لوموند: دکترین تعهد نظامی محدود اوباما در برابر "داعش"

روزنامه های امروز فرانسه گزارش هایی از مراسم پایانی شصت و هشتمین جشنواره فیلم "کن" و اهدای جایزه نخل طلایی به فیلم "دیپان" ساخته "ژاک اودیار"، کارگردان فرانسوی دارند.

فیگارو: " سینما آئینه جهان است"

"برتراند دو سن ونسان" در سرمقاله امروز روزنامه فیگارو مینویسد که " سینما آئینه جهان است". در این مقاله آمده است که به رسم هرساله، حباب به پرواز درآمد و بازی به پایان رسید و جشنواره "کن" در های خود را دوباره بست. چه بازی شگفت و عجیبی است. او میگوید در این بازی، برای برنده شدن، سینما گران چهار گوشه جهان در اکران های بر روی هم قرار گرفته با یکدیگر به رقابت پرداختند. آنان نگاه و برداشت های خود را با تکنیکی بی نظیر و هنرمندانه در قالب تصویر ارائه کردند. تصویرهایی که بیش از پیش به زندگی شباهت دارند. درهمین حال، تماشگران این بازی شگفت، در زمانی محدود احساسات مختلفی را دریافتند: ترس، خشم، دلهره، غم...آنان همچنین به گذشته سفر کردند. به سال های 1950 و در همان حال، خود را در آینده دیدند. در سال 2050. آنان تلاش های خستگی ناپذیر و مشکلات یک جوان "تامیل" را برای زندگی در حومه پاریس نظاره کردند.

سیاست آفریقایی فرانسه

فیگارو همچنین گزارش بسیار جالب دیگری دارد در باره سیاست آفریقایی فرانسه. این روزنامه مینویسد که فرانسه پس از گذشت مدت بیش ازنیم قرن که از پایان سیاست های استعماری اش در آفریقا میگذرد، روابط بسیار نزدیک خود را با مستعمرات سابق خود در آفریقا حفظ کرده است. در این گزارش آمده است که"سیاست آفریقایی فرانسه یکی از مهم ترین پایه های دیپلماسی این کشور در صحنه جهانی محسوب میگردد." این سیاست، به فرانسه اجازه داده است تا نفوذ خود در سازمان ملل متحد را افزایش دهد. این موضوع تا کنون موقعیت فرانسه را به عنوان عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد توجیه کرده است.

فیگارو مینویسد اما زمان تغییر کرده است و در همان حال بسیاری از موارد در این رابطه دستخوش تحول شده اند. در چنین شرایطی، فیگارو تلاش میکند تا باستناد به گزارش اخیر دو نماینده پارلمان فرانسه، رویکرد کنونی سیاست آفریقایی فرانسه را بررسی کند.

این بررسی، تناقض های این سیاست را آشکار میسازد. این بررسی همچنین با اشاره به مداخلات فرانسه در کشورهای مالی و آفریقای مرکزی به موضوع نظامی کردن سیاست آفریقایی فرانسه پرداخته و این پرسش را مطرح میکند که آیا فرانسه در حال از دست دادن نفوذ خود در قاره آفریقاست؟

هرج و مرج در بنغازی

روزنامه لیبراسیون گزارشی از شهر بنغازی در لیبی دارد.این روزنامه مینویسد که از یکسال گذشته، شهر بنغازی محل برخورد و در گیری ها بین گروه های افراطی اسلامی از یک سوی و نیروهای حکومتی از سوی دیگر می باشد. در همه سطح شهر ایستگاه های بازرسی و کنترل قرار دارد. هر روز صدای انفجار از گوشه ای در این شهر به گوش میرسد. بسیاری از ساختمان ها و بنا های گذشته بر اثر بمب گذاری و در گیری ها تخریب شده اند. به لحاظ در گیری ها، هزاران خانواده محل سکونت خود را ترک و شغل خود را از دست داده اند.

"احمد" یکی از شهروندان بنغازی که اخیراً به این شهر باز گشته، به لیبراسیون گفته است که این شهر آنقدر تخریب شده و تغغیر یافته که دیگر آن را نمی شناسد.

لیبراسیون گزارش میدهد که با بالا گرفتن در گیری ها در این شهر، بیش از 27 هزار خانواده ، ناگزیر به ترک خانه های خود شده اند. آنان نزد اقوام و خویشان خود پناه جسته اند. ناظران عینی حکایت میکنند که از شش ماه پیش در آپارتمان های کوچک سه اتاقه در محلات نسبتاً آرام شهر، بیش از 12 نفر زندگی می کنند. در همین حال، بسیاری از خانواده ها برای داشتن سر پناه، درمدارس نیمه خراب و تعطیل شهر بنغازی سکنی گزیده اند.

دکترین تعهد نظامی محدود اوباما در برابر "داعش"

روزنامه لوموند، این روزنامه عصر فرانسه یک مقاله تحلیلی در باره رویکرد باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا درمقابله با گروه دولت اسلامی موسوم به داعش دارد.
لوموند مینویسد دکترین اوباما، همانطور که او پیش تر در مدرسه نظامی" وست پوینت" آمریکا به روشنی تشریح کرده است، در گیری محدود در مناطق و کشورهایی است که منافع استراتژیک این کشور در گیر است. در باره گروه های تروریستی، از جمله گروه دولت اسلامی(داعش) سیاست آمریکا، صرفاً همکاری دفاعی، بدون اعزام نیروهای زمینی به خاک کشورهایی است که مستقیماً مورد تهدید قرار گرفته اند.
در این شرایط، آمریکا در یک ائتلاف بین المللی علیه داعش همکاری دارد و هواپیماهای جنگنده او مواضع داعش را بمباران می کنند، سلاح و تجهیزات در اختیار ارتش عراق قرار میدهد. مشورت های نظامی و تاکتیکی به نیروهای نظامی عراق میدهد. اوباما در مصاحبه با نشریه "آتلانتیک" به صراحت گفته است، که "آمریکا نمیتواند کاری بیش از آنچه هم اکنون انجام میدهد، انجام دهد."

اما، پس از پیشروی داعش و تصرف شهر رمادی در استان انبار و تصرف شهر پالمیرا در سوریه و وقتی بسیاری صدای انتقاد خود را بلند کردند که بمباران های هوایی مواضع داعش به تنهایی کافی نبوده و نمیتواند راه ستیزه جویان داعش را سد کند، رئیس جمهوری آمریکا در مصاحبه با نشریه "آتلانتیک" در چنین گفت: "اگر عراقی ها خواستار جنگیدن برای کشورشان نیستند، ما نمیتوانیم این کار را بجای آنان انجام دهیم."

پرونده هسته ای ایران برای اوباما اولویت دارد

روزنامه لوموند مینویسد که اوباما رویکردی مشابه در مورد سوریه دارد. این رویکرد اوباما، یعنی عدم مداخله نظامی در خاک سوریه، رهبران عربستان سعودی و کشورهای عرب شورای همکاری خلیج فارس را در کمپ دیوید ناخشنود کرد. اوباما حتی به در خواست ترکیه برای ایجاد منطقه پرواز ممنوع در فضای سوریه روی خوش نشان نداد.

لوموند بار دیگر به مصاحبه اوباما با نشریه آتلانتیک اشاره میکند و سخنان اوباما در باره ایران و مذاکرات هسته ای در جریان را بازگو میکند . لوموند مینویسد که در شرایط کنونی سیاست واشینگتن بسیار روش است. این سیاست، حل و فصل مشکل اتمی ایران است و پرونده ایران برای آمریکا اولویت در جه یک دارد و بدین لحاظ، موضوع عراق و سوریه به عقب رانده شده اند.