مأموریت مخفی حسن روحانی در فرانسه

این پرسش را "ژُرژ مالبرونو" در نشریه فیگارو امروز دوشنبه، مطرح می کند و در ادامه می نویسد: اما پس از این انتخابات، آیا غرب هم حاضر به فشردن دست رئیس جمهوری جدید اسلامی هست؟

نویسنده در حالیکه از روابط حسنه میان حسن روحانی با رهبر انقلاب اسلامی بعنوان حربه ای مثبت برای حل اختلافات به ویژه در حوزه مسائل بین المللی یاد می کند، درعین حال این پرسش را مطرح ساخته که چه زمانی ممکن است رئیس جمهوری جدید در برابر رژیمی که با هرگونه سازش مخالف است، با بن بست روبرو شود؟

ژرژ مالبرونو، پس از طرح پرسش‌های متعدد می نویسد: آیا اصلاً حسن روحانی، مرد مبارزه هست که بتوان برای حل مشکلات متعدد ایران بر روی او حساب کرد؟

نویسنده با اشاره به روابط نه چندان حسنه میان تهران و پاریس در سال‌های اخیر و با اشاره به سرزنش‌های پاریس به دلیل پرونده هسته‌ای و کمک‌های جمهوری اسلامی به رژیم بشار اسد، متذکر شد: وزارت امور خارجه فرانسه، در دوران انتخابات ریاست جمهوری در ایران، هر گونه مصاحبه با روزنامه‌نگاران را برای سفیر فرانسه در ایران ممنوع کرده بود.

همین نشریه می افزاید: لوران فابیوس- وزیر امور خارجه فرانسه، هم به درخواست سفیر فرانسه در ایران مبنی بر بازگشائی اتاق بازرگانی فرانسه در تهران به منظور زمینه‌سازی در راستای خروج از بحران پاسخ منفی داده بود.

فیگارو تأکید می کند: فرانسه، سال‌های متمادی سعی داشته تا نقش میانجی را برای جمهوری اسلامی و غرب ایفا نماید و این تلاش حتی در آغاز دوران ریاست جمهوری سارکوزی به درخواست جمهوری اسلامی ادامه یافت.

نویسنده تأکید می کند که علی اکبر ولایتی در مبارزات انتخاباتی خود، با اعلام دیدار با سارکوزی در سال 2007، این ادعا را مورد تائید قرار داد.

فیگارو در ادامه تأکید می کند که فرانسه حسن روحانی را به خوبی می شناسد. وی در سال 2005 در یک مأموریت مخفیانه، در حالیکه مسئولیت مذاکرات پرونده هسته ای را برعهده داشت با ژاک شیراک در کاخ الیزه (کاخ ریاست جمهوری فرانسه) دیدار کرد.

امواج شکست رئیس جمهوری مرسی بپاخاسته

لیبراسیون- نشریه صبح فرانسه، می نویسد: محمد مرسی که باید شمع‌های تولد یک سالگی ریاست جمهوری را خاموش می کرد، اکنون با سیلی از مخالفان روبرو شده که خواستار "خروج" او از قدرت هستند.

فرستاده ویژه لیبراسیون به قاهره، به نقل از مخالفان خاطر نشان می کند: محمد مرسی در طی یک سال اخیر، مصر را به ویرانی کشانده است.

فیگارو- دیگر نشریه چاپ فرانسه، هم در تحلیل اوضاع کنونی در مصر می نویسد: آیا موج جدید مقاومتی که در مصر بپاخاسته می تواند پاسخگوی خواسته‌های پاسخ نیافتۀ انقلاب نافرجام مصر باشد؟

اما فیگارو با تأکید بر کاهش وجهۀ مردمی ارتش مصر از زمان سقوط حسنی مبارک، متذکر می شود که برای جلوگیری از هرج و مرج در کشور، شاید لازم باشد که ارتش باردیگر وارد میدان شود.

لوموند- نشریه عصر فرانسه، هم که از خیزش دوباره مردم مصر با عنوان "انقلاب دوم" یاد کرده و با اشاره به تظاهرات میلیونی دیروز یکشنبه، می نویسد: محمد مرسی، یک روز پس از این بزرگترین خیزش تاریخ مصر چه کاری می تواند انجام دهد؟

در حالیکه به گفته منابع مختلف خبری، دیروز یکشنبه، در حدود 15 تا 17 میلیون نفر مصری به خیابان‌ها آمدند، لوموند به مقایسه میان تظاهرات روز گذشته با تظاهرات روز 25 ژانویه 2011 که به سقوط حسنی مبارک انجامید می پردازد و متذکر می شود: حضور مصری‌ها در روز یکشنبه 30 ژوئن، بسیار گسترده‌تر از آن زمان بود و تنها در میدان تحریر شاهد دو برابر جمعیت نسبت به گذشته بودیم.

در حالیکه حزب "تمرد" اعلام کرده که محمد مرسی باید تا عصر روز سه شنبه از قدرت کناره گیری نماید، لوموند می‌نویسد: در عین حال این حزب در نخستین ساعات امروز (دوشنبه) اعلام کرد که محمد مرسی از نظر آنان سقوط کرده است.