنگاران به شدت هو شد.

این فیلم غریب که به دیگر فیلم های او شباهتی ندارد، داستان یک مرد آمریکائی را به تصویر می کشد که پس از مرگ زود رس همسرش، به ژاپن و به جنگل " آئکی گا هارا" می آید که به جنگل خودکشی معروف است. او در فضائی غریب شخصیتی را در این جنگل می یابد که چندان حال جسمی خوشی ندارد و راه برون رفت را جستجو می کند. پس از راهپیمائی بسیار و زخمی شدن ها، سرانجام شخصیت اصلی " (ماتیو مک کانوئی)، در حال مرگ ، راه خروجی را می یابد. اما پس از بهبود هر چه به جستجوی شخص دیگر می پردازد، او را پیدا نمی کند و تنها می بیند گلی در جائی که او خوابیده بود، روئیده است.

"گاس وان سانت" گر چه به خوبی روابط زوج ها و جزئیات آن را مطرح می کند، اما در تلاش برای نشان دادن ارزش زندگی، در یک داستان باور نکردنی و گاه خنده دار "متافیزیکی" غرق می شود.
به هر رو همیشه هیات داوران مناسب با سلیقه منتقدان تصمیم نمی گیرد.

به چند خبر دیگر از فستیوال بپردازیم

پس از دزدی عجیب در بوتیک مزون "کارتیه" در سال 2009، که در آن 15 میلیون یورو جواهر وزینت آلات ربوده شد و دزدی دیگری که درست پیش از آغاز فستیوال امسال انجام گرفت و باز هم طی آن بیش از 17 میلیون جواهر و زینت الات به چنگ دزدان افتاد، خبر یافتیم که از سال 2013 کمیته ای به نام " امنیت پرستیژ کن" به وجود آمده که از صاحبان این کسب وکار، ماموران پلیس و نمایندگان شهرداری تشکیل شده است.

با این حال این ابتکار مانع از این نشد که در سال 2013 یک گردنبند الماس، به بهای 2 میلیون یورو در یک شب نشینی و یک مجموعه دیگر به ارزش 1 میلیون یورو در یک هتل، ناپدید نشوند و در سال 2014، بازهم ربودن از ویترین ها یک ضرر 15000 یوروئی به جواهر فروشان نزند.

اکنون پلیس با شش هتل پنج ستاره یک توافق به امضا رسانده که بنا بر آن، این هتل ها از جواهر فروشی های درون ساختمان خود می خواهند که جواهراتی با ارزش بیش از 100.000 یورو را اعلام کنند و آنها را با اتومبیل های زره پوش از مکانی به مکان دیگر ببرند.

همچنبن، پیش از آغاز 68 امین فسیتوال، به بوتیک ها اجازه داده شد که بیرون از بوتیک خود دوربین نصب کنند.
رئیس پلیس کن می گوید که خطر زدائی کامل ممکن نیست اما آنها تا آنجا که ممکن است به دفاع از صنعت لوکس خواهند کرد که یکی از صنایع بسیار فعال فرانسه است.

به هر رو در آمد از اشیاء لوکس تنها در آمد شهر کن به هنگام برگزاری فستیوال نیست، بلکه شماری از هتل ها بین 15 تا 25 % در آمد سالانه خود را در این روزها به دست می آورند.

برای همه منطقه هم درآمد به دست آمده از فستیوال بسیار مهم است چرا که بین 200 تا 250 میلیون یورو بر آورد می شود. و گاه نیز می توان 200 را ضرب در 10 کرد. یک دلیل بزرگ آن افزایش جمعیت شهر از بیش از 74000 نفر به بیش از 200000 نفر است.

هتل ها هم وسواسی در افزودن به قیمت اتاق های خود ندارند و هتل های از دو تا 4ستاره قیمت خود را بین 80 تا 800 یورو در شب تعیین می کنند.

از هتل سخن رفت. بامداد امروز در هتلی نسبتأ متوسط که شماری از ما در آن به سر می بریم، در کمال شگفتی، خانم "آن هیدالگو"، شهردار پاریس، را دیدم که متواضعانه سلام کرد. با ناباوری، فکر کردم از روی ادب است و تنها شبیه شهردار پاریس است. اما وقتی از مسئول رسپشن پرسیدم آیا این خانم شهردارپاریس بود ؟ او تائید کرد و گفت دوسال پیش نیز او در این هتل بوده است !!
جالب این جاست که کم اهمیت تر از این شخصیت به هتل هائی کمتر از 2000 یورو در شب نمی روند و این خانم برای صرفه جوئی، البته بدون تبلیغات و صحبت از آن، شب را در یک هتل معمولی می گذراند !!

این کار به ویژه در زمانی توجه را جلب می کند که "دیوان حساب رسی" پاریس در روزهای اخیر و به ویژه امروز از افراط وتفریط های شماری از وزیران دولت پیشین پرده برداشت و حسابهای آنها را تأئید نکرد. شماری هم زیر پیگرد قانونی قرار دارند.