فهرست مفصل مصادیق جرائم سیاسی درایران به تصویب رسید

درماده دو این قانون که از مصادیق ارتکاب جرم محسوب می‌شود آمده است: الف: «توهین یا افترا به روسای سه قوهٔ کشور (مقننه، مجریه و قضائیه)، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، معاونان رئیس جمهور، وزرا، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، نمایندگان مجلس خبرگان و اعضای شورای نگهبان به واسطه مسئولیت آنان.

ب:» توهین به رئیس یا نماینده سیاسی دولت خارجی که درقلمرو ایران وارد شدهاست با رعایت مفاد ماده ۵۱۷ قانون مجازات اسلامی بخش تغزیرات «. پ:» جرایم مندرج دربندهای «د» و «ه» ماده شانزده قانون فعالیت احزاب مصوب سال ۱۳۶۰ خورشید. درذیل سه بند تصویب شده فهرست بلند بالایی از مصادیق جرایم سیاسی ذکرشده است.

قانونگذار می گوید دراین مصوبات براقدامات حمایتی از مرتکبین چنین حرائمی تاکید شده است. "اقدامات حمایتی ازمرتکبین جرائم سیاسی" درقانوی اساسی به مواردی چون حق داشتن وکیل ازسوی متهم، علنی بودن محاکمات و حضورهیئت منصفه درمحاکمات مربوطه اطلاق شده است، این درحالی است که، طی سی وشش سال گذشته صدها محاکمه تحت عناوین "اقدام علیه امنیت ملی" یا "تبلیغ علیه نظام" ویا "تبانی علیه نظام" درمحاکم ایران درپشت درهای بسته، بدون حضورهیئت منصفه و دربسیاری ازموارد بدون اعمال حق داشتن وکیل از سوی متهم صورت گرفته و صدها تن از معترضین به کاستی های اداره امورکشور به حبس، زندان وتبعید محکوم شده اند.

هنوز روشن نیست که تدوین متن کامل این مجموعه قوانین و تبیین جرم سیاسی در جمهوری اسلامی تا کی به طول خواهد انجامید.

درگفت گویی با ابوالحسن بنی صدر اولین رئیس جمهوری اسلامی نظروی را درباره لایحه ارائه شده به مجلس و بند های مربوط به مصادیق جرائم سیاسی جویا شدم. ابولحسن بنی صدر درورسای. گوش کنید: