لوران فابیوس : «تلاش برای حفظ آب و هوا، همراه و برای زنان»

متن نوشتۀ لوران فابیوس :

"سال ۲۰۱۵ سالی سرنوشت ساز برای سیارۀ ما خواهد بود. در ماۀ دسامبر آینده، هدف بیست و یکمین کنفرانس کشورهائی که به کنوانسیون سازمان ملل متحد در بارۀ تغییرات هوا - کوپ ۲۱ - پیوسته اند، دست یافتن به یک توافق جهانی برای محدود کردن افزایش درجۀ آب و هوا به تنها دو درجه است. به مناسبت روز جهانی حقوق زنان، مایلم بر نکته پراهمیَتی تأکید کنم: اشاعه و پیشرفت برابری میان زن و مرد می تواند به موفقیت این مذاکرات کمک کند، چنانکه توفیق در دست یافتن به اهداف کنفرانس نیز می تواند به کاهش نابرابری‌ها بیانجامد.

علت چیست؟ زنان اولین قربانیان تغییرات آب و هواهستند زیرا جمعیَتی که گرفتار فقر است، بیش از همه در معرض زیان‌های ناشی از این تغییرات است و می دانیم که زنان ۷۰ در صد جمعیَت فقیر جهان را تشکیل می دهند؛ آنان به این ترتیب بیش از دیگران قربانی این اثرات هستند و خواهند بود.

به گزارش سازمان ملل متحد، هنگامی که یک سانحۀ طبیعی بر منطقه‌ای فرو می افتد، خطر مرگ زنان ۱۴ برابر بیشتر است، اساساً از آنرو که برنامه ها و اقدامات پیشگیرانه و آگاهی دهنده زنان را مورد توجه قرار نمی‌دهند.

بر هم خوردن آب و هوا مشکلات زنان را نیز تشدید می کند زیرا که در مناطق فراوانی تأمین مواد غذائی، آب و سوخت مورد نیاز خانواده بر دوش آنانست. اثرات این اختلال بر باروری زمین، بر دستیابی به منابع آب و در نتیجه بر امنیت غذائی کشورهای در حال توسعه، فشار بیشتری را بر زنان تحمیل می کند. نکتۀ نگران کننده دیگر اینکه این الزامات تلاش بیشتری را بر خانواده ها تحمیل می کند و در موارد فراوانی منجر به جلوگیری از تحصیل دختران می شود.

نتیجه‌ای که می توان گرفت بسیار ساده است: مبارزه با بر هم خوردن آب و هوا، مبارزه برای حقوق زنان نیز هست.
نخستین قربانیان این اختلال، زنان، معمولاً پیشنهاد دهندگان اصلی راه حل‌ها نیز هستند.بگفتۀ کارشناسان توسعه برنامه‌هائی که بدون توجه به زنان تدوین میشود کارآئی کمتری از برنامه‌های مشابه ای دارند که با شرکت زنان تدوین شده است؛ همین منطق در بارۀ مبارزه با اختلال آب و هوا نیز صادق است. در کشور روآندا، طرح برنامۀ سازمان ملل-زنان از پنج سال پیش در جهت تشویق شرکت زنان در پانزده شرکت تعاونی منطقۀ کیره، باروری کشاورزی و اشاعۀ روش‌های تولید محافظ آب و هوا را بصورت قابل توجهی افزایش داده است.

نمونۀ ملموس دیگر، کارزار درختکاری در کشور کنیاست که وانگری ماتاهی- نخستین زن آفریقائی که بدریافت جایزۀ نوبل صلح نائل آمد- با حمایت هموطنان خود براه انداخت و اهمیت نقش زنان را در گذار به توسعۀ دراز مدت بخوبی نشان داد.

ازتوجه به این نکات، این نتیجه را می گیرم که زنان باید در مرکز سیاست های راهبردی ملی و محلی در راه مبارزه علیۀ اختلال آب و هوا و نیز در مرکز مذاکرات بین المللی در این باره قرار گیرند.

به عنوان رئیس آینده کنفرانس کوپ ۲۱ در پاریس، در این راه تلاش خواهم کرد.مبارزه برای حفظ آب و هوا، مبارزه ای است که باید همراه و برای زنان انجام گیرد.

لوران فابیوس
وزیر امور خارجه و توسعۀ بین‌المللی