لبنان، چین و مشکلات مهاجران در فرانسه

فیگارو انتخاب برنامه ریزی شدۀ میشل عون به ریاست جمهوری لبنان را نشان خروج این کشور از بحران سیاسی تلقی می کند. به گفتۀ این روزنامه، انتخاب شدن ژنرال عون، امروز دوشنبه ٣١ اکتبر، میتواند به خالی بودن بالا ترین مقام حکومتی این کشور پایان بدهد. از هواداران «میشل عون» درخواست شده بود تا اعلان رسمی نتایج، شادی خود را تحت کنترل قرار بدهند. آنان از بیست و شش سال به این سو در انتظار این موفقیت بودند. فیگارو نوشته است در انتخاب میشل عون تردیدی نیست، تنها تردید در این است که آیا او در دور اول، با اکثریت دو سوم  انتخاب میشود یا اینکه در دور دوم با اکثریت ساده.

از نظر فیگارو انتخاب میشل عون منافع عربستان سعودی را نیز حفظ می کند. در ادامه میخوانیم که این انتخاب، بعد از جنگ داخلی سالهای ١٩٧٥ تا ١٩٩٠، آغاز یک مرحلۀ جدید تاریخ لبنان است، زیرا این چنین مهمترین خط جدائی که کشور را به دو گروه تقسیم میکرد، از بین می رود. تقسیم شدن شهروندان سوریه به دو گروه، بعد از کشته شدن رفیق حریری در سال ٢٠٠٥، آنان را در دو ائتلاف ٨ مارس و  ١٤ مارس، که به تظاهرات صورت گرفته در دفاع و یا بر علیه سوریه صورت گرفت، در برابر یکدیگر قرار داد.

در یک نوشتۀ دیگر، زیر عنوان «میشل عون، نیم قرن پافشاری برای رسیدن به ریاست جمهوری» میخوانیم که بیست و شش سال بعد از اینکه میشل عون کاخ ریاست جمهوری را، زیر بمباران های سوریه، ترک کرد، دوباره و این بار به عنوان رئیس جمهوری وارد این کاخ میشود. وی پیش از این هنگامی که لبنان فاقد رئیس جمهوری بود و وی در مقام فرماندهی ارتش امور کشور را در دست داشت بمدت دو سال در مقر ریاست جمهوری رخت اقامت افکند.      .

* * *

لیبراسیون نتایج انتخابات شنبه گذشته در ایسلاند را یک «ضربۀ شمشیر بر آب» خوانده است. انتظار میرفت که حزب «پیرات»، که به معنی دزدان دریایی است و حزبی است که با سیستم سیاسی و احزاب دیگر برخورد بسیار انتقادی دارد، برنده شود ولی در نهایت محافظه کاران خارج از جریانات رسمی، که طرفدار اروپا هستند، با ١٠٬٥ در صد آراء میتوانند سر رشتۀ امور را به دست بگیرند. حزب لیبرال محافظه کار بر سر قدرت و حزب چپ میانۀ اپوزیسیون هردو شکست خوردند. در نتیجه، حکومت جدید باید به شکلی از اشکال و در ائتلاف میان گروه های مختلف بوجود بیاید.

* * *

قرارداد «ستا»، میان کشورهای اروپا و کانادا امضاء شد. هومانیته نوشته است که بعد از امضای این قرار داد تجارت آزاد، قرار است پارلمان های کشورهای مختلف اروپا هم این پیمان را تایید کنند. به همین دلیل، هومانیته که مخالف این قرارداد است نوشته است که بسیج مخالفان باید ادامه پیدا کند.

در ادامه آمده است که وزرای بلژیک و کانادا در برابر دوربین های عکس برداری لبخند بر لب داشتند و با وجود مخالفت هائی که پیش از آن در منطقۀ «والونی»، در بلژیک، ابراز شده بود، ادعا دارند که این قرار داد بدون تغیر امضاء شده است. ولی بر اساس آنچه در هومانیته آمده است، اهالی «والونی» دست آورد‌هائی هم داشته‌اند. در بارۀ حل و فصل اختلافات احتمالی میان شرکت ها و حکومت ها توافق بر این قرار گرفته که علاوه بر نهاد حَکَمیّت ویژه، امکان درخواست نظر از دادگاه اروپا نیز اضافه شود و در صورتیکه محتوای قرار داد به شکل فعلی آن بماند، نهاد های فراوانی در منطقۀ «والونی» بلژیک اعلان کرده اند که از قرارداد خارج خواهند شد.

* * *

در بارۀ پناه جویان درهومانیته میخوانیم که در داخل شهر پاریس، در محلی در شمال شرق این شهر به نام «استالینگراد»، حدود دوهزار پناه جو تجمع کرده اند. هومانیته این را هم اضافه میکند که در پایتخت، انجمن هائی که پذیرایی عاجل از مهاجران را به عهده دارند، ٢٨٧٠ محل زیست اضافی در اختیار خواهند داشت.

در ادامه صحبت از کودکان فراموش شدۀ کاله است. این افراد که به سن بلوغ نرسیده‌اند و اعضای خانوادۀ آنان در انگلستان زندگی می کنند، بعد از اینکه اردوگاه کاله تخلیه شد، به امید رفتن به انگلستان همچنان در کاله زندگی می کنند. تعدادی از انجمن‌های بشر دوستانه میگویند که شرایط پذیرایی از این افراد با معیار های پذیرایی از کودکان ناسازگار است.

* * *

حزب کمونیست چین وکلای مدافع این کشور را زیر فشار قرار داده است. در لیبراسیون، زیر عنوان اختناق آمده است که کمپینی که در حال حاضر علیه مدافعین حقوق بشر در چین جریان دارد، با تدابیر جدیدی همراه است. این تدابیر جدید عبارتند از ضرورت پشتیبانی از حزب و ممنوعیت صحبت با رسانه ها.

در یک عکسی که از همسران وکلای زندانی شده در لیبراسیون چاپ شده است، زنانی را میبینیم که از یک سال به این سو، حق ملاقات با شوهران خود را از دست داده اند. آنان، بعد از اینکه تلاش کردند در شهر پکن از این حالت شکایت کنند، حالا، اسم شوهران خود را بر لباس های خود دوخته اند. در ادامه بصورت مشخص جزئیات عملکرد و زندانی شدن تعدادی از این وکلای مدافع آمده است. آنان بعد از اینکه توسط حزب و یا روزنامۀ حزبی به عنوان خائن معرفی شده اند، در اکثر موارد مجبور شده اند در برابر دوربین فیلم برداری دست به اعتراف بزنند.

* * *

در لیبراسیون نوشتۀ مفصلی نیز در بارۀ آزادی، برابری و برادری آمده است، که شعار ملی فرانسه است. البته در ادامه لائیسیته نیز به این سه افزوده است. اصل نوشته در بارۀ مسئولیت حکومت در قبال مردم است. در خلال این نوشته میخوانیم که «چگونه میتوان ندید که شهر های ما به انواعی از «گتو»های قومی و اجتماعی تبدیل شده است؟» لیبراسیون ادامه میدهد که دلیل این جدایی این است که آسانسور اجتماعی، یعنی امکان پیشرفت از یک طبقۀ اجتماعی به طبقه ای دیگر خراب شده است و در شرکت ها، ادارات و مدارس این کشور، همزیستی مردمان مختلف وجود ندارد.

لوموند هم عنوان کلان صفحۀ اول خود را به این موضوع اختصاص داده و نوشته است که «ابراز مخالفت با فقرا در فرانسه بیشتر از پیش علنی شده است.»

در ادامه میخوانیم که مراکز پذیرایی از فقرا تخریب میشوند، قوانین ضد گدایی ایجاد میشود، مردمان بی خانمان را در خیابان ها مورد تعقیب قرار میدهند، تعداد زیادی از شهرهای فرانسه از پذایرایی از این مردمان خود داری میکنند، در خود شهر پاریس هم، رئیس سرویس‌ کمک های ضروری پزشکی، از کمبود محل برای پذیرایی از آنان شکایت دارد.

گزارشی هم در لوموند آمده است که در آن صحبت از کسانی است که بصورت غیر انسانی در جنگل «ونسن» که در شرق پاریس است، زندگی می کنند.